بازاریابی در حال حاضر این فقط در مورد محصولات است. هیچ اهمیت اجتماعی سیاسی ندارد. این فقط فروش محصولات است. مجلات مد خسته کننده هستند. مدل ها غمگین هستند. هیچ کس نمی خندد دنیای مد جای غم انگیزی است.

زنان بسیار باهوش تر از این مجلات هستند. اگر زن جوانی به مجله نگاه کند و فکر کند: "من هرگز چنین نمی شوم" دچار عقده می شود. دنیای مد بسیار تبعیض آمیز است. بسیار ناراحت کننده است که مجلات بی اشتهایی، تبعیض، عقده ها و گوشه گیری را برای زنانی که به عکس های مجلات نگاه می کنند ترویج می کنند."

رویکرد شما برای عکاسی چیست؟

“ مردم می گویند: "من عاشق عکاسی هستم". من به نوعی به عکاسی اهمیت نمی دهم. پدرم عکاس بود. خواهر من هم مردم عکاسی را دوست دارند مانند دویدن. من نمی دوم. وقتی می دوم، می دوم چون باید به جایی بروم. من به خاطر عکاسی عکس نمی‌گیرم.

عکاس اولیورو توسکانی

Oliviero Toscani عکاس ایتالیایی بدون شک یکی از بحث برانگیزترین، بی احترام ترین و تحریک کننده ترین عکاسان تاریخ عکاسی است. مجموعه عکس های او برای کمپین های تبلیغاتی برند لباس بنتون دنیا را شوکه کرد. این عکاس مشهور پرسید: «95 درصد از آنچه می‌دانیم، از طریق عکاسی می‌دانیم... بنابراین من می‌پرسم، آیا عکاسان به اندازه کافی باهوش، با استعداد، به اندازه کافی تحصیل کرده‌اند که مسئولیت شاهد اتفاقاتی که در جهان می‌افتد را داشته باشند؟» 1>

یک راهبه و یک کشیش در حال بوسیدن. یک زن قفقازی، یک زن سیاه پوست و یک نوزاد آسیایی که در یک پتو پیچیده شده اند. سه قلب انسان، یکی با کلمه سفید، یکی سیاه و دیگری زرد روی آن نوشته شده است. شاید اولیویرو توسکانی را به نام نشناسید، اما مطمئناً برخی از تصاویر جنجالی و تحریک آمیز او را دیده یا با آنها برخورد کرده اید.

بوسه کشیش و راهبه: عکس جنجالی تبلیغات بنتون ، در سال 1991ما آموزش می دهیم، این مد است. این عکاس به ووگ گفت نه لباس احمقانه.این پرتره ایزابل کارو، بازیگر فرانسوی بی اشتها برای تبلیغ برند ایتالیایی نولیتا در سال 2007 استفاده شد.یادداشت ها."

آیا کمپینی وجود داشت که در گذشته بسیار تحریک آمیز بود؟

"منظورت چیست، بسیار تحریک آمیز؟ حد چیست؟ محدودیت برای چی؟ چه کسی این را تصمیم می گیرد؟ "خیلی زیاد" چیست؟ وقتی یک تصویر جالب است، بحث برانگیز است. مجادله متعلق به هنر است. تحریک متعلق به هنر است. من دوست دارم هر تصویر علاقه ای را برانگیزد. مانند سایر اشکال هنر، اگر برانگیخته نشود، انجام آن بی معنی است." سفید "، "سیاه و زرد"می بینم. اما سعی می‌کنم دوربینم را جلوی چشمانم نگذارم – اگر منطقی باشد سعی می‌کنم آن را پشت سرم بگذارم.»

دوست دارید چگونه به یاد بیاورید؟ <1

«برام مهم نیست. من یادم نمی آید کی بمیرم، پس چه کسی اهمیت می دهد؟ من به نسلی تعلق دارم که خیلی خوش شانس بودند. لحظات جالبی داشتم

من خود را ممتازترین و خوش شانس ترین فردی می دانم که در زندگی ام دیده ام. از گفتن این حرف خجالت نمی کشم. برخی از مردم برای زنده ماندن از نظر جسمی و روحی تلاش می کنند، در حالی که من خانواده بزرگ و سالمی دارم. من 80 ساله و سالم هستم. همه چیز کار می کند. ما باید به اطراف نگاه کنیم و زیاد شکایت نکنیم.

یونیفورم خونین یک سرباز کشته شده در طول جنگ داخلی بوسنی، یک کمپین کوبنده دیگر توسط روزنامه نگار بنتونبه آنها می گویم، "باشه، خوب.

فردا صبح ساعت 5 صبح بیا. اما خیلی زود است که بیشتر آنها اذیت شوند. فقط یک بار اتفاق افتاد که یک نفر واقعاً ساعت 5 صبح آمد. این اثبات تعهد است. من او را خیلی دوست داشتم.

«95 درصد از آنچه می دانیم، از طریق عکاسی می دانیم. ما باید از آن آگاه باشیم. ما واقعیت را از طریق تصاویر می شناسیم. بنابراین من می‌پرسم، آیا عکاسان به اندازه کافی باهوش، با استعداد، و تحصیلکرده هستند که بتوانند شاهد اتفاقات جهان باشند؟>

همچنین ببینید: عکاس می گوید شهرت TikToker چارلی داملیو عکس های او را دزدیده است

«از چه چیزی بازنشسته شوید؟ من ممتاز بودم؛ من کار میمیرم کار سرگرمی من است. من کارهای دیگری انجام می دهم - اسب پرورش می دهم. من شراب تولید می کنم. همه اینها به یک ذهنیت خاص تعلق دارد، یک کنجکاوی زندگی.»

چه چیزی شما را آزار می دهد؟

«من هرگز کلمه "تیراندازی" را دوست نداشتم. من می گویم "عکاسی".

به نظر خیلی احمقانه است، "تیراندازی". آن نوع نگاه آمریکایی به عکاسی. آنها دوست دارند تیراندازی کنند. چرا شلیک کنید؟

همچنین ببینید: تفاوت قابل توجه بین اولین عکس مشتری و جدیدترین عکس

من نمی فهمم. آنها عکاس نیستند - آنها تک تیرانداز هستند. این چیزی است که من واقعاً تأکید می کنم. من هرگز عکس نمی گیرم،

عکس می کنم. میدونی کی شلیک میکنه؟ عکاسان بد

شوترها کسانی هستند که برای ذخیره عکس های متوسط ​​خود به فتوشاپ نیاز دارند. کارگردانان فیلم و تیراندازی وجود دارد. عکاسان وجود دارند - وتیراندازان جدی میگم هستند کسانی که عکاسی می کنند و کسانی که عکاسی می کنند. برای شلیک نباید زیاد فکر کنید. برای عکاسی باید فکر کنید."

برنامه شما برای آینده چیست؟

"مفاهیم زیادی وجود دارد که من هنوز هم دوست دارم آنها را بیان کنم. پروژه نژاد انسانی من هنوز ادامه دارد. من پروژه های زیادی دارم که هنوز در حال انجام است. من همچنین یک برنامه تلویزیونی در مورد عکاسی انجام می دهم. هنوز روزهای اولیه است، اما مفهوم این است که 95 درصد از آنچه می دانیم، از طریق عکاسی می دانیم. ما باید از آن آگاه باشیم. ما واقعیت را از طریق تصاویر می شناسیم. بنابراین می‌پرسم، آیا عکاسان به اندازه کافی باهوش، با استعداد و تحصیل کرده‌اند که مسئولیت شاهد بودن آنچه در جهان رخ می‌دهد را داشته باشند؟ فکر نمی کنم «تیراندازان» استعدادی داشته باشند. عکاسان عمدتاً نادان هستند. بیشتر آنها حتی به مدرسه هم نرفتند."

"ما ممکن است کمی تکامل یافته باشیم، اما هنوز متمدن نیستیم."

شما در جریان تروریستی 2015 در پاریس بودید. حملاتی که شما تجربه کردید؟

«من حدود یک کیلومتر از جایی که یکی از حملات رخ داد، کار می کردم. در رستورانی منتظر تاکسی بودم که صدای آژیر را شنیدم و دیدم 40 مامور پلیس در حال دویدن هستند. صدای آژیرها خیلی بلند بود. تاکسی آمد و راننده به من گفت که تیراندازی در جریان است و او قرار نیست از منطقه خاصی عبور کند. زمانی بودفهمیدم چه خبر است. اخبار دروغ است تا آن را دراماتیک کند. مردم روز بعد می دویدند. مردم می گویند جنگ است، اما اینطور نیست. این یک سرطان اجتماعی است. ما هنوز متمدن نشده ایم. قرن ها طول کشید تا به جایی که الان هستیم برسیم. چندی پیش ما اسلحه حمل می کردیم. ما ممکن است کمی تکامل یافته باشیم، اما هنوز متمدن نیستیم.»