این یکی از نمادین ترین پرتره ها در تاریخ عکاسی است. در دسامبر 1984، عکاس استیو مک کوری در افغانستان بود و جنگی را که کشور را ویران می کرد، پوشش می داد. او در نشنال جئوگرافیک استخدام شد. میلیون ها پناهنده برای فرار از درگیری به پاکستان می گریختند.

NPR با مک کوری مصاحبه کرد که به تفصیل می گوید در آنجا چه زندگی می کرده است. و چگونه او یکی از معروف ترین عکس های جهان به نام "دختر افغان" را گرفت. می توانید به صوت (به زبان انگلیسی) در وب سایت گوش دهید. به گفته این عکاس، شرایط در مرز پاکستان و افغانستان که پناهجویان در آنجا بودند، اسفناک بود. استیو مک‌کاری می‌گوید: «بیماری وجود داشت - فقط یک وجود وحشتناک بود.»

در یکی از این کمپ‌ها، در نزدیکی پیشاور، پاکستان، مک‌کاری صدای غیرمنتظره‌ای از خنده کودکان را شنید که از داخل یک چادر بزرگ می‌آمد. . این یک کلاس درس موقت با یک مدرسه دخترانه بود. او می گوید: "من متوجه دختری با این چشم های باورنکردنی شدم و بلافاصله فهمیدم که این تنها تصویری است که می خواهم بگیرم." مک‌کاری گفت: دست‌ها را [بالا] بگذار تا صورتش را بپوشاند. معلمش از او خواست که دستانش را پایین بیاورد تا دنیا چهره او را ببیند و داستانش را یاد بگیرد. «سپس دستانش را انداخت و فقط نگاه کردمک‌کاری می‌گوید لنز من.

این نگاه نافذ بود. دختری بسیار زیبا با این قیافه باورنکردنی.» مک‌کاری می‌گوید این دختر قبلاً دوربینی ندیده بود. مک‌کاری می‌گوید: «شال و پس‌زمینه، رنگ‌ها این هماهنگی فوق‌العاده را داشتند. تنها کاری که واقعاً باید انجام می‌دادم این بود که روی شاتر کلیک کنم.» اما گولا به مک کوری فرصت زیادی برای کار نداد. به محض گرفتن چند عکس، او بلند شد و رفت تا با دوستانش صحبت کند. مک‌کاری می‌گوید: «و این در مورد آن بود. "من دقیقا نمی دانستم چه چیزی دارم. این در دوران پیش از دیجیتال بود و تقریباً دو ماه بود که من به عقب برگشتم و در واقع ساخت فیلم را دیدم."

مک‌کاری دو نسخه را به سردبیر نشنال جئوگرافیک خود نشان داد: اولی این بود که Gluttony صورتش را پوشانده بود و دیگری خیره مستقیم او به لنز بود. مک‌کاری می‌گوید: «به محض اینکه سردبیر این یکی را دید که او به دوربین نگاه می‌کند، از جایش پرید و گفت: جلد بعدی ما اینجاست. گاهی اوقات در زندگی، و گاهی در عکاسی من، ستارگان در یک راستا قرار می گیرند و همه چیز به شیوه ای معجزه آسا در کنار هم قرار می گیرد. هفده سال بعد، او دختر را ردیابی کرد و پس از جست و جوی بسیار دوباره او را در افغانستان پیدا کرد. در آن زمان بود که او داستان خود را کشف کرد: گولا زمانی که عکس خود را گرفت حدود 12 سال داشت. پدر و مادرش در یک حمله هوایی شوروی کشته شدند، بنابراین او هفته ها با مادربزرگ و چهار خواهر و برادرش در زمینه های مختلف سفر کرد.از پناهندگان.

او می گوید: «برای یک زن جوان که نه تنها یک پناهنده، بلکه یتیم و به نوعی گمنام بود - او واقعاً از شکاف های جامعه در آنجا افتاد. من فقط می توانم تصور کنم که چه تاثیری روی شما گذاشت، وقتی پدر و مادرتان را از دست دادید و سپس اینقدر از خانه در سرزمینی غریب دور بودید.» مک کوری تا به امروز با گولا و خانواده اش در تماس است.

منبع: NPR