برخی از این آخرین نسل عکاسان قبلاً با دیجیتال شروع کرده اند و فرصتی برای تجربه لذت و تجربه عکاسی آنالوگ نداشته اند. من از نسلی هستم که به اندازه کافی خوش شانس بودم که آخرین نفری باشم که از سال های طلایی عکاسی فیلم استفاده کردم.

بازگشت به عکاسی با آنالوگ، حتی اگر فقط به عنوان یک سرگرمی، باعث شد احساسات و نگرش های زیادی را که فراموش کرده بودم، دوباره زنده کنم. در سال‌های اخیر، خودم را وقف این پروژه کشف دوباره عکاسی کرده‌ام و در اوقات فراغت به فیلمبرداری بازگشته‌ام. من همچنین به مطالعه روند توسعه بازگشتم و اتاق رختشویی آپارتمانم را به یک آزمایشگاه کوچک برای تولید فیلم های PB تبدیل کردم.

من چند نکته اساسی را جدا کردم و آنها را در قالب قرار دادم. سوالاتی برای خوانندگان کانال iPhoto که به دنبال یک تجربه عکاسی جدید هستند!

1 – اگر تجربه مهم است، هر دوربینی این کار را انجام خواهد داد؟

هیچ چیز مهمی نیست، وقتی چیزی که مهم است تجربه یک تجربه با دوربین است، مهم نیست. و در عکاسی آنالوگ این حتی قوی‌تر است، زیرا این عکس‌ها در موزه لوور فروخته نمی‌شوند یا نمایش داده نمی‌شوند. دنیای دیجیتال ما را به این بیماری مبتلا کرده است که بهترین تجهیزات گران ترین است و ما فکر می کنیم با دوربین های بهتر عکاسی بهتری خواهیم کرد! اگر این در حال حاضر در دنیای عکاسی دیجیتال مزخرف است، وقتی در مورد آنالوگ صحبت می شود، مزخرف تر است.

در واقع، دوربین فقط برای اجرای فیلم و پنهان کردن آن از نور استفاده می کند، زیرا کیفیت عکس بسیار بیشتر به کیفیت لنز و امولسیون روی آن مربوط می شود. فیلم با این حال، وقتی از قبل با دوربین‌های DSLR آشنا هستیم، هنگام استفاده از دوربین‌های SLR الکترونیکی با همان برندهای دیجیتال خود، اشتباهات بسیار کمتری در نوردهی مرتکب می‌شویم. به عنوان مثال، من یک nikonzero هستم (من حتی نمی‌دانم که اینطور نوشته شده است یا نه)، بنابراین من به دنبال یک دوربین آنالوگ SLR الکترونیکی نیکون هستم. برخی از مدل‌ها، جدا از اینکه نمی‌توانند فوراً نتیجه را ببینند، تقریباً از نظر نورسنجی، فوکوس، کنترل دیافراگم و شماره‌گیری سریع، تقریباً مشابه مدل‌های دیجیتال هستند.

2 – این برای کپی کردن، معلم؟

بله! همه را بنویس! حتی پیچیده ترین دوربین های آنالوگ هم تنظیمات استفاده شده روی فیلم را چاپ نمی کنند، یعنی در آنالوگ EXIF ​​وجود ندارد! شرایط نوری را که از هر عکس گرفته اید و همچنین سرعت، دیافراگم و به خصوص ISO فیلم استفاده شده را یادداشت کنید. به این ترتیب وقتی عکس ها را در دست می گیرید، مقایسه ای خواهید داشت.

3 – بهترین فیلم برای شروع کدام است؟

بدون شک: ارزان ترین! چیزی که بسیاری از مردم در مورد آن اشتباه می کنند این است که عکاسی آنالوگ ارزان است و این درست نیست! به طور متوسط، شما حدود 45 BRL برای خرید، توسعه و بزرگنمایی 10×15 یک فیلم خرج می کنید - یا حتی دو برابر بیشتر.علاوه بر این اگر می خواهید عکس های خود را برای ارسال در شبکه های اجتماعی اسکن کنید. حالا تصور کنید که این مبلغ را خرج کنید و ببینید که فقط 3 یا 4 عکس را ذخیره کرده اید (که در اولین کلیک های آنالوگ غیرمعمول نیست). در ابتدا، Chromos و PB را فراموش کنید، حتی به ساده ترین فیلم ها مانند Superia فوجی و Colorplus 200 کداک بچسبید.

4 – آیا من نیاز به بزرگنمایی تمام عکس های یک فیلم دارید؟

نه، شما این کار را نمی کنید! یک راه حل این است که فقط بخواهید نوار فیلم را توسعه دهید و فریم ها را اسکن کنید. به این ترتیب شما فقط می توانید روی آنچه می خواهید زوم کنید. گزینه دیگر یک تمرین بسیار قدیمی است (که هنوز هم انجام می دهم): بخواهید یک «کپی» تهیه کنید. برش خشن یک عکس بزرگ است، معمولاً 30x40، که شامل تمام عکس های کوچک شما با یک بزرگنمایی است. به این ترتیب، از قبل می توانید ایده خوبی در مورد اینکه چه چیزی مفید بوده یا نه داشته باشید، و هزینه بسیار کمتری خواهید کرد و می توانید تنها بهترین ها را برای بزرگنمایی انتخاب کنید.

5 – Só 36 ?

این بیش از حد کافی است! نوع دیگری از آلودگی دیجیتال، عجله ای است که مردم با آن عکس می گیرند. در این انگیزه برای عکس ها، ما اصرار داشتیم که عکس بگیریم، حتی اگر می دانیم که این تصویر کار نخواهد کرد. خسته شدم از اینکه با 8 رول فیلم از خانه بیرون رفتم تا انگشتم را بنشینم، اما برگشتم با تنها نیمی از 1 فیلم در معرض دید قرار گرفت. این به این دلیل است که عکاسی آنالوگ ما را وادار می کند بیشتر فکر کنیم، بیشتر تأمل کنیم؛ نه تنها از نظر فوکوس ونورسنجی، اما همچنین اگر آن صحنه ارزش عکاسی را دارد.

و چیزی که همیشه می گویم این است که یکی از بزرگترین لذت های عکاسی آنالوگ، کادربندی، تجزیه و تحلیل و پس از بازتاب، تصمیم گیری است. عکاسی نکنم” زیرا ارزشش را نداشت یا از قبل می توانستم پیش بینی کنم که نمایشگاه جالب نخواهد بود.

پاداش: تجربه من

به دلیل پست‌هایم در شبکه‌های اجتماعی، عمدتاً در فیس‌بوک، در نهایت به «مشاور» عکاسی آنالوگ برای مردم شهری که در آن زندگی می‌کنم تبدیل شدم (لوندرینا/ روابط عمومی). چیزی که من را بسیار متعجب کرد، تعداد عکاسانی بود (برخی از آنها که قبلاً در منطقه کاملاً مشهور بودند) که برای سؤالات مربوط به عکاسی آنالوگ به من مراجعه کردند – و چیزی که واقعاً مرا تحت تأثیر قرار داد این بود که آنها نمی دانستند چگونه این نوع عکاسی چگونه است. کارهای عکاسی از عکاسی .

چیزهای ساده ای مانند گذاشتن فیلم در دوربین برای بسیاری از عکاسانی که به سراغ من آمدند راز بود! بنابراین همیشه به این فکر می کردم که چه چیزی باعث شده این افراد به این منظور به سراغ من بیایند. بدون شک، من متقاعد شدم که این جستجو فراتر از دانه ای است که وسکو سعی می کند (اما شکست می خورد) تقلید کند. جستجوی عالی برای این نوع عکاسی در نتیجه نهایی نبود، بلکه در تجربه، در فرآیند، در شعر رژه بود!

محدودیت 36 فریم، انتظار برای دیدن نتیجه، و به نظر می رسد انتظار در زمان ظهور بیشتر باشددر پایان روز از عکاسی مهم است.

بنابراین، به عنوان یک شوک، این ایده به ذهنم رسید که یک کانال یوتیوب راه اندازی کنم تا کمی از این اطلاعات را منتقل کنم، همیشه کنجکاوی ها را نشان دهم و با آنها قیاس کنم. فرآیند دیجیتال به طوری که درک ساده ای داشته باشد. در اعماق وجود، هدف من تشویق مردم به جستجوی این روش عکاسی است به منظور گسترش این دانش، به عکاسی آنالوگ تمام احترامی که شایسته آن است، به ویژه در دورانی که تولید تصویر بسیار کم ارزش است.

امیدوارم از نکات لذت برده باشید! برای کسانی که کنجکاوتر هستند، کانال یوتیوب خود را Câmara Velha توصیه می کنم که در آن فقط در مورد این موضوع صحبت می کنم. مهمترین چیز این است که درک کنید که عکاسی آنالوگ بهتر یا بدتر نیست، بلکه متفاوت است. و مهمتر از یک تصویر زیبا، تجربه اندیشیدن به یک پروسه صد ساله است که به نوعی بخشی از کل تاریخ ماست. لورکا آلمانی می گوید که "جعبه کفش تاریخ خانواده ها را نجات داد".