Η αφήγηση στη φωτογραφία μπορεί να κατανοηθεί ως η κατασκευή μιας ιστορίας για την εικόνα. Αυτή η ιστορία δεν χρειάζεται να είναι πλήρης, μπορεί να είναι ένα θραύσμα που ξυπνάει στον θεατή την επιθυμία να συμπληρώσει τα κενά με τη δική του φαντασία. Κατά κάποιο τρόπο, οι αφηγήσεις είναι ιστορίες χωρίς τέλος. Όταν τελειώνει μια ταινία, για παράδειγμα, τελειώνει μαζί της εκείνη η στιγμή στην ιστορία τηςχαρακτήρες, αλλά αν είναι ακόμα ζωντανοί για εμάς, μπορούμε να πλέξουμε τις δικές μας ιστορίες γι' αυτούς. Το ίδιο ισχύει και για τη φωτογραφία.

Πρώτα απ' όλα, είναι σημαντικό να έχετε κάτι να πείτε

Για να προκύψει μια αφήγηση είναι απαραίτητο, πρώτα απ' όλα, να θέλουμε να πούμε κάτι. Πρέπει να υπάρχει ένα περιεχόμενο, μια ιστορία, ένα μυστήριο που πρέπει να μοιραστεί. Μπορεί να είναι μια πραγματική ιστορία ή μια επινοημένη. Μπορεί επίσης να είναι ένας προβληματισμός ή μια κριτική. Αλλά πρέπει να επιτρέπει κάποιο είδος ανάγνωσης.

ΠΕΙΡΑΜΑ

• Εργασία με σειρές

Η παραγωγή περισσότερων από μία εικόνων μπορεί να βοηθήσει στην οικοδόμηση μιας αφήγησης στη φωτογραφία, καθώς κάθε εικόνα θα πρέπει να την ενισχύει. Μια σειρά μπορεί να οικοδομήσει ένα χρονοδιάγραμμα, για παράδειγμα, το οποίο διευκολύνει την κατανόηση της αρχής, της μέσης και του τέλους. Αλλά μια σειρά μπορεί επίσης να παρουσιάσει άτακτες φωτογραφίες, οι οποίες είναι, ωστόσο, θραύσματα ενός συνόλου. Το σκέφτομαι σαν ένα παζλ, το οποίο μπορεί να συναρμολογηθεί ή ναμπορεί να έχει τα μέρη του διασκορπισμένα, αλλά κάθε κομμάτι έχει τη λειτουργία του σε ένα ευρύτερο σχέδιο.

ΚΕΝΆ, MONIQUE BURIGO, 2020

Η σειρά Αδειάζει το είναι τοποθετημένο σε μια χρονολογία που επιτρέπει στις εικόνες να διαβαστούν σαν καρέ από μια ταινία, με μια λογική ακολουθία στην οποία εκτυλίσσονται οι δράσεις.

ΕΊΜΑΙ ΆΝΘΡΩΠΟΣ, MONIQUE BURIGO, 2020

Είμαι άτομο είναι μια μικρή δική μου σειρά, η οποία μπορεί επίσης να ονομαστεί "τρίπτυχο", καθώς αποτελείται από 3 φωτογραφίες. Δίπτυχα (2), ' τρίπτυχα (3) e Πολύπτυχα (περισσότερα από 3), είναι τα ονόματα που χρησιμοποιούνται συνήθως για τον ορισμό των σειρών. Τα ονόματα αυτά είναι δανεισμένα από τον αρχαίο κόσμο και τον Μεσαίωνα, όταν ήταν σύνηθες να κατασκευάζονται με αυτόν τον τρόπο οι βωμοί των εκκλησιών, ήδη ως αφηγηματικός πόρος.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΌΣ, SIMONE MARTINI, 1333

Λεπτομέρειες της Lorna Simpson, είναι μια σειρά που επικεντρώνεται στις λεπτομέρειες, ένα πολύπτυχο φωτογραφιών όπου τα χέρια είναι οι πρωταγωνιστές. Οι εικόνες δεν έχουν χρονολογική αλληλουχία, αλλά μαζί συνθέτουν ένα σύνολο.

ΛΕΠΤΟΜΈΡΕΙΕΣ, LORNA SIMPSON, 1996

• Φορώντας αξεσουάρ

Τα αξεσουάρ μπορούν να είναι χρήσιμα τόσο για να αποσπάσουν την προσοχή των ανθρώπων που φωτογραφίζονται και να κάνουν τις κινήσεις τους πιο φυσικές, κάνοντάς τους να φαίνονται απορροφημένοι σε αυτό που κάνουν, όσο και για να βοηθήσουν την αφήγηση και να προσθέσουν νόημα στην εικόνα. Είναι σημαντικό αυτά τα αξεσουάρ να αποτελούν μέρος της σκηνής, να έχουν λόγο ύπαρξης όπως και κάθε άλλο στοιχείο.

ΑΠΌ ΤΗ ΣΕΙΡΆ MORTAL REMAINS, MONIQUE BURIGO, 2019

Στο Θανάσιμα απομεινάρια Χρησιμοποιώ το κερί ως εξέχον στοιχείο στην αφήγηση. Αντιπροσωπεύει μια σχέση: που καίγεται, καίγεται και λιώνει μέχρι να σβήσει, αφήνοντας μόνο τα ίχνη του, τα οποία όμως πονάνε και κολλάνε στο δέρμα.

ΧΩΡΊΣ ΤΊΤΛΟ, ADI KORNDORFER, 2019

Η Adi Korndorfer χρησιμοποιεί μανταλάκια και αυτοκόλλητους επιδέσμους στο σώμα της ως έναν τρόπο να εκφράσει τον πόνο που προκαλούν τα πρότυπα ομορφιάς και τα σχόλια των άλλων ανθρώπων για ένα σώμα που δεν τους ανήκει.

• Δημιουργία χαρακτήρων

Μπορείτε να δημιουργήσετε έναν χαρακτήρα για τη φωτογραφία σας, ακόμη και αν αυτή δεν έχει ανθρώπινη μορφή. Ίσως είναι πιο εύκολο να το καταλάβουμε αυτό αν σκεφτούμε ότι ο χαρακτήρας είναι το κύριο θέμα του έργου. Ένα αντικείμενο μπορεί να είναι το θέμα, όπως ένα ζώο ή ένα τοπίο. Ωστόσο, για να γίνει ένας πραγματικός χαρακτήρας, είναι απαραίτητο να φέρει μαζί του μια προσωπικότητα, ένα νόημα... Είναι απαραίτητο ναείναι αξιόπιστη.

Μπορούν να υπάρχουν περισσότεροι από ένας χαρακτήρες και, επιπλέον, οι χαρακτήρες μπορεί να είναι πραγματικοί ή φανταστικοί. Μπορούν να είναι εντελώς δημιουργημένοι από τη φαντασία σας ή να βασίζονται, για παράδειγμα, στον πελάτη σας. Όταν φωτογραφίζετε μια οικογένεια, για παράδειγμα, οι χαρακτήρες είναι τα μέλη της οικογένειας και μπορείτε να επεξεργαστείτε την αφήγηση ανάλογα με τις προσωπικότητές τους, καθιστώντας τους χαρακτήρες μιας ιστορίας (σε αυτή την περίπτωση, ηΕίναι επίσης αρκετά σύνηθες για τους καλλιτέχνες να οικειοποιούνται χαρακτήρες από παραμύθια, μυθολογία κ.λπ.

ΉΜΟΥΝ ΈΝΑΣ ΩΚΕΑΝΌΣ, MONIQUE BURIGO, 2018

Οι φωτογραφίες της σειράς ΉΜΟΥΝ ΩΚΕΑΝΌΣ αφηγούνται την ιστορία ενός χαρακτήρας που δημιουργήθηκε από εμένα ως αναπαράσταση της ανθρωπότητας. Βρίσκει ό,τι έχει απομείνει από τον ωκεανό: μόνο ό,τι χωράει σε ένα μικρό ενυδρείο, νεκρή ζωή. Μια μεταφορά για την περιβαλλοντική ζημιά που προκαλούμε, ειδικά όταν δεν αναλογιζόμαστε τις επιλογές και τις πράξεις μας- επιστρέφουν, σαν βρώμικο νερό από το ενυδρείο, το οποίο ρίχνουμε πάνω μας. Είμαστε μέρος της φύσης και ζούμε ή πεθαίνουμε μαζί της.

Αυτός ο μικρός ωκεανός, που περιέχεται στο ενυδρείο, μπορεί επίσης να κατανοηθεί εδώ ως χαρακτήρας.

ΑΓΊΑ ΚΛΑΊΡΗ, ΑΠΌ ΤΗ ΣΕΙΡΆ ΤΩΝ ΑΓΊΩΝ, LAURA MAKABRESKU, 2019

A χρήση της λογοτεχνίας, του κινηματογράφου, της μυθολογίας, της θρησκείας μεταξύ άλλων, ως βάση για τη δημιουργία χαρακτήρων είναι αρκετά συνηθισμένο και εμφανίζεται σε αυτό το έργο της Laura Makabresku, η οποία έχει τη θρησκεία ως επαναλαμβανόμενο θέμα στις δημιουργίες της, που είναι φορτισμένες με ένταση και η γλώσσα της παρουσιάζει πάντα έναν μελαγχολικό τόνο, όπως στη σειρά Σάντος όπου αντιπροσωπεύει Σάντα Κλάρα .

• Απόκρυψη του προσώπου

Αυτή η πηγή είναι πολύ χρήσιμη για τον θεατή ώστε να συσχετιστεί ευκολότερα με τον χαρακτήρα. Με την απόκρυψη του προσώπου, επιτρέπεται σε κάποιον να φανταστεί το πρόσωπο που επιθυμεί, το οποίο μπορεί να είναι ακόμη και το δικό του. Μια ανθρώπινη φιγούρα χωρίς πρόσωπο είναι πιο οικουμενική, καθώς δεν φέρει μαζί της το κύριο σημάδι αναγνώρισης της ταυτότητας. Με τον τρόπο αυτό, παρακινείται κανείς να βουτήξει στο έργο, με ενεργή συμμετοχή μέσωτην ερμηνεία και τη δημιουργία μιας αφήγησης που δεν είναι πλέον αποκλειστικά στον τομέα του καλλιτέχνη.

Είναι επίσης μια έξυπνη στρατηγική για όσους επιθυμούν να προωθήσουν τις φωτογραφίες τους, καθώς η τάση να θεωρηθεί ως έργο τέχνης και όχι ως φωτογραφικό δοκίμιο ενός μοντέλου είναι, σε αυτή την περίπτωση, πολύ μεγαλύτερη.

NO, MONIQUE BURIGO, 2017

Σε αυτή τη σειρά, Απομακρύνω το πρόσωπό μου από το κάδρο ή γυρίζω την πλάτη μου. Από τις αυτοπροσωπογραφίες του σώματός μου, μιλάω για τον εαυτό μου, αλλά και για άλλες γυναίκες, για την εμπειρία του να είσαι γυναίκα και γυναίκα καλλιτέχνης σε μια πατριαρχική κοινωνία. Ξέρω ότι δεν εκπροσωπώ όλες τις γυναίκες, αλλά ξέρω επίσης ότι δεν εκπροσωπώ μόνο τον εαυτό μου.

ΧΩΡΊΣ ΤΊΤΛΟ, FRANCESCA WOODMAN, 1975-78

Η Francesca Woodman φαίνεται να συγχωνεύεται με το σπίτι, να γίνεται μέρος του, και με αυτόν τον τρόπο ρίχνει φως στη θέση της γυναίκας της εποχής: ως κάποια που θα έπρεπε να ανήκει στο σπίτι. Η καλλιτέχνης κρύβει το πρόσωπό του με ένα είδος καμουφλάζ, αποκρύπτοντάς το.

Αν και πιστεύω ότι δεν υπάρχει φόρμουλα, υπάρχουν τουλάχιστον τρία ζητήματα που θεωρώ θεμελιώδη για να είναι καλά δομημένη και να αποκτήσει δύναμη η αφήγηση στη φωτογραφία.

1. Γνωρίστε το κίνητρό σας

Το να γνωρίζετε γιατί δημιουργείτε και τι θέλετε να εκφράσετε με τη φωτογραφία είναι απαραίτητο για να ακολουθήσετε ένα μονοπάτι που μπορεί να σας οδηγήσει σε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα, το οποίο επιτυγχάνει αυτό που θέλατε να εκφράσετε εξ αρχής. Κατανοήστε τους λόγους για τους οποίους δημιουργείτε!

2. Σκεφτείτε τη σύνθεση

Τι πρέπει να έχει η αφήγησή σας για να εκφράσει το κίνητρό σας; Ακόμα και αν η πρόθεσή σας είναι να δημιουργήσετε μια πιο μυστηριώδη και λιγότερο προφανή αφήγηση, είναι σημαντικό να σκεφτείτε πώς μπορεί να γίνει κατανοητή, ίσως όχι από όλους ή αμέσως, αλλά από κάποιον. Θα καταλαβαίνατε τη δική σας φωτογραφία αν δεν ήσασταν εσείς αυτός που τη δημιούργησε; Αυτή είναι μια ερώτηση που κάνω συχνά στον εαυτό μου. Αποτελούν μέρος της σύνθεσηςστοιχεία όπως: το φως, τα χρώματα, τα σχήματα και οι γραμμές, οι υφές, η γωνία λήψης κ.λπ., καθώς και το ίδιο το θέμα της φωτογραφίας, είτε πρόκειται για ένα πρόσωπο - ή περισσότερα - είτε για ένα τοπίο, για παράδειγμα. Το σημαντικό είναι να θυμάστε ότι όλα όσα βρίσκονται στο κάδρο πρέπει να υπάρχουν για κάποιο λόγο.

Αφήγηση στη φωτογραφία

3. Δώστε προσοχή στη λεπτομέρεια

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε στοιχεία για να πλαισιώσετε τη φωτογραφία σας, για παράδειγμα, και αυτό μπορεί να βοηθήσει στην ενδυνάμωσή της. Ωστόσο, αν υπάρχει ένα παρεμβατικό στοιχείο, που εμφανίζεται στην εικόνα τυχαία, αυτό μπορεί να αποσπάσει την προσοχή ή ακόμη και να κάνει τη φωτογραφία σας να χάσει κάθε νόημα. Ας υποθέσουμε ότιΑυτό θα μπορούσε να είναι ενδιαφέρον για την αφήγηση της φωτογραφίας, ωστόσο, ήταν πολύ μακριά και κατέληξαν να φαίνονται σαν μουντζούρες, αποτυπώματα ή βρωμιά. Σε αυτή την περίπτωση, η καλύτερη επιλογή θα ήταν να τις αφαιρέσετε στην επεξεργασία. Οι λεπτομέρειες έχουν σημασία!

Αφήγηση στη φωτογραφία

Αυτές είναι μόνο μερικές συμβουλές για το πώς να σκεφτείτε τις αφηγήσεις στη φωτογραφία, αλλά οι δυνατότητες είναι πολλές! ΑΦΗΓΉΣΕΙΣ ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ . ακολουθήστε με επίσης στο Instagram ή στην ιστοσελίδα μου.