Nie ma niezłomnych zasad, jeśli chodzi o sposób komponowania zdjęć, jednak istnieje kilka wskazówek, których można użyć, aby poprawić kompozycję zdjęć. W tym samouczku wymieniłem 20 z tych wskazówek, wraz z przykładami każdej z nich. Zacząłem od najbardziej podstawowych, a skończyłem na bardziej zaawansowanych technikach kompozycji zdjęć. Wiele z nich byłoZwykle mam na uwadze jedną lub więcej z tych wskazówek podczas przygotowywania sceny. Zaczniemy od prawdopodobnie najbardziej znanej techniki kompozycji: zasady trójpodziału.

# 1. zasada trójpodziału

Właśnie powiedziałem, że nie ma twardych i szybkich zasad, jeśli chodzi o kompozycję, a pierwszą rzeczą, o której piszę, jest "reguła" trójpodziału. Na swoją obronę powiem, że nie wymyśliłem tej nazwy. Reguła trójpodziału jest bardzo prosta: dzielisz kadr na 9 równych prostokątów, 3 szerokie i 3 w dół, jak pokazano poniżej. Wielu producentów aparatów faktycznie włączyło możliwość wyświetlania tegoSprawdź w instrukcji obsługi aparatu, jak aktywować tę funkcję.

Chodzi o to, aby umieścić ważny element (lub elementy) sceny wzdłuż jednej lub więcej linii lub w miejscu, w którym linie się przecinają. Mamy naturalną tendencję do umieszczania głównego obiektu na środku. Umieszczenie go poza centrum przy użyciu zasady trójpodziału zwykle prowadzi do bardziej atrakcyjnej kompozycji. Na tym zdjęciu horyzont umieściłem mniej więcej wzdłuż dolnej jednej trzeciej kadru, a drzewa na środku.Zdjęcie nie miałoby takiego samego wpływu, gdyby większe drzewa zostały umieszczone w centrum kadru.

# 2. wyśrodkowana kompozycja i symetria

Teraz, gdy powiedziałem ci, abyś nie umieszczał głównego obiektu w centrum kadru, powiem ci, abyś zrobił dokładnie odwrotnie! Są chwile, kiedy umieszczenie obiektu w centrum kadru działa naprawdę dobrze. Symetryczne sceny są idealne do centralnej kompozycji. Świetnie wyglądają również w kwadratowych ramkach.

To ujęcie mostu Ha'penny Bridge w moim rodzinnym Dublinie było idealnym kandydatem do wyśrodkowanej kompozycji. Architektura i drogi są zwykle świetnymi tematami do wyśrodkowanych kompozycji.

Sceny zawierające odbicia są również świetną okazją do wykorzystania symetrii w kompozycji. W tym ujęciu wykorzystałem połączenie zasady trójpodziału i symetrii do skomponowania sceny. Drzewo jest umieszczone poza środkiem po prawej stronie kadru, ale idealnie nieruchoma woda jeziora zapewnia symetrię. Ogólnie rzecz biorąc, możesz połączyć kilka wskazówek dotyczących kompozycji w jednym zdjęciu.

# 3. głębia i zainteresowanie pierwszym planem

Uwzględnienie w kadrze interesujących elementów pierwszego planu to świetny sposób na dodanie scenie głębi. Fotografie z natury są dwuwymiarowe. Uwzględnienie w kadrze interesujących elementów pierwszego planu to jedna z kilku technik pozwalających nadać scenie bardziej trójwymiarowy charakter.

Na tym zdjęciu wodospadu w Holandii skały rzeczne stanowią doskonałe źródło zainteresowania na pierwszym planie. Dodanie zainteresowania na pierwszym planie działa szczególnie dobrze w przypadku obiektywów szerokokątnych.

# 4. ramki - ramka w ramce

Kadrowanie sceny za pomocą łuku - kompozycja fotograficzna

Włączenie "ramki w ramce" to kolejny skuteczny sposób na przedstawienie głębi sceny. Poszukaj elementów, takich jak okna, łuki lub zwisające gałęzie, aby obramować scenę. "Ramka" niekoniecznie musi otaczać całą scenę, aby była skuteczna.

Na powyższym zdjęciu, zrobionym na Placu Świętego Marka w Wenecji, użyłem łuku, aby obramować Bazylikę Świętego Marka i Kampanilę na drugim końcu placu. Wykorzystanie krajobrazów widzianych przez łuki było powszechną cechą malarstwa renesansowego jako sposobu na przedstawienie głębi. Jak widać, plac był całkowicie pusty, kiedy robiłem zdjęcie. Jest to jedna z zalet podnoszenia5 rano Wczesny poranek to jedna z moich ulubionych pór na wyjście z aparatem.

Ramy nie muszą być obiektami stworzonymi przez człowieka, takimi jak łuki lub okna. Poniższe zdjęcie zostało zrobione w hrabstwie Kildare w Irlandii. Tym razem użyłem pnia drzewa po prawej stronie i zwisającej gałęzi, aby stworzyć ramę wokół sceny zawierającej most i łódź mieszkalną. Zauważ, że chociaż "rama" nie otacza całej sceny w tym przypadku, nadal dodaje poczucie głębi. Korzystanie z"Ramka w ramce" to świetna okazja do wykorzystania otaczającego środowiska do kreatywnego komponowania.

# 5. główne linie

Linie prowadzące pomagają prowadzić widza przez obraz i skupiać uwagę na ważnych elementach. Wszystko, od ścieżek, ścian lub wzorów, może być użyte jako linie prowadzące. Spójrz na poniższe przykłady.

Na tym zdjęciu wieży Eiffla użyłem wzorów w kamieniach na chodniku jako głównych linii. Wszystkie linie na ziemi prowadzą widza do wieży Eiffla z daleka. Zauważysz również, że użyłem wyśrodkowanej kompozycji dla tej sceny. Symetria mojego otoczenia sprawiła, że ten typ kompozycji działał dobrze.

Początkowe linie niekoniecznie muszą być proste, jak pokazano na powyższym zdjęciu. W rzeczywistości zakrzywione linie mogą być bardzo atrakcyjnymi elementami kompozycji. W tym przypadku ścieżka prowadzi widza w prawo kadru, zanim skręci w lewo w kierunku drzewa. Podczas komponowania sceny wykorzystałem również zasadę trójpodziału.

# 6. przekątne i trójkąty

Często mówi się, że trójkąty i przekątne dodają "dynamicznego napięcia" do zdjęcia. Moja teściowa również świetnie radzi sobie z dodawaniem napięcia do każdej sceny. Co rozumiemy przez "dynamiczne napięcie"? Może to być trudne do wyjaśnienia i może brzmieć nieco pretensjonalnie. Spójrz na to w ten sposób, poziome linie i pionowe linie sugerują stabilność. Jeśli widzisz osobę wUmieść tego mężczyznę na poziomej powierzchni, a będzie wyglądał dość stabilnie, chyba że wychodzi z baru o 2 w nocy. Umieść tego mężczyznę na pochyłej powierzchni, a będzie wyglądał mniej stabilnie. Stwarza to pewien poziom napięcia wizualnego. Nie jesteśmy tak przyzwyczajeni do przekątnych w naszym codziennym życiu. Nieświadomie sugerują niestabilność. Włącz trójkąty i przekątne do naszych zdjęćmoże pomóc stworzyć poczucie "dynamicznego napięcia".

Włączenie trójkątów do sceny jest szczególnie skutecznym sposobem na wprowadzenie dynamicznego napięcia. Trójkąty mogą być rzeczywistymi obiektami w kształcie trójkąta lub domniemanymi trójkątami. Za chwilę wyjaśnię to bardziej szczegółowo.

Ten obraz mostu Samuela Becketta w Dublinie zawiera wiele trójkątów i przekątnych w scenie. Sam most jest prawdziwym trójkątem (w rzeczywistości powinien przedstawiać harfę celtycką po swojej stronie). W scenie znajduje się również kilka "domniemanych" trójkątów. Zwróć uwagę, jak główne linie po prawej stronie kadru są ukośne i tworzą trójkąty, które spotykają się w tym samym punkcie. Są to "trójkąty".Przekątne biegnące w różnych kierunkach dodają scenie wiele "dynamicznego napięcia". Po raz kolejny widać, jak połączyłem dwie techniki komponowania obrazu: główne linie i przekątne.

Na tym zdjęciu Hotelu de Ville w Paryżu domniemane trójkąty i przekątne tworzą poczucie dynamicznego napięcia. Nie jesteśmy przyzwyczajeni do oglądania budynków pochylonych pod takimi kątami w naszym codziennym życiu. To trochę zaburza nasze poczucie równowagi. To właśnie tworzy wizualne napięcie. Możesz również mówić o dynamicznym napięciu, aby wyglądać mądrze (lub irytująco pretensjonalnie) wprzed swoimi przyjaciółmi.

# 7. wzory i tekstury

Ludzi naturalnie przyciągają wzory. Są one atrakcyjne wizualnie i sugerują harmonię. Wzory mogą być stworzone przez człowieka, jak seria łuków, lub naturalne, jak płatki kwiatów. Włączenie wzorów do zdjęć jest zawsze dobrym sposobem na stworzenie przyjemnej kompozycji. Mniej regularne tekstury mogą być również bardzo przyjemne dla oka.

Powyższe zdjęcie zostało zrobione w Tunezji. Wykorzystałem wzór na kostce brukowej, aby skierować wzrok na sklepiony budynek. Sam budynek zawiera wzór w postaci serii łuków. Sklepiony dach uzupełnia również zaokrąglone łuki poniżej.

# 8. reguła prawdopodobieństwa

W świecie fotografii z pewnością istnieje wiele "prawdopodobieństw", ale "reguła prawdopodobieństwa" jest czymś zupełnie innym. Reguła sugeruje, że obraz jest bardziej atrakcyjny wizualnie, jeśli istnieje nieparzysta liczba obiektów. Teoria sugeruje, że parzysta liczba elementów w scenie rozprasza, ponieważ widz nie jest pewien, na którym z nich skupić swoją uwagę.Szczerze mówiąc, myślę, że jest wiele przypadków, w których tak nie jest, ale z pewnością ma to zastosowanie w niektórych sytuacjach. Co jeśli masz czworo dzieci? Jak zdecydować, które z nich pominąć? Osobiście rozważyłbym przyszły potencjał zarobkowy.

Powyższe zdjęcie jest przykładem zasady prawdopodobieństwa. Celowo wykadrowałem scenę tak, aby zawierała trzy łuki. Nie sądzę, aby dwa łuki zadziałały równie dobrze i mogły podzielić uwagę widza. Tak się również złożyło, że w scenie były trzy osoby. Ta kompozycja wykorzystuje również wzory i "ramki w ramce".

Na powyższym zdjęciu dwóch gondolierów w Wenecji widać, że całkowicie zignorowałem zasadę prawdopodobieństwa. To prawda, że twoja uwaga może naprzemiennie skupiać się na każdym z gondolierów. Jednak dokładnie tak wygląda rozmowa między dwojgiem ludzi, tam i z powrotem. Z tego powodu uważam, że parzysta liczba tematów działa w tym przypadku.

# 9. wypełnij ramkę

Wypełnienie kadru obiektem, pozostawiając niewiele miejsca wokół niego lub nie pozostawiając go wcale, może być bardzo skuteczne w niektórych sytuacjach. Pomaga to widzowi całkowicie skupić się na głównym obiekcie bez rozpraszania uwagi. Pozwala również widzowi odkryć szczegóły obiektu, które nie byłyby możliwe, gdyby fotografowano z dalszej odległości. Wypełnienie kadru zwykle wymaga zbliżenia się tak blisko, że można faktycznieW wielu przypadkach może to prowadzić do bardzo oryginalnej i interesującej kompozycji.

Na zdjęciu mojego kota po lewej stronie zauważysz, że całkowicie wypełniłem kadr jego twarzą, a nawet przyciąłem końce jego głowy i grzywy. Pozwala to widzowi naprawdę skupić się na szczegółach, takich jak oczy lub tekstury jego futra. Możesz również zauważyć, że w tej kompozycji zastosowałem zasadę trójpodziału. To urocze zwierzę, ale powinieneś zobaczyć stan, w jakim się znajduje.Kocha też dzieci, ale nie byłby w stanie zjeść całego.

Na drugim zdjęciu katedry Notre Dame w Paryżu pozostawiłem bardzo mało miejsca wokół krawędzi budynku. Celem tego zdjęcia jest pokazanie szczegółów architektonicznych przedniej fasady budynku.

# 10) Pozostawienie ujemnej przestrzeni

Po raz kolejny zamierzam całkowicie zaprzeczyć samemu sobie! W ostatnim poradniku powiedziałem, że wypełnianie kadru działa dobrze jako narzędzie kompozycyjne. Teraz powiem, że robienie czegoś dokładnie odwrotnego również działa dobrze. Pozostawienie dużej ilości pustej lub "negatywnej" przestrzeni wokół obiektu może być bardzo atrakcyjne. Tworzy poczucie prostoty i minimalizmu. Podobnie jak wypełnianie kadru, pomagaprzeglądarka pozwala skoncentrować się na głównym temacie bez rozpraszania uwagi.

To zdjęcie gigantycznego posągu hinduskiego boga Śiwy na Mauritiusie jest dobrym przykładem wykorzystania negatywnej przestrzeni. Posąg jest oczywiście głównym tematem, ale zostawiłem dużo miejsca wypełnionego tylko przez otaczające niebo. Skupia to naszą uwagę na samym posągu, dając jednocześnie głównemu tematowi "przestrzeń do oddychania", że tak powiem. Kompozycja tworzy również poczucie prostoty. NieW tej scenie nie ma nic skomplikowanego, to posąg otoczony niebem, to wszystko. Użyłem również zasady trójpodziału, aby umieścić posąg po prawej stronie kadru.

# 11. prostota i minimalizm

W ostatniej wskazówce widzieliśmy, jak pozostawienie negatywnej przestrzeni wokół głównego tematu może stworzyć poczucie prostoty i minimalizmu. Prostota sama w sobie może być potężnym narzędziem kompozycyjnym. Często mówi się, że "mniej znaczy więcej". Prostota zwykle oznacza robienie zdjęć z nieskomplikowanym tłem, które nie odwraca uwagi od głównego tematu. Możesz także stworzyć kompozycję.proste poprzez powiększenie części obiektu i skupienie się na konkretnym szczególe.

Na tym pierwszym zdjęciu powiększyłem kilka kropel wody na liściu w ogrodzie. To taki prosty temat, ale jest też bardzo piękny ze względu na swoją prostotę. Dobry obiektyw makro może być bardzo przydatnym narzędziem do tworzenia tego typu zdjęć.

W tym drugim zdjęciu drzewa o świcie użyłem bardzo prostego i uporządkowanego tła, aby zwrócić uwagę na drzewo. To zdjęcie wykorzystuje "negatywną przestrzeń", aby stworzyć poczucie prostoty i minimalizmu. Użyłem również zasady trójpodziału i wiodących linii w kompozycji.

# 12. odizolować obiekt

Korzystanie z małej głębi ostrości w celu odizolowania fotografowanego obiektu jest bardzo skutecznym sposobem na uproszczenie kompozycji. Używając szerokiego otworu przysłony, można rozmyć tło, które w przeciwnym razie mogłoby odciągnąć uwagę od głównego obiektu. Jest to szczególnie przydatna technika podczas fotografowania portretów.

Na tym zdjęciu kota chowającego się w pudełku ustawiłem przysłonę f3.5, która jest bardzo szeroka i skutkuje bardzo rozmytym tłem. Zwraca to uwagę na kota, ponieważ rozmyte tło jest mniej rozpraszające. Ta technika to świetny sposób na uproszczenie kompozycji. Być może zauważyłeś, że użyłem tej techniki, aby zwrócić uwagę na krople wody na liściu w ostatniej wskazówce.

# 13. zmień punkt widzenia

Większość zdjęć jest wykonywana na wysokości oczu, w moim przypadku jest to tylko 5 stóp! Podejście w górę lub w dół może być sposobem na stworzenie bardziej interesującej i oryginalnej kompozycji znanego obiektu. Często widziałem fotografów dzikiej przyrody, w szczególności leżących w błocie, aby uzyskać idealne ujęcie.

To zdjęcie Paryża nocą zostało zrobione z dachu wieży Montparnasse w 15. dzielnicy. Za każdym razem, gdy odwiedzam miasto, zawsze staram się sprawdzić, czy są jakieś budynki z platformami widokowymi, które pozwalają mi fotografować miasto z góry. Wspinaczka wysoko daje szansę na uchwycenie spektakularnych widoków miasta, zwłaszcza nocą.

Czasami znalezienie idealnego punktu widokowego oznacza zmoczenie stóp. Powyżej znajduje się zdjęcie, które zrobiłem stojąc nad strumieniem w Ballyhoura w hrabstwie Limerick w Irlandii. Musiałem trochę poczekać, aż minie mżawka i wróci słońce. Warto było jednak zejść na dół i uchwycić ruch wody, gdy płynęła po skałach. Potrzebowałem kilku whiskygorące potem, aby rozgrzać mnie ponownie.

# 14. Szukaj określonych kombinacji kolorów

Samo użycie koloru jest często pomijanym narzędziem kompozycyjnym. Teoria kolorów jest czymś, co znają graficy, projektanci mody i projektanci wnętrz. Niektóre kombinacje kolorów dobrze się uzupełniają i mogą być wizualnie uderzające.

Spójrz na powyższe koło kolorów. Możesz zobaczyć, że kolory są logicznie ułożone w segmentach koła. Przeciwne kolory w kole kolorów nazywane są "kolorami uzupełniającymi". Jako fotografowie możemy szukać scen, które zawierają kolory uzupełniające jako sposób na tworzenie atrakcyjnych i uderzających kompozycji. Czy zauważyłeś, jak wiele plakatów filmowych ma schematy kolorów?Ma to na celu stworzenie atrakcyjnych reklam.

W tym zdjęciu Izby Celnej w Dublinie użyłem oszałamiającej kombinacji kolorów niebieskiego i żółtego. Żółte odcienie oświetlonego budynku pięknie kontrastują z głębokim błękitem lazurowego nieba.

Czerwony i niebieski to również kolory uzupełniające się na kole kolorów. Centrum handlowe Stephen's Green w Dublinie zmieniło kolor na czerwony na Boże Narodzenie w zeszłym roku. Było to bardzo imponujące na tle głębokiego błękitu nocnego nieba. Uwielbiam fotografować miasta podczas niebieskiej godziny. Głęboki błękit nieba o tej porze jest bardzo atrakcyjnym tłem dla architektury i świateł miasta. Czysta czerń niebaNocą nie jest już tak efektowna i mocno kontrastuje ze światłami miasta.

# 15. reguła przestrzeni

Reguła przestrzeni odnosi się do kierunku, w którym obiekt(y) na zdjęciu jest skierowany(e) lub w którym(e) się porusza(ą). Jeśli na przykład robisz zdjęcie jadącego samochodu, w kadrze powinno być więcej miejsca przed samochodem niż za nim. Oznacza to, że w kadrze jest miejsce na poruszanie się samochodu. Spójrz na przykład łodzi poniżej.

Na tym zdjęciu łódź jest umieszczona po lewej stronie kadru, gdy porusza się od lewej do prawej. Zauważ, że przed kierunkiem ruchu (w prawo) jest znacznie więcej miejsca na ruch łodzi niż za nią. Możemy mentalnie wyobrazić sobie, jak łódź porusza się w tej przestrzeni, płynąc wzdłuż rzeki. Mamy również podświadomą lokalizację, aby spojrzeć naGdyby łódź znajdowała się po prawej stronie kadru, nie byłoby nas na zdjęciu!

Zasada ta może być również stosowana w przypadku zdjęć ludzi. Reguła przestrzeni sugeruje, że obiekt powinien patrzeć lub być skierowany w głąb kadru, a nie poza niego. Spójrz na muzyka na powyższym zdjęciu. Skomponowałem scenę z nim siedzącym po lewej stronie kadru. Jest on skierowany w prawo (gdy na niego patrzymy) w obszarze przestrzeni między nim a prawą krawędzią kadru. Gdyby był skierowany w prawo, to byłby w środku kadru.Patrząc na przestrzeń w kadrze, prowadzi nasz wzrok poza mężczyznę opierającego się o barierkę i do tańczącej pary po prawej stronie.

# 16. reguła od lewej do prawej

Istnieje teoria, która mówi, że "czytamy" obraz od lewej do prawej w taki sam sposób, w jaki czytalibyśmy tekst. Z tego powodu sugeruje się, że każdy ruch przedstawiony na zdjęciu przepływa od lewej do prawej. To wszystko bardzo dobrze, ale zakłada, że widz pochodzi z kraju, w którym tekst czyta się od lewej do prawej. Wiele języków czyta się od prawej do lewej, np.Szczerze mówiąc, widziałem wiele świetnych zdjęć, które "płyną" od prawej do lewej.//da27610150c8a689e586cd203779ded3.safeframe.googlesyndication.com/safeframe/1-0-37/html/container.html

Kiedyś zostałem skrytykowany przez sędziego za to, że kobieta na zdjęciu, które zrobiłem, szła od prawej do lewej. Powiedział mi, że nie przestrzegałem zasady "od lewej do prawej". Przypomniałem sędziemu, że zdjęcie zostało zrobione w Tunezji, gdzie ludzie czytają od prawej do lewej. Nie wygrałem.

Powyższe zdjęcie jest zgodne z zasadą "od lewej do prawej". Kobieta spacerująca z psem w ogrodzie Tuileries w Paryżu idzie od lewej do prawej strony kadru. To zdjęcie jest również zgodne z zasadą "przestrzeni". Zauważysz, że przed kobietą jest znacznie więcej miejsca niż za nią. Ma dużo "miejsca", aby wejść w kadr. Użyłem również zasady trójpodziału i "ramki w".ramki", aby skomponować to zdjęcie.

# 17. elementy równowagi w scenie

Pierwszą zasadą kompozycji, której przyjrzeliśmy się w tym samouczku, była "zasada trójpodziału". Oznacza to oczywiście, że często umieszczamy główny obiekt zdjęcia z boku kadru wzdłuż jednej z pionowych linii siatki. Czasami może to prowadzić do braku równowagi w scenie. Może to pozostawić rodzaj "pustki" w pozostałej części kadru.

Aby temu zaradzić, można skomponować scenę tak, aby po drugiej stronie kadru znajdował się obiekt drugorzędny o mniejszym znaczeniu lub rozmiarze. Równoważy to kompozycję, nie odrywając zbytnio uwagi od głównego tematu zdjęcia. Spójrz na to zdjęcie ozdobnej latarni na moście Aleksandra III w Paryżu.

Sam słup wypełnia lewą stronę kadru. Wieża Eiffla w oddali równoważy go po drugiej stronie kadru.

Być może zauważyłeś, że wydaje się to sprzeczne z ideą negatywnej przestrzeni wspomnianej w wytycznej numer 10. Jest to również sprzeczne z "regułą prawdopodobieństwa", ponieważ mamy teraz parzystą liczbę elementów w scenie. Jak powiedziałem na początku tego samouczka, nie ma niezłomnych zasad w kompozycji zdjęć. Niektóre z tych wskazówek są ze sobą sprzeczne i to jest w porządku. Niektóre wskazówki działają dobrze dlaTo kwestia oceny i eksperymentów.

Powyższe zdjęcie zostało zrobione w Wenecji. Ponownie, dekoracyjna latarnia dominuje po jednej stronie kadru. Wieża kościoła w oddali zapewnia równowagę po drugiej stronie kadru.

Ma to również dodatkowy wpływ na kompozycję. Wieża kościoła w oddali jest oczywiście znacznie większa niż słup w rzeczywistości. Na zdjęciu wygląda na mniejszą, ponieważ jest daleko. Pomaga to dodać poczucie głębi i skali do sceny.

# 18. zestawienie

Zestawienie jest bardzo potężnym narzędziem kompozycyjnym w fotografii. Zestawienie odnosi się do włączenia dwóch lub więcej elementów do sceny, które mogą się wzajemnie kontrastować lub uzupełniać. Oba podejścia mogą działać bardzo dobrze i odgrywać ważną rolę w opowiadaniu historii na zdjęciu.

Spójrz na to zdjęcie zrobione w Paryżu. W dolnej połowie zdjęcia mamy raczej surowe i gotowe półki z książkami, pełne bałaganu i plakatów zwisających z góry. Nad tym wszystkim znajduje się jednak wspaniała średniowieczna katedra Notre Dame. Ten klejnot architektoniczny jest uosobieniem porządku i struktury, w przeciwieństwie do prostych, ale atrakcyjnych stoisk z książkami poniżej. Wydają się one byćObie reprezentują Paryż na różne sposoby i opowiadają historię o dwóch różnych elementach miasta.

Powyższe zdjęcie również zostało zrobione we Francji, ale tym razem w malowniczej wiosce Meyssac na południowym zachodzie. Na tym zdjęciu stary samochód Citroen 2CV wygląda idealnie przed typową francuską kawiarnią w tle. Te dwa elementy doskonale się uzupełniają. Mężczyzna odwrócony do nas plecami w kawiarni jest właścicielem samochodu i wyglądał na zaskoczonego, gdy zapytałem, czy mogę zrobić mu zdjęcie.Nie zdawał sobie sprawy, że nieświadomie stworzył francuską scenę, parkując przed tą konkretną kawiarnią.

# 19. złote trójkąty

Kompozycja złotych trójkątów działa w podobny sposób jak zasada trójpodziału. Zamiast siatki prostokątów, dzielimy jednak obraz ukośną linią biegnącą od jednego rogu do drugiego. Następnie dodajemy dwie kolejne linie z pozostałych rogów do linii ukośnej. Dwie mniejsze linie spotykają się z dużą linią w jednym punkcie.Dzieli to obraz na serię trójkątów. Jak widać, ta forma kompozycji pomaga nam wprowadzić element "dynamicznego napięcia", o którym dowiedzieliśmy się w wytycznej numer 6. Podobnie jak w przypadku zasady trójpodziału, używamy linii (w tym przypadku trójkątów), aby pomóc nam umieścić różne elementy w scenie.

Powyższe zdjęcie zawiera silne przekątne, które podążają za liniami "złotych trójkątów". Lekkie ślady ruchu idealnie podążają za linią przekątną od prawego górnego rogu do lewego dolnego rogu. Szczyty budynków po lewej stronie znajdują się blisko mniejszej przekątnej po lewej stronie. Mała linia po prawej stronie spotyka się z większą linią w górnym rogu budynków.

Powyższe zdjęcie wykorzystuje "regułę trójkątów" w bardziej subtelny sposób. Głowy posągów tworzą "domniemany trójkąt". Linia ta prowadzi nas do wieży Eiffla w oddali. Krótsza linia po lewej stronie spotyka się z dłuższą linią po prawej stronie w punkcie środkowym wieży Eiffla. Krótsza linia po prawej stronie znajduje się między dwoma posągami. Reguła trójkątów może wydawać się skomplikowanym sposobem na zorganizowanieale może zaowocować naprawdę imponującymi kompozycjami.

# 20. złoty podział

Czym jest złota proporcja? Cóż, w rzeczywistości jest to dość proste: dwie wielkości są w złotej proporcji, jeśli ich stosunek jest taki sam jak stosunek ich sumy do większej z dwóch wielkości. Czekaj, co teraz? Okej, jeśli brzmi to zbyt skomplikowanie, może ten wzór matematyczny pomoże:

Co oznacza, że teraz jesteś jeszcze bardziej zdezorientowany?

Prawdą jest, że metoda złotego podziału może wydawać się bardzo skomplikowana na pierwszy rzut oka. W rzeczywistości jest to dość proste. Jest to nieco bardziej złożona wersja zasady trójpodziału. Zamiast regularnej siatki, obraz jest podzielony na serię kwadratów, jak na poniższych przykładach. Jest to znane jako "siatka Phi". Możesz użyć kwadratów, aby narysować spiralę.Kwadraty pomagają rozmieścić elementy w scenie, a spirala daje nam wyobrażenie o tym, jak scena powinna płynąć. To trochę jak niewidzialna linia główna.

Uważa się, że metoda kompozycji złotej spirali istnieje od ponad 2400 lat i została stworzona w starożytnej Grecji. Jest szeroko stosowana w wielu rodzajach sztuki, a także w architekturze, jako sposób tworzenia estetycznych kompozycji. Była szczególnie dobrze wykorzystywana w sztuce renesansu.

Ok, muszę się do czegoś przyznać, tak naprawdę nigdy nie zamierzałem celowo komponować zdjęć przy użyciu złotego podziału. Kiedy spojrzałem wstecz na swoje zdjęcia, zdałem sobie sprawę, że kilka razy nieumyślnie go użyłem.

Zrobiłem to zdjęcie w Wenecji. Most i schody po lewej stronie zajmują duży plac po prawej. Spirala Fibonacciego prowadzi nas stąd na szczyt mostu i w dół do dwóch kobiet siedzących obok niego. Być może był to szczęśliwy wypadek, ale wygląda na to, że działa!

Złota proporcja może być konfigurowana w różnych kierunkach. Na tym zdjęciu zrobionym w Pradze, spirala prowadzi nas przez most do zamku na przeciwległym brzegu. Kolejny szczęśliwy wypadek! Oczywiście niemożliwe byłoby posiadanie wszystkich tych wskazówek kompozycyjnych w głowie podczas fotografowania. Twój mózg by się stopił! Jednak dobrym ćwiczeniem jest podjęcie wysiłku, aby użyć jednego lub dwóch z nich za każdym razemMożesz na przykład zrobić sesję zdjęciową, podczas której będziesz szukać sytuacji, w których możesz użyć "ramki w ramce".

Po pewnym czasie zauważysz, że wiele z tych wskazówek staje się zakorzenionych. Zaczniesz używać ich naturalnie, bez konieczności myślenia o nich. Jak widać na przykładzie złotej proporcji, użyłem nawet jednej z nich, nie zdając sobie z tego sprawy! Mam nadzieję, że ten samouczek okazał się przydatny i pomoże Ci przenieść fotografię na wyższy poziom.

Tekst / Autor: Barry O Carroll