Fotado komenciĝas per komponado. Post ĉio, komponi estas efiki! Kiel vi enkadrigas scenon estas la baza konstrubriketo por preni bonan foton. Tial, koni kaj uzi la ĉefajn regulojn de komponado en fotarto estas esenca por atingi efikajn bildojn. En ĉi tiu teksto, ni klarigos la 4 plej bonajn regulojn de komponado en foto, kiujn ĉiu fotisto devus scii kaj uzi kiam ili kaptas siajn bildojn. Ĉi tie ni ne parolos pri la regulo de trionoj, kiu jam estas tre konata. Do ni iru plu!

Kio estas fotografia kunmetaĵo?

Kompozicio estas uzata en ĉiuj artaj fakoj, de fotado ĝis pentrado, kaj estas tio, kio apartigas artajn stilojn. Bone komponita artaĵo krias por atento kaj, post kiam ĝi hokas la spektantaron, peras la celitan mesaĝon. Enuiga komponarto, aliflanke, faros la malon. En fotarto, kunmetaĵo povas esti difinita kiel la strategia allokigo de elementoj ene de la sceno kiu igas la atenton de la spektanto esti tirita al la temo de la bildo. Komprenita la koncepto de komponado en fotarto, jen la 4 plej bonaj reguloj de foto-kunmetado:

1. Ĉeflinioj

Ĉi tiu estas unu el la plej grandaj atentokaptantoj tie! Kio okazas estas, ke la fotisto uzas naturajn liniojn por direkti la spektanton al la centro de atento. Ĉi tiuj linioj povas esti ŝablonoj, padoj, padoj, konstruaĵoj kaj eĉ muroj. kia ajn laDefaŭlte, ĉi tiuj linioj ĉiam montras al la temo.

Gvidlinioj estas ege amuza komponaĵo. Elektu angulon, kie la natura medio produktas liniojn, kiuj laŭvorte montras al via temo.

Tiu ĉi tekniko ankaŭ ne dependas de rektaj linioj. Gravaj kurbaj linioj povas havi la saman efikon.

2. Reguloj de Kunmetaĵo en Fotografio: La Spiralo de Fibonacci

En geometrio, la ora proporcio ankaŭ povas esti esprimita kiel aparta speco de rektangulo. Supozu, ke vi prenas la x + y linion supre kaj turnas rektangulon, kie la larĝo estas x kaj la longo estas x + y.

Se vi dividas la areon de ĉi tiu rektangulo en serion de kvadratoj, ĝi formos spiralon de la sekvenco de Fibonacci:

Se vi legis La Kodo de Da Vinci , vi konas la sekvencon de Fibonacci: ĝi komenciĝas per la numero 1, aldonas la antaŭa entjero kaj faras senfinan serion de nombroj kun ĉi tiu ŝablono. Do la serio aspektas jene:

1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89...

Fibonacci malkovris, ke ĉi tiu "ora spiralo" aperas en diversaj lokoj en la naturo, de DNA-molekuloj ĝis florpetaloj, de uraganoj ĝis la Lakta Vojo. Pli grave, la spiralo de Fibonacci plaĉas al la homa okulo. Mallonga rakonto, nia cerbo bezonas prilabori ĉion, kion niaj okuloj vidas. Ju pli rapide ĝi povas prilabori ion, des pli ĝuebla ĝi estas.Ajna bildo kun la ora proporcio estas prilaborita pli rapide de la cerbo, do ĝi sendas signalon, ke ĉi tiu bildo estas estetike plaĉa.

Kiel uzi la spiralon de Fibonacci

Laŭ reala fotado, vi ne devas zorgi pri la teknika klarigo. Fibonacci-spiraloj estas utilaj por preskaŭ ajna speco de fotado, sed ili estas precipe bonaj por pejzaĝa fotado, naturfotado, stratfotado kaj subĉiela fotado.

Apogee Photo havas bonegan ekzemplon pri kiel uzi ĝin:

Kiel vi povas vidi, la spiralo esence havas manieron nature gvidi vian okulon de la fokuso al la ekstero.

3. Centrado de la subjekto kaj Simetrio

Estas tempoj kiam centri la temon estas la plej bona elekto. La problemo estas tio plejel homoj faras ĉi tion la tutan tempon kaj maltrafas ŝancojn kapti mirindajn fotojn kiel rezulto. Foje simetriaj scenoj estas perfekta elekto. Plejofte, arkitekturo devus esti centrita pro kiom geometrie plaĉas al la sentoj. La spektantaro atendas vidi ĉi tiujn specojn de objektoj centritaj ĉar ĝi kreas senton de ordo.

Foto enhavanta reflekton estus alia kazo kie centrita kunmetaĵo funkcius. Tamen, ĉi tio estas kazo kie kreivo povas esti uzata por kombini pli ol unu teknikon. Ekzemple, viro staranta en lago reflektanta sur la akvo estus metita en la centron, dum la lago mem povus fali laŭ la vertikala linio laŭ la regulo de trionoj.

4. Reguloj de Komponado en Fotografio: Oraj Trianguloj

La konsisto de oraj trianguloj funkcias tre simile al la regulo de trionoj. Anstataŭ krado de rektanguloj, tamen, ni dividis la kadron per diagonala linio kuranta de angulo al angulo. Tiam ni aldonas du pliajn liniojn de la aliaj anguloj al la diagonala linio. La du pli malgrandaj linioj renkontas la grandan linion orte, kiel ilustrite malsupre. Ĉi tio dividas la kadron en serion de trianguloj. Kiel vi povas vidi, ĉi tiu formo dekomponado helpas nin enkonduki elementon de 'dinamika streĉiĝo' pri kiu ni lernis en gvidlinio numero 6. Kiel ĉe la regulo de trionoj, ni uzas liniojn (de trianguloj, ĉi-kaze) por helpi nin poziciigi la diversajn elementojn en la sceno.

La supra foto enhavas fortajn diagonalojn, kiuj sekvas la liniojn de la 'oraj trianguloj'. Semaforaj spuroj perfekte sekvas la diagonalan linion, kiu kuras de la supra dekstra angulo al la malsupra maldekstra angulo. La pintoj de la konstruaĵoj maldekstre estas proksimaj al la pli malgranda diagonalo maldekstre. La malgranda linio dekstre renkontas la pli grandan linion ĉe la supra angulo de la konstruaĵoj.

La supra foto uzas la 'triangulan regulon' en pli subtila maniero. La kapoj de la statuoj kreas "implicitan triangulon". Ĉi tiu linio kondukas nin al la Eiffel-Turo en la malproksimo. La pli mallonga linio maldekstre renkontas la pli longan linion dekstre ĉe la mezpunkto de la Eiffel-Turo. La pli malgranda linio dekstraflanke estas inter la du statuoj. La triangula regulo povus ŝajni kompleksa maniero organizi foton, sed ĝi povas fari iujn vere imponajn komponaĵojn.

Pli pri komponaj reguloj en fotado

Se vi ŝatis ĉi tiujn konsiletojn, vidu aliajn artikolojn pri komponaj reguloj en fotado ĉe ĉi tiu ligilo.