عکاسی با ترکیب بندی شروع می شود. پس از همه، آهنگسازی تاثیرگذاری است! اینکه چگونه یک صحنه را کادربندی می کنید، سنگ بنای اصلی گرفتن یک عکس خوب است. بنابراین دانستن و استفاده از قوانین اصلی ترکیب بندی در عکاسی برای دستیابی به تصاویر تاثیرگذار ضروری است. در این متن قصد داریم 4 قانون بهترین ترکیب بندی در عکاسی را که هر عکاسی باید بداند و هنگام ثبت تصاویر خود از آنها استفاده کند را توضیح دهیم. در اینجا قصد نداریم در مورد قانون یک سوم صحبت کنیم که قبلاً بسیار شناخته شده است. پس بیایید جلوتر برویم!

ترکیب بندی عکاسی چیست؟

ترکیب بندی در همه زمینه های هنر، از عکاسی گرفته تا نقاشی، استفاده می شود و چیزی است که سبک های هنری را از هم جدا می کند. آثار هنری خوش ترکیب فریاد جلب توجه می کنند و پس از جذب مخاطب، پیام مورد نظر را منتقل می کنند. از سوی دیگر، هنر ترکیب بندی خسته کننده، برعکس عمل خواهد کرد. در عکاسی، ترکیب بندی را می توان به عنوان قرارگیری استراتژیک عناصر در صحنه تعریف کرد که باعث می شود توجه بیننده به سوژه تصویر جلب شود. با درک مفهوم ترکیب بندی در عکاسی، در اینجا 4 قانون بهترین ترکیب بندی عکس آورده شده است:

1. خطوط اصلی

این یکی از بزرگترین جلب‌کنندگان توجه است! اتفاقی که می افتد این است که عکاس از خطوط طبیعی استفاده می کند تا بیننده را به مرکز توجه نشان دهد. این خطوط می توانند الگوها، مسیرها، مسیرها، ساختمان ها و حتی دیوارها باشند. هر چه باشدبه طور پیش فرض، این خطوط همیشه به سمت سوژه اشاره می کنند.

خطوط اصلی یک ترکیب بسیار سرگرم کننده هستند. زاویه ای را انتخاب کنید که در آن محیط طبیعی خطوطی تولید کند که به معنای واقعی کلمه به سوژه شما اشاره می کنند.

این تکنیک همچنین بر خطوط مستقیم متکی نیست. خطوط منحنی اصلی می توانند تأثیر مشابهی داشته باشند.

2. قوانین ترکیب بندی در عکاسی: مارپیچ فیبوناچی

در هندسه، نسبت طلایی را می توان به عنوان نوع خاصی از مستطیل نیز بیان کرد. فرض کنید خط x + y را در بالا بگیرید و یک مستطیل را بچرخانید که عرض آن x و طول آن x + y است.

اگر مساحت این مستطیل را به یک سری مربع تقسیم کنید، یک مارپیچ از دنباله فیبوناچی تشکیل می دهد:

اگر کد داوینچی را خوانده باشید، دنباله فیبوناچی را می شناسید: با عدد 1 شروع می شود و قبلی را اضافه می کند. عدد صحیح و با این الگو یک سری اعداد بی پایان می سازد. بنابراین سری به این شکل است:

1، 1، 2، 3، 5، 8، 13، 21، 34، 55، 89…

فیبوناچی کشف کرد که این "مارپیچ طلایی" ظاهر می شود در مکان های مختلف طبیعت، از مولکول های DNA گرفته تا گلبرگ های گل، از طوفان ها تا کهکشان راه شیری. مهمتر از آن، مارپیچ فیبوناچی برای چشم انسان خوشایند است. به طور خلاصه، مغز ما باید هر چیزی را که چشمان ما می بیند پردازش کند. هر چه سریعتر بتواند چیزی را پردازش کند، لذت بخش تر است.هر تصویری با نسبت طلایی سریع‌تر توسط مغز پردازش می‌شود، بنابراین سیگنالی ارسال می‌کند که این تصویر از نظر زیبایی‌شناختی دلپذیر است.

نحوه استفاده از مارپیچ فیبوناچی

از نظر عکاسی واقعی، شما نگران توضیحات فنی نباشید مارپیچ های فیبوناچی تقریباً برای هر نوع عکاسی مفید هستند، اما به ویژه برای عکاسی از منظره، عکاسی از طبیعت، عکاسی خیابانی و عکسبرداری در فضای باز خوب هستند.

Apogee Photo یک مثال عالی از نحوه استفاده از آن دارد:

همانطور که می بینید، مارپیچ اساساً راهی برای هدایت طبیعی چشم شما از نقطه کانونی به بیرون دارد.

3. وسط قرار دادن سوژه و تقارن

مواقعی وجود دارد که مرکز سوژه بهترین انتخاب است. مشکل این است که بیشترمردم همیشه این کار را انجام می دهند و در نتیجه فرصت های ثبت عکس های نفس گیر را از دست می دهند. گاهی اوقات صحنه های متقارن یک انتخاب عالی هستند. در بیشتر موارد، معماری باید به دلیل اینکه چقدر از نظر هندسی برای حواس دلپذیر است، متمرکز باشد. مخاطب انتظار دارد این نوع اشیاء را در مرکز ببیند زیرا حس نظم ایجاد می کند.

یک عکس حاوی انعکاس یکی دیگر از مواردی است که ترکیب بندی در مرکز کار می کند. با این حال، این نمونه ای است که در آن می توان از خلاقیت برای ترکیب بیش از یک تکنیک استفاده کرد. به عنوان مثال، مردی که در دریاچه ایستاده و روی آب منعکس می‌شود، در مرکز قرار می‌گیرد، در حالی که خود دریاچه می‌تواند در امتداد خط عمودی طبق قانون یک سوم قرار بگیرد.

4. قوانین ترکیب بندی در عکاسی: مثلث های طلایی

ترکیب مثلث های طلایی بسیار شبیه به قانون یک سوم عمل می کند. با این حال، به جای شبکه ای از مستطیل ها، قاب را با یک خط مورب که از گوشه ای به گوشه دیگر می گذرد تقسیم کرده ایم. سپس دو خط دیگر از گوشه های دیگر به خط مورب اضافه می کنیم. همانطور که در زیر نشان داده شده است، دو خط کوچکتر با یک زاویه قائم به خط بزرگ می رسند. این قاب را به یک سری مثلث تقسیم می کند. همانطور که می بینید، این شکل ازترکیب بندی به ما کمک می کند تا عنصری از "تنش پویا" را معرفی کنیم که در دستورالعمل شماره 6 در مورد آن یاد گرفتیم. مانند قانون یک سوم، ما از خطوط (در این مورد از مثلث ها) برای قرار دادن عناصر مختلف در صحنه استفاده می کنیم.

عکس بالا حاوی مورب های قوی است که از خطوط "مثلث طلایی" پیروی می کند. مسیرهای چراغ راهنمایی کاملاً خط مورب را دنبال می کنند که از گوشه سمت راست بالا به گوشه سمت چپ پایین کشیده می شود. بالای ساختمان های سمت چپ نزدیک به مورب کوچکتر در سمت چپ است. خط کوچک در سمت راست با خط بزرگتر در گوشه بالای ساختمان ها ملاقات می کند.

عکس بالا از "قاعده مثلث" به روشی ظریف تر استفاده می کند. سر مجسمه ها یک "مثلث ضمنی" ایجاد می کند. این خط ما را به برج ایفل در دوردست می برد. خط کوتاه‌تر سمت چپ با خط طولانی‌تر سمت راست در نقطه میانی برج ایفل ملاقات می‌کند. خط کوچکتر سمت راست بین دو مجسمه است. قانون مثلث ممکن است روشی پیچیده برای سازماندهی عکس به نظر برسد، اما می‌تواند ترکیب‌بندی‌های واقعاً چشمگیری ایجاد کند.

اطلاعات بیشتر در مورد قوانین ترکیب بندی در عکاسی

اگر این نکات را دوست داشتید، مقالات دیگر در مورد قوانین ترکیب بندی در عکاسی را در این لینک مشاهده کنید.