Fotograaf Martin Kaninsky van die About Photography-kanaal sê hy was beïndruk met die werk van die kinematograaf Steven Meizler, uit die Netflix-reeks The Queen's Gambit (sien die sleepwa aan die einde van die berig). Volgens Martin is die toneelsamestelling van die reeks absoluut briljant. “Episodes van The Queen's Gambit -reeks is een van dié waar jy byna enige raam kan onderbreek en 'n uitsonderlike komposisie kan sien”, het die fotograaf gesê. Hy het dus 'n uitstekende video en teks gemaak wat 7 fotosamestellingstegnieke wys wat in die reeks gebruik is. Kyk eers na die video hieronder en lees dan die teks:

1. Simmetrie in die reeks O Gambito da Rainha

Dikwels kom die hooflyne ook met 'n ander "reël" van komposisie, wat simmetrie is. Dit kom as 'n meer doelbewuste reël, aangesien beide simmetriese en asimmetriese komposisies hul gebruik het.

Aangesien ons gewoonlik na links-na-regs-balans mik en met meer gewig aan die onderkant, 'n gebalanseerde komposisie is ideaal, meer aangenaam vir ons oë. Alhoewel simmetrie hoofsaaklik in argitektoniese fotografie gebruik word, kan dit ook met mense gebruik word.

Beth is simmetries en asimmetries deur die reeks geplaas, en soos die storie vorder, het hierdie komposisies verskillende impakte.

2. Hooflyne

Een van die doelwitte van 'n goeie komposisie islei die kyker se oë deur die foto's. Dit word ideaal bereik sonder dat jou gehoor te veel agterkom, en voorste lyne is een van die beste tegnieke wat jy kan gebruik.

Aangesien ons geneig is om lyne in die regte wêreld te volg, doen ons dieselfde wanneer ons kyk by beelde. Hulle vertel ons onbewustelik waar om te kyk. Veral as hulle dieselfde rigting deel.

Hierdie tegniek is al deur baie meesterfotograwe gebruik en The Queen's Gambit benut dit ten volle. Die lyne wys gewoonlik na die hoofonderwerp, Elizabeth Harmon, wat haar uitlig of wys om die storie te verbeter sonder om woorde te gebruik.

3. Patrone en ritme

Een ding wat jy ook in die vertoning kan sien, is die gebruik van patrone en ritme. Terwyl ek die reeks gekyk het, het ek besef dat die rede hoekom ek so baie tonele gehou het, was dat hulle baie visuele belangstelling gehad het, gewoonlik in die agtergrond. Die gebruik van die patrone, argitektuur en algemene ontwerp van die 50's en 60's is uitstekend.

Die ritme self bepaal hoe jou oë om die beeld beweeg. So wanneer ons verfilm wat ons kan doen, is om na 'n patroon van herhalende elemente te soek en daardie ritme met die persoon te versteur, net soos hulle in hierdie reeks doen.

4. Rame en subrame

Praat van rame en subrame, die vertoning gebruik hierdie tegniek baie. Dit begin met die skaakbord, wat gewoonlik binne 'n sirkel gewys word watkontrasteer perfek met die vierkantige ontwerp van die bord.

Die program gebruik 'n paar minder ooglopende rame, soos wanneer Elizabeth haar bed oopskeur sodat sy ook in die tweede episode na die plafon kan kyk. as meer konvensionele deure en vensters wat hulle byvoorbeeld in hierdie een die onderwerp isoleer, om die twee verskillende wêrelde van Elizabeth, die skoolmeisies en die kontras tussen hulle te wys.

5. Negatiewe ruimte in The Queen's Gambit-reeks

Die reeks is verbasend baie donker wanneer ons op die beligting fokus, en dit lei gewoonlik tot baie negatiewe spasie of isolasie van die onderwerpe. Dit kan gebruik word om allerhande emosies op te wek of die gehoor te vertel waar om te kyk. Negatiewe ruimte is iets wat dikwels in fotografie gebruik word om mense se leegheid, isolasie of eensaamheid te wys.

6. Diepte en lae

Ek hou ook van hoe hulle met diepte en lae gewerk het, wat help om die karakter in die wêreld te vestig. Soos in die voorbeeld hierbo, waar jy die voorgrond, middelgrond en agtergrond sien, wat diepte in die prent skep. Baie van hierdie tegnieke word ook in kombinasie met mekaar gebruik.

7. Nabyskote en portrette in die reeks O Gambito da Rainha

Laastens maak die vertoning ook gereeld van nabyskote gebruik. Jy het dalk opgemerk dat die kamera uiterste nabyskote/portrette van die karakters neem tydens die intense oomblikke van dieWys. Dit begin gewoonlik met 'n klassieke skoot, 'n omgekeerde oor-die-skouer-skoot, en gaan nader voort soos die spanning opbou.

Wanneer jy verfilm, kan jy hierdie tegniek gebruik om spanning op te bou deur die toneel langer te hou – iets wat onmoontlik is in fotografie, want, wel, dit is net 'n raam. Wat fotografie en kinematografie egter gemeen het wanneer hierdie tegnieke gebruik word, is dat dit die kyker dwing om eng op die onderwerp te fokus en te help met die boodskap van die foto.

Ek probeer dikwels verskonings vind om by die huis te bly en TV kyk wanneer daar baie ander dinge is wat hy waarskynlik behoort te doen. Veral omdat jy waarskynlik buite moet gaan vir fotografie-oefening. Maar wanneer die pandemie uiteindelik verby is, sal Steven Meizler se kamera my nuwe gunsteling verskoning wees.

As jy nie reeds die reeks The Queen's Gambit geken het nie, kyk na die lokprent hieronder: