Niektórzy z fotografów najnowszego pokolenia zaczęli już korzystać z technologii cyfrowej i nie mieli jeszcze okazji żyć na żywo. Przyjemność i doświadczenie fotografii analogowej Jestem z pokolenia, które miało szczęście być ostatnim, które mogło cieszyć się złotymi latami fotografii filmowej.

Powrót do fotografii analogowej, nawet jeśli tylko jako hobby, sprawił, że na nowo przeżyłem wiele uczuć i postaw, o których zapomniałem. W ciągu ostatnich kilku lat poświęciłem się temu projektowi odkrywania fotografii na nowo, wracając do fotografowania filmem w wolnym czasie. Wróciłem również do studiowania procesu wywoływania i przekształciłem pralnię w moim mieszkaniu w mini laboratorium do wywoływania filmów czarno-białych.

Wyodrębniłem kilka podstawowych wskazówek i umieściłem je w formie pytań dla czytelników iPhoto Channel, którzy myślą o zdobyciu nowego doświadczenia w fotografii!

1 - Jeśli liczy się doświadczenie, to czy każda kamera będzie odpowiednia?

Bez fanaberii, gdy liczy się przeżycie, aparat jest obojętny. A w fotografii analogowej jest to jeszcze silniejsze, w końcu te zdjęcia nie zostaną skomercjalizowane ani wystawione w Luwrze. Cyfrowy świat zaraził nas chorobą polegającą na tym, że najlepszy sprzęt to ten najdroższy Jeśli jest to już nonsens w świecie fotografii cyfrowej, to w przypadku fotografii analogowej jest to jeszcze większy nonsens.

W rzeczywistości aparat służy jedynie do uruchomienia filmu i ukrycia go przed światłem, ponieważ jakość zdjęcia jest znacznie bardziej związana z jakością obiektywu i emulsji w filmie. Jednakże, gdy jesteśmy już zaznajomieni z lustrzankami cyfrowymi, popełniamy znacznie mniej błędów w ekspozycji, gdy używamy lustrzanek elektronicznych tej samej marki co nasze lustrzanki cyfrowe. Ja na przykład jestem Nikonzero (nawet nie wiem, czy tak się to pisze), więc szukam analogowej lustrzanki elektronicznej Nikona. Niektóre modele, poza tym, że nie widać od razu rezultatu, są niemal identyczne z cyfrowymi głównie w odniesieniu do fotometrii, ostrości, sterowania przysłoną i pokrętłami prędkości.

2 - Czy to do kopiowania, nauczycielu?

Nawet najbardziej wyrafinowane aparaty analogowe nie drukują na kliszy używanych ustawień, więc nie ma EXIF w analogu! Zapisz warunki oświetleniowe, w których wykonałeś każde zdjęcie, a także prędkość, przysłonę i głównie ISO używanego filmu. W ten sposób będziesz mieć porównanie, gdy dostaniesz zdjęcia w swoje ręce.

3 - Od jakiego filmu najlepiej zacząć?

Wiele osób uważa, że fotografia analogowa jest tania, a to nieprawda! Średnio wydajesz około 45 R$ na zakup, wywołanie i powiększenie filmu 10×15 - lub nawet dwa razy więcej, jeśli chcesz zeskanować swoje zdjęcia, aby opublikować je w sieciach społecznościowych. Teraz wyobraź sobie, że wydajesz taką kwotę i widzisz, że zapisałeś tylko 3 lub 4 zdjęcia (co nie jest rzadkością).Na początku zapomnij o Chromos i PB, nawet z najprostszymi filmami, takimi jak Fuji Superia i Kodak Colorplus 200.

4 - Czy muszę powiększać wszystkie zdjęcia w filmie?

Jednym ze sposobów jest poproszenie ich o wywołanie taśmy filmowej i zeskanowanie klatek, dzięki czemu będziesz musiał powiększyć tylko to, co chcesz. Inną opcją jest bardzo stara praktyka (którą nadal stosuję): poproś ich o zrobienie "fotokopii". Fotokopia to duże zdjęcie, zwykle 30×40, które zawiera wszystkie twoje zdjęcia w miniaturze w jednym powiększeniu. W ten sposób masz już dobre wyobrażenie o tym, co było dobre, a co nie.wydasz znacznie mniej i będziesz mógł wybrać tylko te najlepsze do powiększenia.

5 - Tylko 36?

To więcej niż wystarczająco! Innym rodzajem skażenia cyfrowego jest pośpiech, z jakim ludzie fotografują. W tym impulsie do fotografowania upieramy się przy robieniu zdjęć, nawet jeśli wiemy, że obraz nie będzie dobry. Jestem zmęczony wychodzeniem z domu z 8 rolkami filmu, ale wracam z naświetloną tylko połową jednej. Dzieje się tak, ponieważ Fotografia analogowa zmusza nas do większej kontemplacji, refleksji; nie tylko w odniesieniu do ostrości i fotometrii, ale także tego, czy dana scena jest warta sfotografowania.

Zawsze powtarzam, że jedną z największych przyjemności fotografii analogowej jest to, że kadrujesz, analizujesz i po zastanowieniu decydujesz się "nie robić zdjęcia", ponieważ nie warto lub ponieważ już przewidujesz, że ekspozycja nie będzie wyglądać dobrze.

BONUS: Moje doświadczenie

Dzięki moim postom na portalach społecznościowych, zwłaszcza na Facebooku, zostałem "konsultantem" w zakresie fotografii analogowej dla mieszkańców miasta, w którym mieszkam (Londrina/PR). - i to, co naprawdę zrobiło na mnie wrażenie, to fakt, że nie mieli pojęcia, jak działa ten rodzaj fotografii .

Proste rzeczy, takie jak wkładanie filmu do aparatu, były zagadką dla wielu fotografów, którzy do mnie przychodzili! Zawsze więc zastanawiałem się, co kierowało tymi ludźmi, że przychodzili do mnie w tym celu. Bez wątpienia przekonałem się, że to poszukiwanie wykraczało poza ziarno, które Vsco próbuje (ale nie udaje się) naśladować. Wielkie poszukiwanie tego typu fotografii nie polegało na końcowym wyniku, ale nadoświadczenie, w procesie, w poezji parady!

Ograniczenie do 36 klatek, oczekiwanie na rezultat i oczekiwanie w momencie wywoływania wydają się być ważniejsze niż zdjęcie w ostatecznym rozrachunku.

Tak więc, jako strach, przyszedł mi do głowy pomysł, aby stworzyć kanał na Youtube, aby przekazać trochę tych informacji, zawsze pokazując ciekawostki i robiąc analogie do procesu cyfrowego, aby było to łatwe do zrozumienia. Głęboko w środku Moim celem jest zachęcenie ludzi do poszukiwania tego sposobu fotografowania. w celu szerzenia tej wiedzy, oddając fotografii analogowej cały szacunek, na jaki zasługuje, zwłaszcza w erze, w której produkcja obrazów jest tak zdewaluowana.

Najważniejszą rzeczą jest zrozumienie, że fotografia analogowa nie jest ani lepsza, ani gorsza, ale inna, a bardziej istotne niż piękny obraz jest doświadczenie kontemplacji stuletniego procesu, który w pewien sposób jest częścią naszej historii.Lorca mówi, że "Pudełko na buty uratowało historię rodzin".