প্ৰযুক্তিগত অগ্ৰগতি হিচাপে আগৰ তুলনাত অধিক ফটোগ্ৰাফাৰ আৰু ফটোগ্ৰাফী প্ৰেমীসকলে ফটোগ্ৰাফী কৰিবলৈ বিভিন্ন সঁজুলি আৰু আনুষংগিক সামগ্ৰীৰ সুবিধা লাভ কৰিছে! কিন্তু কেমেৰাৰ আঁৰৰ মানুহজনেই এতিয়াও আটাইতকৈ ডাঙৰ পাৰ্থক্য আনে। গতিকে ফটোগ্ৰাফাৰসকলে ফটোগ্ৰাফীৰ মৌলিক কৌশল বিশেষকৈ কম্পোজিচন কৌশল আয়ত্ত কৰাটো জৰুৰী হৈ পৰে যাতে সদায় ভাল শ্বট বনাব পাৰে। এই পোষ্টটোৱে আপোনাক বহুতো ভিন্ন কম্পোজিটিং কৌশলৰ মাজেৰে গাইড কৰিব যিবোৰ কাৰ্যকৰী কৰিব পাৰি, আপুনি স্মাৰ্টফোন, চেল ফোন বা ডি এছ এল আৰ কেমেৰা, মিৰ’ৰলেছ আদি ব্যৱহাৰ কৰক।

ফটো কম্পোজিটিং কি?

শিল্পৰ পৰা আৰম্ভ কৰি চিত্ৰকলালৈকে সকলো ক্ষেত্ৰতে ৰচনা ব্যৱহাৰ কৰা হয় আৰু ইয়েই শিল্প শৈলীক পৃথক কৰে। সু-ৰচনা কৰা শিল্পকৰ্মই মনোযোগৰ বাবে চিঞৰি উঠে আৰু এবাৰ দৰ্শকক আকৰ্ষণ কৰিলেই উদ্দেশ্যপ্ৰণোদিত বাৰ্তাটো প্ৰেৰণ কৰে। আনহাতে বিৰক্তিকৰ কম্পোজিচন আৰ্টে ইয়াৰ বিপৰীত কাম কৰিব। ফটোগ্ৰাফীত ৰচনাক দৃশ্যৰ ভিতৰত থকা উপাদানসমূহৰ কৌশলগত স্থান হিচাপে সংজ্ঞায়িত কৰিব পাৰি যিয়ে দৰ্শকৰ দৃষ্টি ছবিখনৰ বিষয়বস্তুৰ প্ৰতি আকৰ্ষণ কৰে।

অসাধাৰণ ফটোগ্ৰাফ ধৰাৰ বাবে ৰচনা কৌশল

ইয়াত কিছুমান পেছাদাৰী ফটোগ্ৰাফাৰসকলে তেওঁলোকৰ ফটোক জীৱন্ত কৰি তুলিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা শ্ৰেষ্ঠ ৰচনা কৌশল!

#1: তৃতীয়াংশৰ নিয়ম

ফটোগ্ৰাফীৰ ক্ষেত্ৰত সঁচাকৈয়ে কোনো কঠিন আৰু দ্ৰুত নিয়ম নাই। এই “নিয়ম” বোৰ হৈছেশক্তিশালী দৃশ্য সৃষ্টি কৰিবলৈ আপুনি অনুসৰণ কৰিব পৰা কঠোৰ নিৰ্দেশনা। ৩ বাই ৩ গ্ৰীডত ছবিখন কল্পনা কৰক।আচলতে বহু স্মাৰ্টফোন কেমেৰাত এতিয়া এই বৈশিষ্ট্য বিল্ট ইন আছে। ছবিৰ সঠিক কেন্দ্ৰত বিষয়বস্তু স্থাপন কৰাৰ স্বাভাৱিক প্ৰবৃত্তি অনুসৰণ কৰাৰ পৰিৱৰ্তে পেছাদাৰীসকলে বিষয়বস্তুক গ্ৰীড ৰেখাবোৰে ছেদ কৰা অঞ্চলত ৰাখিব।

যদি আপুনি কোনো লেণ্ডস্কেপৰ ফটো তুলিছে , প্ৰসংগ বস্তুটোক কেন্দ্ৰৰ সোঁফালে বা বাওঁফালে উলম্ব ৰেখাৰ কাষেৰে ৰাখক। ইয়াৰ প্ৰভাৱ বিষয়টোক কেন্দ্ৰত ৰখাতকৈ বহুত বেছি শক্তিশালী হয়।

সূৰ্যাস্ত চাই থকা এটা বিষয়ক কেন্দ্ৰৰ বাওঁ বা সোঁফালে উলম্ব ৰেখাত ৰখা হ'লে দৃশ্যগতভাৱে বহুত বেছি আকৰ্ষণীয় হ'ব, ফ্ৰেমৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ অংশৰ সন্মুখত।

# 2: সম্ভাৱনাৰ নিয়ম

মানুহৰ মগজুৱে বস্তুবোৰক সম যোৰকৈ প্ৰক্ৰিয়াকৰণ কৰিবলৈ ভাল পায়। গতিকে এই কৌশলৰ ভিত্তিত মগজুৱে অদ্ভুত সংখ্যক বস্তু দেখিলে সেইবোৰ যোৰ কৰিব নোৱাৰি, আৰু ইয়াৰ ফলত মনটো অধিক কেন্দ্ৰীভূত হয়। ই দৰ্শকৰ দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰে আৰু বিষয়টোৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিবলৈ বাধ্য কৰে।

কল্পনা কৰকচোন, সংগ্ৰহালয়ৰ শিল্প সংগ্ৰহৰ ছবি এখন তুলিছে। কেতিয়াবা, তিনিটা শিল্পকৰ্ম একত্ৰিত নকৰি এটা ছবিত একত্ৰিত কৰাটো ভাল হ’ব পাৰে। যিটো আৰ্হিৰ পৰা অফছেট কৰা হয়, সেইটোৱে তৎক্ষণাত দৰ্শকৰ দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিব।

#3: মহাকাশৰ নিয়ম

স্থানৰ নিয়মস্থানে দৰ্শকৰ মনোযোগ ফটোগ্ৰাফাৰে নিৰ্দেশ দিয়া এটা নিৰ্দিষ্ট দিশলৈ বাধ্য কৰে। কিন্তু কোনো বস্তুৱে ভ্ৰমণৰ নিশ্চল ভ্ৰম বজাই ৰাখিবলৈ হ’লে ইয়াৰ পিছফালতকৈ সন্মুখত অধিক ঠাই থাকিব লাগিব।

উদাহৰণস্বৰূপে, যদি কোনো ব্যক্তিয়ে ফুটপাথৰ কাষেৰে খোজ কাঢ়িছে, তেন্তে ছবিখনে থাকিব লাগিব ফ্ৰেম কৰা হ'ব যাতে ইয়াক ডাঙৰ স্থানলৈ যোৱা যেন লাগে।

এখন বিমানৰ সন্মুখত অধিক আকাশ থাকিব লাগিব, যাৰ ফলত মুকলি স্থানলৈ যোৱাৰ অনুভৱ হ'ব।

#4: সোণালী ত্ৰিভুজ নিয়ম

ত্ৰিভুজে যিকোনো দৃশ্যত শক্তি যোগ কৰিব পাৰে, কিন্তু ইয়াক অতি নিৰ্দিষ্ট ধৰণে কৰিব লাগিব। মুঠতে এই ধৰণৰ অভ্যাসে ছবিবোৰ কোণত লোৱা হয় যাতে ছবিখনৰ ভিতৰৰ বস্তুবোৰে ত্ৰিভুজৰ আকৃতিৰ সৃষ্টি কৰে। ইয়াত এটা ব্যাখ্যা দিয়া হৈছে।

মানুহে দেখা বেছিভাগ ছবিতে কিছুমান অনুভূমিক আৰু উলম্ব ৰেখা থাকে যিয়ে কঠিন জ্যামিতিক আকৃতি সৃষ্টি কৰে। সকলোৱে এইটো দেখাত অভ্যস্ত, গতিকে এই ধাৰণাটোৱে নতুন কোণ বিচাৰি পায় যাতে উলম্ব আৰু অনুভূমিক ৰেখাবোৰ তিৰ্যক হৈ পৰে। কি হয় যে এই ধৰণৰ শ্বৰ্টবোৰে মানুহৰ ইন্দ্ৰিয়বোৰক অফ গাৰ্ড ধৰি ৰাখে কাৰণ তেওঁলোকে ছবিবোৰত সেই কোণবোৰ দেখাত অভ্যস্ত নহয়।

#5: বিষয়টোক কেন্দ্ৰ কৰি লোৱা

এইখিনিতে, এইটো প্ৰতিষ্ঠা কৰা হৈছিল যে ফ্ৰেমৰ কেন্দ্ৰটো বিষয়টোৰ বাবে আদৰ্শ স্থান নহয়, গতিকে ইয়াত অলপ বক্ৰতা দিয়া হৈছে। তাত আছেসেই মুহূৰ্তবোৰ যেতিয়া বিষয়টোক কেন্দ্ৰীভূত কৰাটো সৰ্বোত্তম পছন্দ। সমস্যাটো হ’ল বেছিভাগ মানুহেই এই কামটো সকলো সময়তে কৰে আৰু ফলত উশাহ লোৱাৰ দৰে ফটো তোলাৰ সুযোগ হেৰুৱাই পেলায়। কেতিয়াবা প্ৰতিসম দৃশ্য এটা নিখুঁত পছন্দ।

বেছিভাগ ক্ষেত্ৰতে স্থাপত্যক কেন্দ্ৰীভূত কৰিব লাগে কাৰণ ই ইন্দ্ৰিয়ৰ বাবে জ্যামিতিকভাৱে কিমান আনন্দদায়ক। দৰ্শকে এই ধৰণৰ বস্তুবোৰ কেন্দ্ৰীভূত হোৱাটো আশা কৰে কাৰণ ই ক্ৰমৰ অনুভূতি সৃষ্টি কৰে।

প্ৰতিফলন থকা ফটো এখন আন এটা ক্ষেত্ৰ হ’ব য’ত কেন্দ্ৰীভূত ৰচনাই কাম কৰিব। কিন্তু এইটো এটা দৃষ্টান্ত য’ত সৃষ্টিশীলতাৰ সহায়ত এটাতকৈ অধিক কৌশল একত্ৰিত কৰিব পাৰি। উদাহৰণস্বৰূপে, পানীৰ ওপৰত প্ৰতিফলিত হৈ থকা হ্ৰদ এটাত থিয় হৈ থকা মানুহ এজনক কেন্দ্ৰত ৰখা হ’ব, আনহাতে হ্ৰদটো নিজেই তৃতীয়াংশৰ নিয়ম অনুসৰণ কৰি উলম্ব ৰেখাৰে পৰিব পাৰে।

#6: ক্ষেত্ৰৰ গভীৰতা

এই কম্পোজিটিং কৌশলত ছবিখনত গভীৰতা যোগ কৰিবলৈ অগ্ৰগ্ৰাউণ্ড ব্যৱহাৰ কৰা হয়। ফটোগ্ৰাফৰ এটা ডাঙৰ কথা হ’ল ই স্বভাৱতে ২ডি, গতিকে ফটোগ্ৰাফাৰসকলে উদ্ভাৱনীমূলক হ’ব লাগিব যাতে ই তেওঁলোকক বাধা দিব নিদিয়ে। ক্ষেত্ৰৰ গভীৰতাই ছবিসমূহক অধিক ত্ৰিমাত্ৰিক অনুভৱ দিয়ে।

উদাহৰণস্বৰূপে, অগভীৰ ক্ষেত্ৰৰ গভীৰতাই ফটোখনৰ সৰু, অধিক কেন্দ্ৰীভূত অঞ্চলত ফ'কাচ স্থাপন কৰিবলৈ অনুমতি দিব। এই শৈলীৰ ফলত ফটোগ্ৰাফাৰে ক’ত বিচাৰে সেয়া স্পষ্ট হৈ পৰেদৰ্শকে চায়।

ইয়াৰ বিপৰীতে, গভীৰ ক্ষেত্ৰৰ গভীৰতা ব্যৱহাৰ কৰিলে সেই মনোযোগ বহল হয় আৰু লেণ্ডস্কেপ ফটোগ্ৰাফীৰ দৰে নিচত আচৰিত কাম কৰে, যেতিয়া অগভীৰ ক্ষেত্ৰৰ গভীৰতা বিভ্ৰান্তিকৰ হ'ব পাৰে।

#7: ভাৰসাম্য এই ধাৰণাটোক আনুষ্ঠানিক ভাৰসাম্য বুলি জনা যায়। ফটোগ্ৰাফীত বেছিভাগ মানুহে ব্যৱহাৰ কৰা ৰচনাটো হ’ল প্ৰতিসম ভাৰসাম্য, যিটো হৈছে আপোনাৰ মূল বিষয়বস্তুটো ফটোৰ মাজত পোনে পোনে ৰখাৰ কলা। গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাটো হ’ল দৃশ্যটোৰ উপাদানসমূহ ভাৰসাম্যপূৰ্ণ, কেৱল মূল বিষয়টোৱেই নহয়। এই কৌশল ব্যৱহাৰ কৰি বিষয়বস্তু অফ-চেণ্টাৰ হৈ থকাৰ সময়ত পটভূমি কেন্দ্ৰীভূত কৰিব পাৰি। অৱশ্যে এনেকুৱা সময়ো আছে যেতিয়া বিষয়টোও কেন্দ্ৰীভূত হ’ব।

এই পোষ্টটোত উল্লেখ কৰা নিৰ্দেশনাসমূহ অনুসৰণ কৰিলে এজন ব্যক্তিক প্ৰতিকৃতিৰ কেন্দ্ৰত ৰখাটো অতি বিৰক্তিকৰ যেন লাগিব পাৰে। সাধাৰণতে এইটোৱেই নিয়ম, কিন্তু উপাদানসমূহৰ ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰিলে অস্কাৰ শ্বটৰ সময়ত বা ক্ল'জ-আপ বিউটি শ্বুটৰ সময়ত ব্যতিক্ৰম হ'ব।

See_also: ফটোগ্ৰাফীত ৰচনাৰ নিয়ম: ৪টা মৌলিক কৌশল

ফটো এখনত দুটা লেণ্ডমাৰ্কও ৰাখিব পাৰি, যাতে ই সৃষ্টি কৰে ফটো এখনত প্ৰতিসমতা। সৰু ভিজুৱেলবোৰ নিশ্চিতভাৱে স্থাপন কৰক যাতে সিহঁতে ফ্ৰেমৰ ভিতৰত ভাৰসাম্য সৃষ্টি কৰে।

#8: মেইন লাইন

এইটো এটা ডাঙৰ মনোযোগ আকৰ্ষণকাৰী! কি হয় ফটোগ্ৰাফাৰে প্ৰাকৃতিক ৰেখা ব্যৱহাৰ কৰি দৰ্শকক মনোযোগৰ কেন্দ্ৰলৈ আঙুলিয়াই দিয়ে। এইবিলাকৰেখাবোৰ আৰ্হি, পথ, পথ, অট্টালিকা আনকি দেৱালও হ’ব পাৰে। আৰ্হি যিয়েই নহওক কিয়, এই শাৰীবোৰে সদায় বিষয়বস্তুৰ ফালে আঙুলিয়াই থাকে।

মূল শাৰীবোৰ এটা অত্যন্ত মজাৰ ৰচনা। এনে এটা কোণ বাছক য'ত প্ৰাকৃতিক পৰিৱেশে আক্ষৰিক অৰ্থত আপোনাৰ বিষয়বস্তুৰ ফালে আঙুলিয়াই দিয়া ৰেখা উৎপন্ন কৰে।

এই কৌশলটোৱেও সৰল ৰেখাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ নকৰে। ডাঙৰ বক্ৰ ৰেখাই একে ধৰণৰ প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে।

#9: আৰ্হি আৰু টেক্সচাৰ

মানুহে ভৱিষ্যদ্বাণীযোগ্য আৰ্হি আৰু অভ্যাস ভাল পায়। সকলোৱে নিৰ্দিষ্ট আৰ্হি অনুসৰণ কৰে যিবোৰ ৰুটিন অনুসৰি ভিন্ন হয়। হয়তো গেলামালৰ দোকানত একে ঠাইতে গাড়ী ৰখাই দিয়ে বা প্ৰতিবাৰেই একেদৰেই দোকানখনৰ কাষেৰে পাৰ হৈ যায়। কথাটো হ’ল, মানুহে আৰ্হি ভাল পায়, আনকি শিল্পতো। ইহঁতে মনোযোগৰ দাবী কৰে আৰু ফটো এখনত নিৰ্দিষ্ট উপাদানসমূহ উজ্জ্বল কৰি তোলে।

এটা ঐতিহাসিক ল্যাণ্ডমাৰ্কৰ ছবি এখন ধৰি লওঁতে মাটিত শিলৰ আৰ্হি কল্পনা কৰক, যিটো নিজেই ছবিখনত যোগ কৰিবলৈ আৰু অধিক আৰ্হি থাকিব। এই পটভূমি আৰু অধিক টেক্সচাৰ যোগ কৰিবলৈ এটা বিপৰীতমুখী পটভূমিৰ দ্বাৰা গঠিত হ'ব পাৰে।

বা হয়তো ইয়াক ফটোত অধিক বিবেচনাপূৰ্ণ টেক্সচাৰ আৰু আৰ্হি যোগ কৰিবলৈ ফ্ৰেমৰ ভিতৰত ফ্ৰেম কৌশলৰ সৈতে সংযুক্ত কৰক।

> 10: ফ্ৰেম ভৰোৱা

ছ্যুট কৰাৰ আগতে ছবিবোৰৰ ওচৰলৈ যাওক যাতে বিষয়বস্তুৱে ফ্ৰেমটো পূৰণ কৰে! বিষয়বস্তুৰ আকাৰে ইয়াৰ শক্তিৰ পৰিমাণৰ ওপৰত প্ৰত্যক্ষভাৱে প্ৰভাৱ পেলায়অন্তৰ্ভুক্ত থাকে. অৰ্থাৎ ডাঙৰ বস্তুবোৰক অধিক গুৰুত্বপূৰ্ণ হিচাপে দেখা যায়। এই কৌশলে এনে পৰিস্থিতিত কাম কৰে য’ত ঋণাত্মক স্থানৰ শক্তি প্ৰযোজ্য নহ’বও পাৰে।

এইখিনিতে ক’ব পাৰি যে ইয়াত ফটোগ্ৰাফাৰসকলে সাৱধান হোৱাটো প্ৰয়োজন কাৰণ ঋণাত্মক স্থান প্ৰায়ে পছন্দ কৰা হয়। ফ্ৰেম-ফিলিঙে সাধাৰণতে শ্বটৰ শৃংখলাৰ সৈতে কাম কৰে য'ত ফ্ৰেম-ফিলিং ক্ল'জ-আপ শ্বটৰ আগতে কেইবাটাও বহল শ্বট থাকে।

#11: এটা ফ্ৰেমৰ ভিতৰত ফ্ৰেম

এই কৌশলে এটা ছবিত গভীৰতা যোগ কৰে আৰু ই বিশ্বৰ পেছাদাৰী ফটোগ্ৰাফাৰসকলে ব্যৱহাৰ কৰা এটা নিফ্টি ট্ৰিক। খোলা, দুৱাৰ, সুৰংগ বা আনকি ওলমি থকা ডালৰ দৰে বস্তু বিচাৰক – যিকোনো বস্তু যিয়ে ফ্ৰেমৰ নান্দনিকতা সৃষ্টি কৰে। মনত ৰাখিব যে “ফ্ৰেম”টোৱে ফলপ্ৰসূ হ’বলৈ বিষয়টোক সম্পূৰ্ণৰূপে আগুৰি ধৰিব নালাগে।

আৰু এই কৌশলৰ বাবে সৰ্বোত্তম ফ্ৰেম হ'ল প্ৰাকৃতিকভাৱে পোৱা ফ্ৰেম। মানৱসৃষ্ট হ’বই লাগিব বুলি ক’ব নোৱাৰি। আপোনাৰ বিষয়বস্তুৰ চাৰিওফালে ফ্ৰেমৰ অনুভৱ সৃষ্টি কৰা যিকোনো বস্তুৱেই কাম কৰে।

#12: ঋণাত্মক স্থানৰ পৰা ওলাই অহা

ঋণাত্মক স্থানে ফটোগ্ৰাফীত ডাঙৰ ভূমিকা ল'ব পাৰে আৰু এই কৌশল অনুসৰণ কৰিলে সম্পূৰ্ণ অন্বেষণ কৰিব পাৰি কিছুমান বিশেষ দৃশ্যৰ সম্ভাৱনা। ছবি এখনত ঋণাত্মক স্থানে ছবিখনৰ বেছিভাগ অংশ গ্ৰহণ কৰিব, যাৰ ফলত বিষয়বস্তুটো আৰু অধিক গুৰুত্বপূৰ্ণ যেন লাগিব।

ইয়াত আকাৰৰ বৈপৰীত্যই বিষয়টোক প্ৰাথমিক কৰি তোলেমানুহৰ কৌতুহলে ঠাই লোৱাৰ লগে লগে আৰু অধিক উল্লেখযোগ্য। দৰ্শকে ঋণাত্মক স্থান থকা ফটো এখন চাবলৈ বেছি সময় লয় কাৰণ ই এটা সৰু, অধিক কৌতুহলী বিষয় সৃষ্টি কৰে যিটো লক্ষ্য কৰিবলৈ অধিক মনোযোগৰ প্ৰয়োজন হয়।

ফটোগ্ৰাফাৰসকলে আনকি ঋণাত্মক স্থান কেনেকৈ ব্যৱহাৰ কৰিব লাগে সেইটোও বুজি পাইছে এটাতকৈ অধিক মূল বিষয়ৰ সৈতে ফটো তৈয়াৰ কৰক।

#13: নূন্যতমতালৈ যোৱা

নূন্যতম ফটোগ্ৰাফীয়ে শিল্প জগতত নূন্যতমতাক কেন্দ্ৰ কৰি থকা ধাৰণাসমূহৰ ওপৰত নিৰ্মাণ কৰে। সহজ ভাষাত ক’বলৈ গ’লে, নূন্যতম শিল্পই বাৰ্তাটো প্ৰেৰণ কৰিবলৈ যিমান পাৰি কম বিৱৰণ ব্যৱহাৰ কৰে। লক্ষ্য হৈছে অপ্ৰয়োজনীয় বিৱৰণেৰে ছবিখনক অগোছাল নকৰাকৈ নিৰ্দিষ্ট আৱেগক উত্তেজিত কৰা।

এই কৌশলটোৱে ইয়াৰ প্ৰত্যাহ্বানৰ সৈতে আহে, আটাইতকৈ ডাঙৰটো স্পষ্টভাৱে একেটা আৱেগিক আবেদন বজাই ৰাখি কোনবোৰ উপাদান আঁতৰাব লাগে সেইটো বাছি লোৱা। কিন্তু মিনিমালিজমে শিল্পীসকলক পৃথিৱীখনক সম্পূৰ্ণ নতুন ধৰণেৰে চাবলৈ বাধ্য কৰাইছে আৰু ইয়াক বেলেগ ধৰণে চাবলৈ বাধ্য কৰাইছে।

#14: কনট্ৰাষ্ট পটভূমি

বেকগ্ৰাউণ্ড কনট্ৰাষ্ট হৈছে এনে এক কৌশল যিয়ে... ইমেজ আৰু সঁচাকৈয়ে বিষয়টোক আঁতৰাই ৰাখে। ধাৰণাটো হ'ল বিষয়টোক বিপৰীত ৰং আৰু/বা পোহৰেৰে আগুৰি ৰখা যাতে ই মনোযোগৰ প্ৰয়োজন হয়।

ফটোগ্ৰাফীত কনট্ৰাষ্ট ব্যৱহাৰ কৰাৰ এটা সাধাৰণ উদাহৰণ হ'ল একৰঙী ছবি। ইয়াৰ ফলত ফটোখনত বিষয়বস্তুৰ সবিশেষ আৰু টেক্সচাৰ প্ৰধান হৈ পৰে।

Theটোনাল কনট্ৰাষ্ট আন এটা উদাহৰণ, ভাৰসাম্য সৃষ্টি কৰিবলৈ ৰং ব্যৱহাৰ কৰা, গাঢ় টোনযুক্ত বিষয়ক পাতল পটভূমি প্ৰদান কৰা বা বিপৰীত।

#15: বাওঁফালৰ পৰা সোঁফাললৈ ফটোগ্ৰাফী নিয়ম

চলনশীল বস্তুৰ বিষয়ে আগতে আলোচনা কৰা হৈছিল এই পোষ্টটো, গতিকে এই নিয়মটোৱে সেই এটাৰ পৰিপূৰক। ফটো এখনত যেতিয়া আপোনাৰ বিষয়বস্তু গতিশীল হৈ থাকে, তেতিয়া সাধাৰণতে আপোনাৰ বিষয়বস্তু বাওঁফালৰ পৰা সোঁফাললৈ যোৱাটোৱেই উত্তম। ইয়াৰ প্ৰতি মানুহৰ মগজুৱে সৰ্বোত্তম প্ৰতিক্ৰিয়া প্ৰকাশ কৰে, আৰু ই এক আচৰিত অনুভৱ এৰি দিব। উদাহৰণস্বৰূপে, এজন ফটোগ্ৰাফাৰে তেওঁলোকৰ কেমেৰাৰ শ্বাটাৰ স্পীড কম কৰি আৰু ফ'কেল লেংথ বৃদ্ধি কৰি এই গতিৰ প্ৰভাৱ বৃদ্ধি কৰিব পাৰে, যাৰ ফলত গতি অস্পষ্ট বুলি জনাজাত সৃষ্টি হয়।

Via: স্মাৰ্ট ফটো সম্পাদক

স্মাৰ্ট ফটো সম্পাদক (SPE) হৈছে ষ্টুডিঅ', পেছাদাৰী ফটোগ্ৰাফাৰ আৰু এজেন্সীসমূহক ফটো পোষ্ট-প্ৰচেছিং সহায় আগবঢ়োৱা এটা অগ্ৰণী ইমেজ সম্পাদনা কোম্পানী। ফটোশ্বপ সেৱা, লাইটৰুম সেৱা আৰু অধিক আদি বিশেষ সেৱাৰ সৈতে।