De Italiaanse fotograaf Oliviero Toscani is zonder twijfel een van de meest controversiële, oneerbiedige en provocerende fotografen in de geschiedenis van de fotografie. Zijn serie foto's voor de reclamecampagnes voor het kledingmerk Benetton schokten de wereld. "95% van wat we weten, weten we door fotografie... Dus vraag ik me af of fotografen intelligent genoeg zijn, getalenteerd genoeg, goed genoeg opgeleid...genoeg om de verantwoordelijkheid te hebben om getuige te zijn van wat er in de wereld gebeurt?", vroeg de gerenommeerde fotograaf zich af.

Een non en een priester die elkaar kussen. Een Kaukasische vrouw, een zwarte vrouw en een Aziatische baby gewikkeld in dezelfde deken. Drie menselijke harten, één met het woord wit, één met zwart en één met geel erop geschreven. Je kent Oliviero Toscani misschien niet van naam, maar je hebt zeker een aantal van zijn provocerende en controversiële beelden gezien of tegengekomen.

De kus tussen een priester en een non: de controversiële foto voor een Benetton-reclame, in 1991

Toscani was art director bij Benetton van 1982 tot 2000 en maakte het Italiaanse kledingmerk tot een van de bekendste merken ter wereld door zijn impactvolle beelden: "Bij Benetton laten we niet zien wat we produceren, maar wat we zijn, wat ertoe doet. Als mode niet de realiteit is, wat is het dan? Bullshit Mode is wat we produceren, hoe we reizen, hoe we praten, hoe we onszelf opvoeden, dat is Mode, geen stomme kleren", zei de fotograaf tegen Vogue.

Dit portret van de anorexia-achtige Franse actrice Isabelle Caro werd in 2007 gebruikt om het Italiaanse merk Nolita te promoten.

Praat goed of slecht, Toscani heeft de manier waarop we naar reclame kijken veranderd door middel van het krachtigste middel dat ieder van ons bij de hand heeft: een camera. "Fotografie is tegenwoordig het belangrijkste communicatiemedium. We beseffen het misschien niet eens, maar alles wat we weten komt doordat we beelden zien. Ik ben een getuige van mijn tijd en ik vertel verhalen om de dingen misschien een beetje beter te maken," zei hij.Toscani.

"Ik fotografeer. Weet je wie er fotograferen? Slechte fotografen. De fotografen zijn degenen die Photoshop nodig hebben om hun middelmatige foto's te redden."

Toscani, zoon van een fotograaf, werd geboren in Milaan in 1942 en heeft zijn 80e verjaardag gevierd. Om zijn carrière te vieren, geven we hieronder een indrukwekkend interview weer dat de fotograaf gaf aan het tijdschrift Professional Photography:

Zie ook: Nachtfoto's met je mobiel: Apple maakt gratis cursus om meer te leren over de nachtmodus van iPhone Borstvoeding en rassenverschillen: voor Oliviero Toscani zijn we allemaal mensen

Wat is je grootste 'schitterende mislukking'?

"Mijn grootste mislukking was het luisteren naar mensen die zeiden 'Oliviero, is het niet te veel?' Je moet nooit naar die mensen luisteren, dat soort middelmatigheid, te veel van wat? Het is alsof keizer Jozef II tegen Mozart zegt dat er te veel noten zijn."

Was er een campagne die, achteraf gezien, te provocerend was?

"Wat bedoel je met te provocerend? Wat is de grens? Waaraan? Wie bepaalt dat? Wat is 'te veel'? Als een beeld interessant is, is het controversieel. Controverse hoort bij kunst; provocatie hoort bij kunst. Ik wil dat elk beeld interesse opwekt. Net als bij andere kunstvormen, als het niet provoceert, heeft het geen zin om het te doen."

Terug naar het thema van raciale 'verschillen', presenteerde hij de campagne voor het menselijk hart in al zijn overeenkomsten tussen 'wit', 'zwart' en 'geel'.

Hoe heb je de afbeeldingen geselecteerd?

"Ik heb een slecht archief.Ik heb nooit dingen bewaard.Daardoor ben ik veel werk kwijtgeraakt.Het is een keuze - het beheren van je archief kost veel tijd en ik verspil niet graag tijd met terugkijken.Dus veel van de beelden in het boek komen rechtstreeks uit tijdschriften; beelden die werden afgedrukt en gebruikt met typografie en alles, omdat die bestanden werden bewaard.Het is wel gepast - ik ben niet het typeVan kunstenaars die kunst maken die je aan de muur hangt.Daar heb ik een hekel aan.Als een beeld niets verkoopt, is het niet nuttig."

Een andere kijk op raciale kwesties

Wat vind je van de modebeelden van vandaag?

"De modewereld is nu een marketingwereld. Het gaat alleen maar over producten. Het heeft geen sociaal-politieke betekenis. Het is alleen maar producten verkopen. Modetijdschriften zijn saai; de modellen zijn triest; niemand lacht. De modewereld is een trieste plek om te zijn.

Vrouwen zijn veel slimmer dan die tijdschriften. Als een jonge vrouw naar een tijdschrift kijkt en denkt: 'Zo word ik nooit', krijgt ze last van complexen. De modewereld discrimineert veel. Het is heel triest dat tijdschriften anorexia, discriminatie, complexen en isolement bevorderen bij de vrouwen die naar de foto's in de tijdschriften kijken."

Hoe benader je fotografie?

"Mensen zeggen: 'Ik ben gepassioneerd door fotografie.' Ik vind fotografie op een bepaalde manier niet erg. Mijn vader was fotograaf, mijn zus ook. Mensen vinden fotografie leuk zoals ze hardlopen leuk vinden. Ik loop niet hard. Als ik loop, loop ik omdat ik ergens heen moet. Ik fotografeer niet om te fotograferen.

Fotograaf Oliviero Toscani

Eigenlijk vind ik fotografie een erg beperkte en ouderwetse technologie. Dus ik gebruik fotografie om uit te drukken wat ik zie, zoals ik het zie. Camera parafernalia interesseren me niet. Ik kan er gemakkelijk mee omgaan, ik heb een goede opleiding over het onderwerp.

Geen camera schrikt me af, maar het is een verstoring omdat het een filter is tussen mij en de werkelijkheid. Maar ik heb het nodig om vast te leggen wat ik zie, zoals ik het zie. Maar ik probeer mijn camera niet voor mijn ogen te plaatsen - ik probeer hem achter mijn hoofd te plaatsen, als dat zinvol is."

Hoe wil je herinnerd worden?

"Het kan me niet schelen, ik zal het me niet herinneren als ik dood ben, dus wat maakt het uit, ik behoor tot een generatie die veel geluk heeft gehad, ik heb interessante tijden meegemaakt.

Ik beschouw mezelf als de meest bevoorrechte en gelukkige persoon die ik ooit in mijn leven heb ontmoet. Ik schaam me niet om dat te zeggen. Sommige mensen worstelen om lichamelijk en geestelijk te overleven, terwijl ik een enorme en gezonde familie heb. Ik ben 80 jaar oud en gezond; alles werkt. We moeten om ons heen kijken en niet te veel klagen.

Het bloederige uniform van een soldaat gedood tijdens de Bosnische burgeroorlog, nog zo'n botte campagne van de reclameman voor Benetton

Ik heb ook geluk omdat ik niet lui ben.Er is tegenwoordig een traagheid, veroorzaakt door alle technologie.Mensen laten zich meeslepen door technologie en kiezen er niet langer voor om tijd te verspillen aan verbeelding.Verbeelding heeft niets te maken met technologie.Het is verbeelding die in beeld komt.Mensen gebruiken technologie en Photoshop om in te vullen wat ze missen aan talent.Mensen zijn ongelooflijkEr komen veel jonge mensen naar me toe die me hun portfolio willen laten zien en dan zeg ik: 'Oké, prima.

Kom morgenochtend om 5 uur. Maar dat is voor de meesten te vroeg om de moeite te nemen.Het is maar één keer gebeurd dat iemand daadwerkelijk om 5 uur kwam. Dat is een bewijs van betrokkenheid.Ik vond hem echt leuk."

"95% van wat we weten, weten we door fotografie.Daar moeten we ons bewust van zijn.We kennen de realiteit door beelden.Dus ik vraag: zijn fotografen slim genoeg, getalenteerd genoeg, opgeleid genoeg om de verantwoordelijkheid te hebben om getuigen te zijn van wat er in de wereld gebeurt?"

Ga je met pensioen?

"Met pensioen gaan van wat? Ik was bevoorrecht; ik zal sterven terwijl ik werk. Werken is mijn hobby. Ik doe andere dingen - ik fok paarden; ik produceer wijn. Dit alles hoort bij een bepaalde mentaliteit, een nieuwsgierigheid naar het leven."

Wat zit je dwars?

"Ik heb nooit van het woord 'schieten' gehouden, ik zeg 'schieten'.

Het klinkt zo stom, 'schieten'. Die Amerikaanse manier om over fotografie na te denken. Ze schieten graag, waarom schieten?

Ik begrijp het niet, het zijn geen fotografen - het zijn sluipschutters. Dat benadruk ik echt, ik maak nooit een foto,

Ik fotografeer. Weet je wie er fotograferen? Slechte fotografen.

Zie ook: Fotograaf vangt het gezicht van Poseidon, de God van de Zeeën

De shooters zijn degenen die Photoshop nodig hebben om hun middelmatige foto's te redden.Er zijn filmregisseurs - en shooters.Er zijn fotografen - en shooters.Ik ben serieus.Er zijn shooters en shooters.Je hoeft niet veel na te denken om te schieten.Om te schieten moet je denken."

Wat zijn je plannen voor de toekomst?

"Er zijn veel concepten die ik nog zou willen uitdrukken.Mijn project over het menselijk ras loopt nog.Ik heb nog veel projecten lopen.Ik ben ook bezig met een tv-programma over fotografie.Het is nog vroeg, maar het concept is dat 95% van wat we weten, we weten via fotografie.Daar moeten we ons bewust van zijn.We kennen de realiteit via beelden.Dus ik vraag, fotografenZijn ze intelligent genoeg, getalenteerd genoeg, opgeleid genoeg om de verantwoordelijkheid te hebben om getuige te zijn van wat er in de wereld gebeurt? Ik denk niet dat de 'shooters' getalenteerd zijn. Fotografen zijn meestal onwetend. De meesten van hen zijn niet eens naar school geweest."

"We zijn misschien een beetje geëvolueerd, maar we zijn nog niet beschaafd."

Je was in Parijs tijdens de terroristische aanslagen van 2015, wat heb je meegemaakt?

"Ik werkte ongeveer een kilometer van de plek waar een van de aanslagen plaatsvond.Ik zat in een restaurant op een taxi te wachten toen ik de sirenes hoorde en 40 politieagenten zag rennen.Het lawaai van de sirenes was zo hard.De taxi kwam en de chauffeur vertelde me dat er geschoten werd en dat hij niet door een bepaald gebied zou rijden.Toen realiseerde ik me wat er aan de hand was.De nieuwsleugens om het te makendramatisch.Mensen renden de volgende dag weg.Mensen zeggen dat het een oorlog is, maar dat is het niet.Het is een sociale kanker.We zijn nog niet beschaafd.Het heeft eeuwen geduurd om te komen waar we nu zijn.Het was nog niet zo lang geleden dat we wapens droegen.We zijn misschien een beetje geëvolueerd, maar we zijn nog niet beschaafd."