“ آثار هنری از گفتگو و تجربه n هنرمند با زمینه اجتماعی، سیاسی، اقتصادی خلق شده است omic ic، فلسفی که در آن درج شده است. بنابراین، ویژگی هایی که در جهان معاصر وجود دارد an و در هنر منعکس می شود، چه در وضعیت هنرمند، چه در مفهوم هنر و یا در ویژگی های ارائه شده در هنرهای مختلف. زبان ها. درک هنر تجسمی معاصر n ea، و همچنین هر هنری مستلزم درک آن است ê که با زمینه فعلی مرتبط است، به دنبال قرار دادن آن به عنوان حوزه های وسیع تری را که جهان معاصر را درگیر می کند زیر سوال می برد و خود را نشان می دهد. برای این منظور در پی برقراری ارتباط با بحث ها و هنرهای زیر هستیم: انحلال روایات بزرگ; فرهنگ؛ هویت؛ گنجاندن تفاوت ها ce s; جهانی شدن tization ; تکه تکه شدن یون و زودگذر، در تلاشی برای گسترش مجموعه ها و نزدیکتر کردن خوانندگان به درک بیشتر هنر امروز .

در بالا، متن استخراج شده از «هنر تجسمی در جهان معاصر» نوشته نلسی آندره‌آتا کونزلر.

این مقدمه برای اثبات این نکته قابل توجیه است که کافی است بگوییم در یک جامعه معین، هیچ چیز طبیعی تر نیست. از تأثیرات برای کسانی که در آنجا زندگی می کنند یکسان است ، یعنی: اجتماعی، سیاسی، اقتصادی وفلسفی با این حال، همانطور که توسط فیلسوف فرانسوی پیر بوردیو تعلیم داده است، "سرمایه فرهنگی" چیزی است که نه تنها توشه فرهنگی هر فرد را متمایز می کند، بلکه نحوه جذب این بار فرهنگ را نیز متمایز می کند. و از آنجایی که یک هنرمند یا مرتبط با برخی صنایع هنری است، هر فردی شکل بیان خود را به شیوه های خاص و ذهنی ایجاد می کند.

در هر بخش از هنر و در هر زمان، صرف نظر از منطقه ای که در آن قرار دارد. زندگی می کنند، آنها از این دوراهی رنج برده اند: خلاقیت " در مقابل " تجارت. به عنوان مثال، به نقاش اکسپرسیونیست انتزاعی جکسون پولوک (1912-1956) به عکاس مد معاصر دیوید لاشاپل (1963-*) اشاره کنیم که در مرحله ای از زندگی، خلاقیت خود را در تضاد با نیاز به تجاری سازی می دیدند. آثار آنها .

اکنون، بیایید به مفاهیمی نگاه کنیم که به ما در بازخوانی آثار کمک می کند. بیایید با "الهام" شروع کنیم:

الهام چیست؟

فیلسوف ماریو سرجیو کورتلا می گوید: "مفهوم الهام بخشی دادن سرزندگی است". یعنی ما باید به دنبال نشاط استادان بزرگ باشیم که آثار بزرگی خلق کردند تا ما نیز بتوانیم آثار بزرگ خود را خلق کنیم و استاد بزرگ شویم. به آنها برای ایجاد چیزهای جدید، آثار جدید، و نه صرفاً بازتولید آنچه قبلاً انجام شده است.

بیایید نقاشی های زیر را ببینیم ومن این تحریک را برای شما خواننده می گذارم تا تصمیم بگیرید که آیا سرقت ادبی است، بازخوانی یا الهام…

Woman Reclining, 1922

Fernand Léger (فرانسه، 1881-1955)

روغن روی بوم، 65 x 92 سانتی متر

هنر موسسه، شیکاگو

زن با گربه، 1921

فرناند لژر (فرانسه، 1881-1955)

روغن روی بوم، 65 x 92 سانتی متر

The Reading، 1924

Fernand Léger (فرانسه، 1881-1955)

روغن روی بوم، 114 x 146 سانتی متر

خواندن با فرناند، 2011

مدیسون مور (ایالات متحده آمریکا، معاصر)

روغن روی بوم، 36*36 cm

و "بازخوانی" به چه معناست؟

بازخوانی یک اثر هنری، بیش از همه، خواندن دوباره اثر به دنبال یک اثر جدید است. تفسیر، بدون انحراف کامل از اصل. می‌توانیم با استفاده از یک مرجع هنری بازخوانی کنیم و از طریق آن، تولیدی جدید به وجود آوریم و آن را بازتفسیر کنیم. بازخوانی یک اثر هنری، خلق اثری جدید است، با در نظر گرفتن اثر قبلی به عنوان مرجع برای دادن معنای دیگری به این اثر جدید، افزودن حس شخصی به آن، با توجه به تجربیات خود. این به هیچ وجه جعلی یا کپی نیست.

همانطور که یک اثر هنری می تواند به تفسیرهای متعدد منجر شود، می تواند الهام بخش بازخوانی های متعدد باشد. یک بازخوانی موفق به قبل بستگی داردهمه چیز، از درک مطلب در خواندن اثر. بازخوانی یک اثر مطلقاً ربطی به بازتولید آن ندارد. برای بازخوانی ابتدا باید آن را تفسیر کرد و سپس در تمرین خلاقیت می‌توانیم آن را بازسازی کنیم. ما حتی می توانیم از زبان های هنری دیگر استفاده کنیم. تمرکز اصلی بازخوانی، خلق چیزی جدید است که در بیشتر موارد، پیوندی را با اثری که به عنوان الهام بخش بوده است، حفظ می کند.

برای انجام یک بازخوانی، باید کمی در مورد هنرمند بدانید. و اثر : بیوگرافی هنرمند، هنرمندان زمان خود، استادانی که او را تحسین می کرد و تکنیکی که به کار می برد.

بسیاری از هنرمندان از بازخوانی برای ارج نهادن به هنرمندان دیگر و بهبود خود استفاده کردند. در هنر، تمرین بازخوانی از ارزش زیادی برخوردار است، زیرا نتایجی به دست می‌دهد که شناخته می‌شوند و به مرجعی در مطالعه هنر تبدیل می‌شوند.

بازخوانی اثر هنری تمرینی برای دانش و خلاقیت است. ما نباید بازخوانی را با کپی اشتباه بگیریم. بازخوانی مبتنی بر پیش‌فرض تعبیر دیگری است، شیوه‌ای دیگر برای دیدن و احساس کردن. بازخوانی یک اثر می تواند یک تمرین هنری عالی باشد.

نمونه هایی از بازخوانی:

در مد: الهام گرفته از موندریان.

در عکاسی و سینما:

عکس شخصیت دیکتاتور، از فیلمی به کارگردانیچارلی چاپلین،

و تفریح دیکتاتور کجاست؟ (راست).

تعبیر مجدد موریمورا را تماشاگران تماشا کنید.

هنرمند: یاسوماسا موریمورا .

در حال پیشبرد به قانون حق چاپ، بیایید مفهوم سازی کنیم:

اثر اقتباسی/برگرفته چیست؟

قانون حق چاپ، در ماده پنجم آن. تعریف می کند:

هنر. پنجم از نظر این قانون عبارت است از:

[…]

1. ز) مشتق - آن چیزی که تشکیل می شود. ایجاد مالکیت فکری جدید، ناشی از دگرگونی اثر اصلی است؛

[…]

بنابراین، ما درک می کنیم که یک اثر اقتباسی همه چیزهایی که از اثر نشأت می گیرد نویسنده اول و نویسنده دوم بازخوانی آن را به تفصیل شرح می دهد و نام اثر و نویسنده اصلی آن را ذکر می کند . ما در دراماتورژی این موارد را زیاد می بینیم، مثلاً در جایی که آثار زیبای ادبی در نهایت تبدیل به نمایشنامه، اپرا، فیلم، کمیک و غیره می شوند... در این موارد، نویسندگانی که چنین اثری را اقتباس می کنند، ذکر می کنند. مثال: رمان اقتباس شده از رمان "ویداس سکاس" نوشته گراسیلیانو راموس. یا حتی یک اثر کلاسیک از ادبیاتمان را در کمیک بازآفرینی کنیم، مانند:

یعنی یک اثر مشتق شده یا اقتباسی چیزی نیست جز بازخوانی اثر دیگری که از قبل وجود داشته است. باز هم به این معناست که نویسنده دوم اثر اصلی را به شیوه خود تفسیر می کند و آن را بر اساس معیارهای خلاقیت، حمایت و تغییر شکل می دهد.تکنیک.

بنابراین، سرقت ادبی چیست؟

دزدی ادبی عبارت است از ارائه کار دیگران به گونه ای که گویی کار خود شخص است یا کپی برداری از بخش خوبی از آن و قرار دادن آن بر روی کار خود. سرقت ادبی عبارت است از ارائه یک اثر فکری تحت حمایت قانون 9.610/98، با هر ماهیت (مثلاً: متن، موسیقی، اثر تصویری، عکاسی، اثر سمعی و بصری و غیره) که حاوی یک بخش بزرگی از اثر اصلی یا آن را به طور کامل کپی کنید، بدون مجوز قبلی از نویسنده اصلی.

بخشی از دکترین حقوقی سرقت علمی را "سرقت فکری" می نامد، اما ما به چنین جریانی پایبند نیستیم، زیرا مفهوم "سرقت" فرعی "کاهش چیزی موبایل خارجی". تفریق عبارت است از گرفتن آن چیزی که در تصرف قانونی شما نیست یا دارایی شما نیست. در سرقت ادبی دیدیم که دزدگیر از مالکیت اثر نویسنده سلب نمی‌کند، زیرا مالکیت برای او باقی می‌ماند. با این حال، برای اهداف آموزشی، می‌توان گفت که سرقت ادبی مرتکب سرقت اخلاقی اثر می‌شود ، زیرا آن را به طور کامل تکثیر می‌کند یا بخش زیادی از آن را کپی می‌کند. به طور خلاصه، در هنگام سرقت ادبی، دزدی ادبی، بدون ذکر نام اثر و نویسنده مربوطه، اثر فکری شخص دیگری را به‌طور ناروا تصاحب می‌کند.

بنابراین، در پایان، اما بدون با هدف پایان دادن به موضوع و یا تحمیل یک فکر خودسرانه، تحریک را در اینجا می گذاریم تا شما خواننده از این پس هر بار که می خواهید از خود بپرسید.قدردانی از یک اثر هنری مرجع این هنرمند چیست؟ او از چه چیزی یا چه کسی یا چنین اثری صرفا سرقت ادبی است الهام گرفته است؟ زمینه تاریخی و سیاسی که نویسنده در آن وارد شده است چگونه بوده است؟ آیا این بازخوانی یک اثر شناخته شده تری است؟

به هر حال، چنین سوالاتی چیزی جز تمرینی در آموزش تصویری نیست که ما عکاسان باید در طول زندگی حرفه ای خود داشته باشیم، حتی اگر به آن تعلق داریم. بخش های دیگر (نقاشی، مجسمه سازی، موسیقی و ...) و نه تنها در عکاسی محبوب ما.