Ο Βιετναμέζος βουδιστής μοναχός Μαχαγιάνα Thich Quang Duc κάθισε σε ένα σταυροδρόμι στη Σαϊγκόν του Νότιου Βιετνάμ και έβαλε φωτιά στο σώμα του το 1963. Η εικόνα απαθανατίστηκε από τον φωτογράφο του Associated Press Malcolm Browne, ο οποίος κέρδισε αργότερα το βραβείο Πούλιτζερ για την εικόνα, η οποία έγινε γνωστή ως "Ο φλεγόμενος μοναχός".

Η πράξη του Thich Quang Duc είχε ένα σκοπό, ο βουδιστής μοναχός διαμαρτυρόταν κατά του καθεστώτος του Ngo Dinh Diem, του πρώτου προέδρου του Νοτίου Βιετνάμ. Η πολιτική του έκανε διακρίσεις εις βάρος του βουδισμού, ο μοναχός αγωνίστηκε κατά των μορφών καταπίεσης που υπέστη και επιδίωξε την ισότητα. Η βουδιστική σημαία είχε απαγορευτεί να κυματίζει και ο πρόεδρος Ngo Dinh Diem είχε μια εξαιρετικά καθολική θέση καιΤο 70-90% του πληθυσμού του Βιετνάμ ήταν βουδιστές.

Οι διαμαρτυρίες είχαν συνεχιστεί για περίπου ένα μήνα, όταν στις 10 Ιουνίου 1963 οι πληροφορίες ότι κάτι σημαντικό θα συνέβαινε την επόμενη μέρα στη διεύθυνση που αναφερόταν. Ο δημοσιογράφος David Halberstam των New York Times και ο Malcolm Browne του Associated Press ήταν από τους μοναδικούς ανθρώπους που έφτασαν στο σημείο για να καλύψουν τα γεγονότα. Στις 11 Ιουνίου βρήκαν τον βουδιστή μοναχό να βγαίνει από το αυτοκίνητό τουΣτο σταυροδρόμι βρίσκονταν περίπου 350 μοναχοί και μοναχές που είχαν φτάσει στο σημείο μέσω μιας πορείας διαμαρτυρίας κατά της κυβέρνησης Diem.

Ένα μαξιλάρι ήταν τοποθετημένο στη μέση του δρόμου όπου ο Thich Quang Duc καθόταν σε στάση λωτού και διαλογιζόμενος δεχόταν το χύσιμο της βενζίνης στο σώμα του. Ο Duc προσευχήθηκε και απήγγειλε τις λέξεις Nam mô A di đà Phật ("φόρος τιμής στον Βούδα Amitābha") και στη συνέχεια άναψε ένα σπίρτο βάζοντας φωτιά στο σώμα του.

Μια βαθιά σιωπή κυριάρχησε στην κατάσταση, οι άνθρωποι έκλαιγαν και προσεύχονταν, όλοι εντελώς άδειοι από κάθε σημαντική αντίδραση. Λέγεται ότι ο μοναχός δεν βογκούσε, δεν ούρλιαζε και δεν κούνησε ούτε έναν μυ. Η κατάσταση χρειάστηκε περίπου δέκα λεπτά για να τελειώσει, μέχρι που το σώμα έπεσε ανάσκελα. Οι μοναχοί τον σκέπασαν με κίτρινα ράσα και τον τοποθέτησαν σε φέρετρο, στη συνέχεια το σώμα του αποτεφρώθηκε σε μια τελετή.

Η καρδιά του Duc ήταν άθικτη ακόμη και μετά τις φλόγες, τοποθετήθηκε σε ένα ποτήρι και φυλάχθηκε στο Tempo Xa Loi, που θεωρείται σύμβολο συμπόνιας. Ξεκίνησε θρησκευτική αναταραχή και έγιναν και άλλες αυτοπυρπολήσεις. Ένα πραξικόπημα έβαλε τέλος στην καθολική κυβέρνηση του Diem.

Ο βουδιστής μοναχός Thich Quang Duc είχε αφήσει μια επιστολή στην οποία μιλούσε για τη θέση του και ζητούσε τη συμπόνια της θρησκείας.

"Πριν κλείσω τα μάτια μου και κινηθώ προς το όραμα του Βούδα, ζητώ με σεβασμό από τον Πρόεδρο Ngo Dinh Diem να έχει ένα μυαλό συμπόνιας για τους ανθρώπους του έθνους και να εφαρμόσει τη θρησκευτική ισότητα για να διατηρήσει τη δύναμη της πατρίδας αιώνια. Καλώ τους σεβαστούς, τους αιδεσιμότατους, τα μέλη της σάνγκα και τους βουδιστές λαϊκούς να οργανωθούν με αλληλεγγύη για να κάνουν θυσίες για την προστασία τηςΒουδισμός ".

Πηγή: Σπάνιες ιστορικές φωτογραφίες