عکاسی با ترکیب بندی شروع می شود. اینکه چگونه یک صحنه را کادربندی می‌کنید، عنصر اصلی برای گرفتن یک عکس خوب است، و یکی از تکنیک‌های ترکیب‌بندی که همیشه حیاتی بوده، نسبت طلایی است. در این متن توضیح خواهم داد که نسبت طلایی چیست و چگونه می توانید از آن برای بهبود عکس های خود فورا استفاده کنید.

نسبت طلایی چیست؟

بگویید شما یک خط دارید. یک قانون ریاضی وجود دارد که می گوید هر خطی را می توان به گونه ای تقسیم کرد که طولانی ترین پاره تقسیم بر کوتاه ترین پاره به اندازه خط کامل تقسیم بر بلندترین پاره باشد.

به بیان بصری:

طول خط x + y، پاره اول x، پاره دوم y است. بنابراین معادله این است: x / y = (x + y) / x = 1.6180339887498948420

این نسبت جادویی می شود 1.618 و به عنوان " نسبت طلایی، یا «نسبت الهی». در محافل ریاضی، این عدد خاص به نام فی شناخته می شود. اما این چه ربطی به عکاسی دارد؟

از نظر ترکیب بندی تصویر، می توانید از این نسبت تصویر برای تصمیم گیری در مورد تقسیم کادر خود استفاده کنید. سوژه خود را وسط قرار ندهید. در عوض، از افق به عنوان راهنما استفاده کنید و سوژه خود را در نقطه 1.618 قرار دهید. درک آن در ابتدا کمی سخت است، اما اجازه دهید آن را با جزئیات بیشتر بررسی کنیم، بنابراین اگر اکنون احساس می کنید گم شده اید، ناامید نشوید.

شبکه چیست؟Phi؟

بسیاری از عکاسان ترجیح می دهند از یک شبکه مبتنی بر فی هنگام نوشتن عکس های خود استفاده کنند. طبیعتاً این تکنیک Phi Grid نامیده می شود. این یک تغییر از قانون یک سوم، یکی از اصول اولیه عکاسی است.

قاعده یک سوم، یک فریم را به سه ردیف و سه ستون با اندازه یکسان تقسیم می‌کند و در نتیجه یک عمودی 1:1:1 ایجاد می‌کند. 1:1 عمودی. 1:1 افقی. Phi Grid قاب را به طور مشابه تقسیم می کند، اما ردیف و ستون وسط را با توجه به نسبت طلایی کوچک می کند و در نتیجه 1:1.618:1 به صورت عمودی و 1:1618:1 به صورت افقی می شود.

در اینجا یک مقایسه سریع وجود دارد:

تقاطع خطوط شبکه جایی است که چشم به طور طبیعی کشیده می شود. بنابراین از آنها برای تراز کردن تصویر خود استفاده کنید.

مارپیچ فیبوناچی

در هندسه، نسبت طلایی را می توان به عنوان نوع خاصی از مستطیل نیز بیان کرد. فرض کنید خط x + y را در بالا بگیرید و یک مستطیل را بچرخانید که عرض آن x و طول آن x + y است.

اگر مساحت این مستطیل را به یک سری مربع تقسیم کنید، یک مارپیچ از دنباله فیبوناچی تشکیل می دهد:

اگر کد داوینچی را خوانده باشید، دنباله فیبوناچی را می دانید: با عدد 1 شروع می شود و عدد صحیح قبلی را اضافه می کند. و با این الگو یک سری اعداد بی پایان می سازد. بنابراین سری به این شکل است:

1، 1، 2، 3، 5، 8، 13، 21، 34، 55، 89...

فیبوناچی کشف کرد که این "مارپیچ"طلایی» در بسیاری از مکان‌های طبیعت، از مولکول‌های DNA گرفته تا گلبرگ‌های گل، از طوفان‌ها تا کهکشان راه شیری ظاهر می‌شود. مهمتر از آن، مارپیچ فیبوناچی برای چشم انسان خوشایند است. به طور خلاصه، مغز ما باید هر چیزی را که چشمان ما می بیند پردازش کند. هر چه سریعتر بتواند چیزی را پردازش کند، لذت بخش تر است. هر تصویری با نسبت طلایی سریع‌تر توسط مغز پردازش می‌شود، بنابراین سیگنالی ارسال می‌کند که این تصویر از نظر زیبایی‌شناختی دلپذیر است.

نحوه استفاده از مارپیچ فیبوناچی

از نظر عکاسی واقعی، شما نگران توضیحات فنی نباشید مارپیچ های فیبوناچی تقریباً برای هر نوع عکاسی مفید هستند، اما به ویژه برای عکاسی از منظره، عکاسی از طبیعت، عکاسی خیابانی و عکسبرداری در فضای باز خوب هستند.

Apogee Photo یک مثال عالی از نحوه استفاده از آن دارد:

همانطور که می بینید، مارپیچ اساساً راهی برای هدایت طبیعی چشم شما از نقطه کانونی به بیرون دارد. متن اصلی: Mihir Patkar، از www.makeuseof.com