Het narratief in de fotografie kan worden opgevat als de constructie van een verhaal voor het beeld. Dit verhaal hoeft niet volledig te zijn, het kan een fragment zijn dat bij de toeschouwer het verlangen opwekt om de gaten met zijn eigen verbeelding in te vullen. In zekere zin zijn narratieven verhalen zonder einde. Wanneer een film eindigt, bijvoorbeeld, eindigt daarmee dat moment in de geschiedenis van deMaar als ze voor ons nog leven, kunnen we onze eigen verhalen voor ze weven. Hetzelfde geldt voor fotografie.

Allereerst is het belangrijk dat je iets te vertellen hebt

Voor het ontstaan van een verhaal is het allereerst nodig om iets te willen vertellen. Er moet een inhoud zijn, een verhaal, een mysterie dat gedeeld moet worden. Het kan een echt verhaal zijn of een verzonnen verhaal. Het kan ook een reflectie of een kritiek zijn. Maar het moet een soort lezen mogelijk maken.

EXPERIMENT

• Werken met series

Het produceren van meer dan één beeld kan helpen bij het opbouwen van een verhaal in de fotografie, omdat elk beeld het verhaal zou moeten versterken. Een serie kan bijvoorbeeld een tijdlijn opbouwen, wat het begrip van begin, midden en einde vergemakkelijkt. Maar een serie kan ook ongeordende foto's presenteren die echter fragmenten van een geheel zijn. Ik zie het als een puzzel, die in elkaar gezet kan worden of als een puzzel van een geheel.De onderdelen kunnen verspreid zijn, maar elk onderdeel heeft zijn functie in een groter plan.

LEEGGOED, MONIQUE BURIGO, 2020

De serie Leeg is opgezet in een chronologie waardoor de beelden gelezen kunnen worden als frames uit een film, met een logische volgorde waarin de acties zich ontvouwen.

IK BEN EEN PERSOON, MONIQUE BURIGO, 2020

Ik ben een persoon is een kleine serie van mezelf, die ook "drieluik" kan worden genoemd, omdat het uit 3 foto's bestaat. Tweeluiken (2), ' drieluiken (3) e polyptieken (meer dan 3), zijn de namen die gewoonlijk worden gebruikt om reeksen te definiëren. Deze namen zijn ontleend aan de antieke wereld en de middeleeuwen, toen het gebruikelijk was dat kerkaltaarstukken op deze manier werden gebouwd, al als verhalende bron.

ANNUNCIATIE, SIMONE MARTINI, 1333

Details van Lorna Simpson is een serie die zich richt op details, een polyptiek van foto's waarin de handen de hoofdrol spelen. De beelden hebben geen chronologische volgorde, maar vormen samen een geheel.

DETAILS, LORNA SIMPSON, 1996

• Accessoires dragen

Accessoires kunnen nuttig zijn om de gefotografeerde personen af te leiden en hun bewegingen natuurlijker te maken, zodat ze lijken op te gaan in wat ze aan het doen zijn, en om het verhaal te ondersteunen en betekenis toe te voegen aan de foto. Het is belangrijk dat deze accessoires deel uitmaken van de scène, dat ze een reden hebben om daar te zijn, net als elk ander element.

UIT DE SERIE MORTAL REMAINS, MONIQUE BURIGO, 2019

Op Overblijfselen Ik gebruik de kaars als een prominent element in het verhaal. Ze vertegenwoordigt een relatie: die brandt, brandt en smelt tot ze dooft en alleen haar sporen achterlaat, die echter pijn doen en aan de huid blijven kleven.

ZONDER TITEL, ADI KORNDORFER, 2019

Adi Korndorfer gebruikt wasknijpers en zelfklevend verband op haar lichaam om uitdrukking te geven aan de pijn die wordt veroorzaakt door schoonheidsnormen en het commentaar van anderen op een lichaam dat niet van hen is.

• Personages maken

Je kunt een personage creëren voor je fotografie, zelfs als er geen menselijke figuur in voorkomt. Misschien is het gemakkelijker om dit te begrijpen als we het personage beschouwen als het hoofdonderwerp van het werk. Een object kan het onderwerp zijn, net als een dier of een landschap. Maar om een echt personage te worden, is het noodzakelijk dat het een persoonlijkheid, een betekenis met zich meebrengt... Het is noodzakelijk datgeloofwaardig is.

Er kunnen meerdere personages zijn en bovendien kunnen de personages echt of fictief zijn. Ze kunnen volledig door je verbeelding zijn gecreëerd of ze kunnen zijn gebaseerd op bijvoorbeeld je klant. Als je bijvoorbeeld een gezin fotografeert, zijn de personages de leden van het gezin en kun je het verhaal uitwerken op basis van hun persoonlijkheden, waardoor ze personages van een verhaal worden (in dit geval deHet is ook heel gewoon voor kunstenaars om zich personages toe te eigenen uit sprookjes, mythologie, enz.

IK WAS EEN OCEAAN, MONIQUE BURIGO, 2018

De foto's in de serie IK WAS EEN OCEAAN het verhaal vertellen van een personage dat door mij is gemaakt als representatie van de mensheid. Ze vindt wat er over is van de oceaan: alleen wat in een klein aquarium past, stilleven. Een metafoor over de milieuschade die we aanrichten, vooral als we niet nadenken over onze keuzes en daden; ze komen terug, als vuil water uit het aquarium, dat we over onszelf uitstorten. We maken deel uit van de natuur en we leven of sterven ermee.

Deze kleine oceaan, vervat in het aquarium, kan hier ook worden opgevat als een personage.

SAINT CLARE, UIT DE HEILIGEN SERIE, LAURA MAKABRESKU, 2019

A gebruik van literatuur, film, mythologie, religie onder andere, als basis voor het opbouwen van personages is heel gewoon en komt voor in dit werk van Laura Makabresku, die religie als een terugkerend thema in haar creaties heeft, geladen met intensiteit en waarvan de taal altijd een sombere toon heeft, zoals in de serie Santos waar het staat voor Santa Clara .

• Het gezicht verbergen

Dit middel is zeer nuttig voor de toeschouwer om zich gemakkelijker met het personage te kunnen identificeren. Door het gezicht te verbergen, kan men zich het gewenste gezicht voorstellen, dat zelfs het eigen gezicht kan zijn. Een gezichtsloze menselijke figuur is universeler, omdat het niet het belangrijkste merkteken van herkenning van de identiteit met zich meedraagt. Hierdoor wordt men gestimuleerd om in het werk te duiken, met actieve deelname door middel vaninterpretatie en creatie van een verhaal dat niet langer alleen tot het domein van de kunstenaar behoort.

Het is ook een slimme strategie voor diegenen die hun foto's op de markt willen brengen, omdat de neiging om het als een kunstwerk te zien in plaats van een foto-essay van een model in dit geval veel groter is.

NEE, MONIQUE BURIGO, 2017

In deze serie, Ik verwijder mijn gezicht uit het frame of draai me om. Aan de hand van zelfportretten van mijn eigen lichaam praat ik over mezelf, maar ook over andere vrouwen, over de ervaring van het vrouw zijn en het kunstenaarschap in een patriarchale samenleving. Ik weet dat ik niet alle vrouwen vertegenwoordig, maar ik weet ook dat ik niet alleen mezelf vertegenwoordig.

ZONDER TITEL, FRANCESCA WOODMAN, 1975-78

Francesca Woodman lijkt op te gaan in het huis, er deel van uit te maken, en werpt daarmee een licht op de positie van de vrouw in die tijd: als iemand die bij het huis hoort. De kunstenaar verbergt zijn eigen gezicht door een soort camouflage, waardoor het verborgen blijft.

Hoewel ik geloof dat er geen formule bestaat, zijn er ten minste drie punten die ik van fundamenteel belang acht om het verhaal in de fotografie goed op te bouwen en kracht te geven.

1. Ken je motivatie

Weten waarom je creëert en wat je wilt uitdrukken in fotografie is essentieel om een pad te volgen dat je kan leiden naar een bevredigend resultaat, dat bereikt wat je in de eerste plaats wilde uitdrukken. Begrijp je redenen om te creëren!

2. Denk na over de compositie

Wat moet je verhaal hebben om je motivatie uit te drukken? Zelfs als het je bedoeling is om een mysterieuzer en minder voor de hand liggend verhaal te maken, is het belangrijk om na te denken over hoe het kan worden begrepen, misschien niet door iedereen of meteen, maar wel door iemand. Zou je je eigen foto begrijpen als je niet degene was die hem heeft gemaakt? Dit is een vraag die ik mezelf vaak stel. Ze maken deel uit van de compositieelementen zoals: het licht, de kleuren, de vormen en lijnen, de texturen, de hoek, enzovoort; maar ook het onderwerp van de foto zelf, of het nu bijvoorbeeld een persoon - of meerdere - of een landschap is. Het belangrijkste is om te onthouden dat alles wat in het kader staat er moet zijn met een reden.

Narratief in fotografie

3. Besteed aandacht aan details

Je kunt elementen bijvoorbeeld gebruiken om je foto in een context te plaatsen en dit kan helpen om je foto te versterken. Als er echter een opdringerig element is dat toevallig in het beeld verschijnt, kan dit alleen maar afleiden of er zelfs voor zorgen dat je foto alle betekenis verliest. Stel dat jeDit kan interessant zijn voor het verhaal in de foto, maar ze waren te ver weg en zagen er uiteindelijk uit als vlekken, misdrukken of vuil. In dit geval zou de beste keuze zijn om ze te verwijderen in de bewerking. Details zijn belangrijk!

Verhalend in fotografie

Dit zijn slechts enkele tips om na te denken over verhalen in fotografie, maar de mogelijkheden zijn legio! Als je meer wilt weten, ga dan naar de meer cursus VERHALEN IN FOTOGRAFIE . volg me ook op Instagram of mijn website.