این یک سوال بسیار متداول است و ما تمایل داریم پاسخ های بسیار متنوعی بشنویم. متأسفانه اکثر آنها اشتباه می کنند. بالاخره عکاس چه مدت باید عکس های مشتری را نگه دارد؟ بسیاری از متخصصان می‌گویند که از عکاسان دیگر یا در کنفرانس‌های صنعتی شنیده‌اند که مهلتی که هر حرفه‌ای هنگام ذخیره فایل‌های دیجیتال خود باید رعایت کند پنج سال است . اما این مهلت یک افسانه است، زیرا آنچه در پنج سال اتفاق می‌افتد، محدودیت‌های قانونی است، موضوعی معمول برای حقوقدانان، اما برای عکاسان نه.

برخی اطلاعات نادرست منجر به این باور شد که این مهلت به عنوان حداقل زمان عمل می‌کند. محاسبه ای که عکاس باید فایل های خود را نگه دارد. اما هدف تثبیت این زمان چیزی کاملاً متفاوت است. مثال عملی: پس از مدت محدودیت، مشتری نمی تواند تعهدی را که عکاس انجام نداده و در قرارداد پیش بینی شده است، در دادگاه وصول کند. مقررات قانونی برای این موضوع در ماده 206، §5، I قانون مدنی (قانون 10.406/02) وجود دارد.

عکس: Cottonbro / Pexels

در حال حاضر، در مورد درک کامل نسخه نگران نباشید، ما موضوع را فقط برای ابهام زدایی از برخی اطلاعات به بحث آوردیم. قانون کپی رایت (قانون 9.610/98) این موضوع را پذیرفته نیست، عاقلانه قانونگذار نیز چنین کرد، زیرا این موضوع مربوط به تألیف اثر و حقوق تصویر نیست. موضوع در زمینه حقوق مدنی طنین انداز می شود،به طور خاص در حقوق قراردادی (تامین خدمات) که توسط قانون مدنی تنظیم شده است.

پاسخ در اصول حقوق قراردادها نهفته است. کلمه "اصل" به ابتدا اشاره دارد، یعنی ، مبنایی که یک هنجار بر اساس آن پایه گذاری و تحکیم شد. از این رو اصول به تدوین قوانین جدید و اعمال قانون کمک می کند، عمدتاً در مورد حذف نص قانونی که برخی از امور را تنظیم می کند. این مورد ما است.

در میان سایرین، یک اصل در قراردادها وجود دارد که اصل نیروی اجباری قراردادها است که به pacta sunt servanda نیز معروف است> (مخفف به معنای «قراردادها باید رعایت شود» یا حتی «قرارداد بین طرفین قانون می‌سازد»). از این فرض، راه حل معضل را یافتیم: مفاد قراردادی چیزی است که مدت زمانی را تعیین می کند که عکاس/فیلمبردار باید تصاویر ثبت شده در اثر/رویداد خود را نگه دارد.

بنابراین، این شرط قراردادی فوق العاده است. مهم است و فقدان آن می تواند باعث ناراحتی زیادی شود، زیرا مشتری می تواند پس از چند سال، برای فایل های عروسی که باید پشتیبان گرفته شوند، "هزینه" دریافت کند، اما اگر دیگر وجود نداشته باشند، می توانید به آن پاسخ دهید. دادگاه با اقدام غرامت، با امکان موفقیت برای موکل.

عکس: Pexels

برای جلوگیری از این خطر، در قرارداد خود یکدوره مناسب پیشنهاد ما چند سال است، مثلاً دو یا سه سال. غیرت بیش از حد در این مورد استقبال می شود. پس از مهلت مقرر در قرارداد، تصاویر را برای مدتی بیشتر نگه دارید.

اگر در مورد نحوه نوشتن بند خاصی برای این موضوع شک دارید، یک مثال می گذاریم:

“ عکس ها برای مدت 2 (دو) سال توسط پیمانکار (شرکت عکاسی آن) ذخیره می شود. پس از آن، طرف قرارداد از هرگونه مسئولیت در قبال تهیه مواد چاپی و فایل های دیجیتالی خودداری می کند و آن را از نگهداری فایل های خدمات ارائه شده معاف می کند. همانطور که هر عکاس سیستم کاری بسیار خاصی دارد و متخصص حقوقی می داند که چگونه نیازهای خود را مطابق با قوانین و اصول ما توصیف کند.

درباره نویسنده: من. فیلیپه فریرا، وکیل، عکاس حرفه ای، مشاور تجاری و کارشناسی ارشد مدیریت و نوآوری از UFSC.