ফটোগ্ৰাফীত আখ্যান গঢ়ি তোলাৰ ৪টা উপায়
বিৱৰণসমূহ মনোযোগৰ যোগ্য, কাৰণ ই আপোনাৰ ফটোগ্ৰাফী বৃদ্ধি বা দুৰ্বল কৰিব পাৰে। আপুনি আপোনাৰ ফটোখনক প্ৰসংগক্ৰমে ৰূপ দিবলৈ উপাদানসমূহ ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰে, উদাহৰণস্বৰূপে, আৰু ই ইয়াক শক্তিশালী কৰাত সহায় কৰিব পাৰে। কিন্তু যদিহে ছবিখনত কোনো অনুপ্ৰৱেশকাৰী উপাদান আকস্মিকভাৱে দেখা দিয়ে, তেন্তে ই কেৱল বিচলিত কৰিব পাৰে বা আনকি আপোনাৰ ফটোখনৰ সকলো অৰ্থ হেৰুৱাই পেলাব পাৰে। ধৰি লওক আপুনি বিলত শ্বুটিং কৰি আছিল যেতিয়া আকাশখন চৰাইৰে ভৰি পৰিল। এইটো ফটোগ্ৰাফীত গল্প কোৱাৰ বাবে আকৰ্ষণীয় হ'ব পাৰে, অৱশ্যে তেওঁলোক বহু দূৰত আছিল আৰু শেষত কেৱল দাগ, ভুল ছপা বা মলিৰ দৰে দেখা গৈছিল। তেনে ক্ষেত্ৰত সম্পাদনাত সেইবোৰ আঁতৰোৱাটোৱেই উত্তম পছন্দ হ’ব। সবিশেষ গুৰুত্বপূৰ্ণ!
ফটোগ্ৰাফীত আখ্যানশিল্পী এবিধ ছদ্মবেশৰ জৰিয়তে নিজৰ মুখখন লুকুৱাই ৰাখে।
কোনো সূত্ৰ নাই বুলি বিশ্বাস কৰাৰ পিছতো ফটোগ্ৰাফীৰ আখ্যানৰ বাবে মৌলিক বুলি মই বিবেচনা কৰা অন্ততঃ তিনিটা প্ৰশ্ন আছে ভালদৰে নিৰ্মিত আৰু শক্তি আহৰণ কৰে।
- আপোনাৰ প্ৰেৰণা জানি লওক
আপুনি কিয় সৃষ্টি কৰিছে তাৰ কাৰণ আৰু ফটোগ্ৰাফীত আপুনি কি প্ৰকাশ কৰিব বিচাৰে সেয়া জানি লওক এনে এটা পথ অনুসৰণ কৰাটো অতি প্ৰয়োজনীয় যিয়ে আপোনাক সন্তোষজনক ফলাফললৈ লৈ যাব পাৰে, যিয়ে আপুনি প্ৰথমতে প্ৰকাশ কৰিব বিচৰাখিনি লাভ কৰে। সৃষ্টি কৰাৰ আপোনাৰ কাৰণবোৰ বুজি লওক!
- ৰচনাৰ বিষয়ে চিন্তা কৰক
আপোনাৰ প্ৰেৰণা প্ৰকাশ কৰিবলৈ আপোনাৰ আখ্যানত কি থাকিব লাগিব? যদিও আপোনাৰ উদ্দেশ্য অধিক ৰহস্যময় আৰু কম স্পষ্ট আখ্যান এটা সৃষ্টি কৰা, তথাপিও ইয়াক কেনেকৈ বুজিব পাৰি, হয়তো সকলোৱে বা তৎক্ষণাত নহয়, কোনোবাই বুজিব পাৰে, সেইটো চিন্তা কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। আপুনি যদি নিজৰ ফটোগ্ৰাফী সৃষ্টি কৰা নাছিল তেন্তে আপুনি নিজৰ ফটোগ্ৰাফী বুজি পাবনে? এইটো এটা প্ৰশ্ন মই প্ৰায়ে নিজকে সোধা। এনে উপাদান যেনে: পোহৰ, ৰং, আকৃতি আৰু ৰেখা, টেক্সচাৰ, কোণ আদি ৰচনাৰ অংশ; লগতে ফটোখনৰ বিষয়বস্তু নিজেই, সেয়া এজন ব্যক্তি হওক – বা কেইবাজনো হওক – বা কোনো প্ৰাকৃতিক দৃশ্যই হওক, উদাহৰণস্বৰূপে। মনত ৰখা গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাটো হ’ল যে ফ্ৰেমত যি আছে সেয়াই এটা কাৰণত থাকিব লাগিব।
Narrative in Photography
ফটোগ্ৰাফীত থকা আখ্যানক ছবিখনৰ বাবে এটা কাহিনীৰ নিৰ্মাণ বুলি বুজিব পাৰি। এই কাহিনীটো সম্পূৰ্ণ হ’বই লাগিব বুলি ক’ব নোৱাৰি, ই এনে এক খণ্ড হ’ব পাৰে যিয়ে দৰ্শকৰ মাজত নিজৰ কল্পনাৰে ঠাইখিনি পূৰণ কৰাৰ হেঁপাহ জগাই তোলে। এক প্ৰকাৰে আখ্যানবোৰ কেতিয়াও শেষ নহ’বলগীয়া কাহিনী। উদাহৰণস্বৰূপে ছবি এখন শেষ হ’লে চৰিত্ৰবোৰৰ ইতিহাসৰ সেই মুহূৰ্তটো তাৰ লগত শেষ হয়, কিন্তু তেওঁলোক যদি আমাৰ বাবে জীয়াই থাকে তেন্তে আমি তেওঁলোকৰ বাবে নিজৰ কাহিনী বোৱাব পাৰো। ফটোগ্ৰাফীৰ ক্ষেত্ৰতো একেই কথা।
প্ৰথমে ক’বলগীয়া কিবা এটা থকাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ
এটা আখ্যানৰ উন্মেষ ঘটিবলৈ হ’লে প্ৰয়োজনীয়, প্ৰথমতে , যে আপুনি কিবা এটা ক’ব বিচাৰে। যে এটা কন্টেন্ট, এটা কাহিনী, এটা ৰহস্য আছে যিটো আপুনি শ্বেয়াৰ কৰিব বিচাৰে। ই বাস্তৱ কাহিনী আৰু ৰচনা কৰা কাহিনী দুয়োটা হ’ব পাৰে। ই এক প্ৰতিফলন বা সমালোচনাও হ’ব পাৰে। কিন্তু ইয়াত কিবা এটা পঢ়াৰ অনুমতি দিয়াটো প্ৰয়োজন।
TY IT OUT
- ধাৰাবাহিকৰ সৈতে কাম কৰা
VAZIOS, MONIQUE BURIGO, 2020
ধাৰাবাহিক Vazios কালক্ৰমত একত্ৰিত কৰা হয় যিয়ে ছবিসমূহক চিনেমাৰ ফ্ৰেমৰ দৰে পঢ়িবলৈ অনুমতি দিয়ে, এটা যুক্তিসংগত ক্ৰমৰ সৈতে য'ত কাৰ্য্যসমূহ উন্মোচিত হয়।
মই এজন ব্যক্তি, MONIQUE BURIGO, 2020
মই এজন ব্যক্তি মোৰ লেখকত্বৰ এটা সৰু ধাৰাবাহিক, যাক “ট্ৰিপটিক” বুলিও ক’ব পাৰি, কিয়নো ই ৩খন ফটোৰে গঠিত। Diptychs (2), ́ triptychs (3) আৰু polyptychs (3তকৈ অধিক) হৈছে সাধাৰণতে শৃংখলা সংজ্ঞায়িত কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা নাম। এই নামবোৰ প্ৰাচীন পৃথিৱী আৰু মধ্যযুগৰ পৰা ধাৰ কৰা হৈছে, যেতিয়া গীৰ্জাৰ বেদীৰ ছবি এইদৰে নিৰ্মাণ কৰাটো সাধাৰণ আছিল, ইতিমধ্যে আখ্যানমূলক সম্পদ হিচাপে।
ঘোষণা , SIMONE MARTINI, 1333
See_also: বিনামূলীয়া ভিডিঅ' পাঠত খেলনা আৰু ক্ষুদ্ৰ চিত্ৰৰ ফটো কেনেকৈ বনাব লাগে শিকোৱা হৈছেবিৱৰণ , লৰ্না চিম্পছনৰ, এটা ধাৰাবাহিক যিয়ে নিখুঁতভাৱে বিৱৰণৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰে, ফটোৰ এটা পলিপ্টিক য'ত হাতবোৰ নায়ক। ছবিবোৰৰ কালক্ৰমিক ক্ৰম নাই, কিন্তু ইহঁতে একেলগে এটা সমগ্ৰতা গঠন কৰে।
বিৱৰণ, LORNA SIMPSON, 1996
- আনুষংগিক বস্তু ব্যৱহাৰ কৰা
আনুষংগিক বস্তুবোৰ ফটো তোলা মানুহক বিচলিত কৰিবলৈ আৰু তেওঁলোকৰ গতিবিধি অধিক স্বাভাৱিক কৰি তুলিবলৈ, তেওঁলোকে যি কৰি আছে তাত নিমগ্ন যেন লাগে, আৰু সহায় কৰিবলৈ দুয়োটাতে উপযোগী হ'ব পাৰে আখ্যানটো আৰু অৰ্থ যোগ কৰেছৱি. এই আনুষংগিক বস্তুবোৰ দৃশ্যটোৰ অংশ হোৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ, যে ইয়াত আন যিকোনো উপাদানৰ দৰেই ইয়াত থকাৰ কাৰণ আছে।
FROM THE MORTAL REMAINS SERIES, MONIQUE BURIGO, 2019
See_also: ২০২৩ চনত ফটো তোলাৰ বাবে কি শ্ৰেষ্ঠ চেমচাং ফোন
মৃত্যুৰ অৱশিষ্ট ত মই মমবাতিটোক আখ্যানৰ এটা বিশিষ্ট উপাদান হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰিছো। ই এটা সম্পৰ্কক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে: যিটোৱে জ্বলি থাকে, জ্বলি থাকে আৰু গলি যায় যেতিয়ালৈকে ই নুমুৱাই নাযায়, মাত্ৰ ইয়াৰ লেখ-জোখ ৰৈ যায় যিবোৰে অৱশ্যে ছালত আঘাত কৰে আৰু লাগি থাকে।
UNTITLED, ADI KORNDORFER, 2019
আদি কৰ্নডৰ্ফাৰে সৌন্দৰ্য্যৰ মানদণ্ড আৰু তেওঁলোকৰ নহয় শৰীৰৰ বিষয়ে আনৰ মন্তব্যৰ ফলত হোৱা বিষ প্ৰকাশ কৰাৰ উপায় হিচাপে তেওঁৰ শৰীৰত কাপোৰৰ ফিটা আৰু আঠাযুক্ত বেণ্ডেজ ব্যৱহাৰ কৰে।
- আখৰ সৃষ্টি কৰক
আপুনি আপোনাৰ ফটোখনৰ বাবে এটা চৰিত্ৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে যদিও তাত মানুহৰ আকৃতি নাথাকে। হয়তো চৰিত্ৰটোক ৰচনাৰ মূল বিষয় বুলি ভাবিলে এই কথাটো বুজিবলৈ সহজ হ’ব। কোনো বস্তু বিষয়বস্তু হ’ব পাৰে, যেনে কোনো প্ৰাণী বা ভূ-প্ৰকৃতি। কিন্তু প্ৰকৃত চৰিত্ৰ হ’বলৈ হ’লে ই এটা ব্যক্তিত্ব, এটা অৰ্থ আনিব লাগিব... ই বিশ্বাসযোগ্য হ’ব লাগিব।
এটাতকৈ অধিক চৰিত্ৰ থাকিব পাৰে আৰু তদুপৰি চৰিত্ৰবোৰ বাস্তৱ বা কাল্পনিক হ’ব পাৰে . আপোনাৰ কল্পনাৰ দ্বাৰা সম্পূৰ্ণৰূপে সৃষ্টি কৰিব পাৰি বা উদাহৰণস্বৰূপে আপোনাৰ গ্ৰাহকৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি হ’ব পাৰে। এটা পৰিয়ালৰ ফটো তুলিলে, কাৰণ...উদাহৰণস্বৰূপে, চৰিত্ৰবোৰ ইয়াৰ সদস্য আৰু আপুনি তেওঁলোকৰ ব্যক্তিত্ব অনুসৰি আখ্যানটো বিশদভাৱে ক'ব পাৰে, তেওঁলোকক এটা কাহিনীৰ চৰিত্ৰ কৰি তুলিব পাৰে (এই ক্ষেত্ৰত তেওঁলোকৰ কাহিনী)। শিল্পীসকলে সাধুকথা, পৌৰাণিক কাহিনী আদিৰ চৰিত্ৰসমূহ উপযুক্ত কৰাটোও যথেষ্ট সাধাৰণ কথা।
I WAS AN OCEAN, MONIQUE BURIGO, 2018
ফটোবোৰ I WAS AN OCEAN ধাৰাবাহিকখনত মই মানৱতাৰ প্ৰতিনিধিত্ব হিচাপে সৃষ্টি কৰা এটা চৰিত্ৰৰ কাহিনী কওঁ। তাই সাগৰৰ বাকী থকাখিনি বিচাৰি পায়: ঠিক যিটো সৰু একুৰিয়ামত সোমাই যায়, স্থিৰ জীৱন। বিশেষকৈ যেতিয়া আমি আমাৰ পছন্দ আৰু কাৰ্য্যৰ ওপৰত চিন্তা নকৰো তেতিয়া আমি কৰা পৰিৱেশৰ ক্ষতিৰ বিষয়ে এটা উপমা; সেইবোৰ ঘূৰি আহে, আমি নিজৰ ওপৰত ঢালি দিয়া লেতেৰা একুৰিয়ামৰ পানীৰ দৰে। আমি প্ৰকৃতিৰ অংশ আৰু আমি ইয়াৰ সৈতে জীয়াই থাকোঁ বা মৰোঁ।
একুৱেৰিয়ামত থকা এই সৰু সাগৰখনক ইয়াত এটা চৰিত্ৰ হিচাপেও বুজিব পাৰি।
SAINT CLARE, FROM THE SAINTS SERIES, LAURA MAKABRESKU, 2019
সাহিত্য, চিনেমা, পৌৰাণিক কাহিনী, ধৰ্ম , অন্যান্যৰ মাজত ব্যৱহাৰ, যেনে... চৰিত্ৰ নিৰ্মাণৰ এটা ভিত্তি যথেষ্ট সাধাৰণ আৰু এই গ্ৰন্থখনত ল'ৰা মাকাব্ৰেস্কুৰ দ্বাৰা প্ৰকাশ পাইছে, যিয়ে তেওঁৰ সৃষ্টিসমূহত ধৰ্মক পুনৰাবৃত্তিমূলক বিষয়বস্তু হিচাপে লৈছে, তীব্ৰতাৰে ভৰা আৰু যাৰ ভাষাই সদায় এটা গম্ভীৰ সুৰ উপস্থাপন কৰে, যেনে <ধাৰাবাহিক ১০>Santos , য'ত ই প্ৰতিনিধিত্ব কৰে চান্টা ক্লাৰা .
- মুখ লুকুৱাওক
এই বৈশিষ্ট্যটো দৰ্শকে চৰিত্ৰটোৰ সৈতে অধিক সহজে সম্পৰ্ক স্থাপন কৰিবলৈ অতি উপযোগী . মুখখন লুকুৱাই ৰাখি আপুনি নিজকে আপুনি বিচৰা যিকোনো মুখখন কল্পনা কৰিবলৈ দিয়ে, যিটো আনকি আপোনাৰ নিজৰ হ’ব পাৰে। মুখবিহীন মানৱ মূৰ্তি এটা অধিক সাৰ্বজনীন, কিয়নো ই পৰিচয় স্বীকৃতিৰ মূল চিন বহন নকৰে। তেনে কৰিলে কৰ্মটোত নিমজ্জিত হ’বলৈ উৎসাহিত কৰা হয়, য’ত এতিয়া কেৱল শিল্পীৰ ডমেইনত নথকা আখ্যানৰ ব্যাখ্যা আৰু সৃষ্টিৰ জৰিয়তে সক্ৰিয় অংশগ্ৰহণ কৰা হয়।
যিসকলে নিজৰ ফটোগ্ৰাফৰ বজাৰ কৰিব বিচাৰে তেওঁলোকৰ বাবেও ই এটা স্মাৰ্ট কৌশল, কিয়নো ইয়াক মডেল ফটো শ্বুট হিচাপে নহয়, শিল্পকৰ্ম হিচাপে দেখাৰ প্ৰৱণতা, এই ক্ষেত্ৰত, বহুত বৃহত্তৰ।
NO, MONIQUE BURIGO, 2017
এই ধাৰাবাহিকখনত মই ফ্ৰেমৰ পৰা মুখখন আঁতৰাই দিওঁ বা পিঠি দিওঁ। নিজৰ শৰীৰৰ আত্মচিত্ৰৰ পৰা মই নিজৰ কথা কওঁ, কিন্তু আন নাৰীৰ কথাও কওঁ, পিতৃতান্ত্রিক সমাজত নাৰী হোৱাৰ অভিজ্ঞতা আৰু মহিলা শিল্পী হোৱাৰ অভিজ্ঞতাৰ কথা কওঁ। মই জানো যে মই প্ৰতিনিধিত্ব নকৰো সকলো মহিলা, কিন্তু মই এইটোও জানো যে মই কেৱল নিজকে প্ৰতিনিধিত্ব নকৰো।
UNTITLED, FRANCESCA WOODMAN, 1975-78
ফ্ৰান্সেস্কা উডমেন ঘৰৰ লগত মিলি যোৱা যেন লাগে, তাৰ অংশ হৈ পৰে আৰু তাৰ লগে লগে তাই সেই সময়ৰ নাৰীগৰাকীৰ অৱস্থানটো মুকলি কৰি দিয়ে: ঘৰৰ হ’বলগীয়া কোনোবা এজন হিচাপে। উ
