جولیا مارگارت کامرون، عکاسی که فراتر از پرتره سنتی رفت
عکاس جولیا مارگارت کامرون در سال 1815 در کلکته هند به دنیا آمد. او به ایده سنتی پرتره محدود نمی شد. بر اساس شخصیتها و شخصیتهای اختصاصیافته و حقایق تاریخی بود، مانند کار بئاتریس ، که در آن خواهرزادهاش امیلی نه به عنوان خودش، بلکه در نقش بئاتریس سانچی، که در سال در رم به دار آویخته شد، جلوی دوربین میگیرد. 1599، به دلیل دستور مرگ پدر و آزارگرش.
همچنین ببینید: فناوری جدید به طور معجزه آسایی عکس های تار، قدیمی یا لرزان را بازیابی می کندهنگامی که او اثر مری، ملکه اسکاتلند (مری، ملکه اسکاتلند)، عکسی از ملکه مری استوارت را خلق کرد، چیزی مشابه اتفاق افتاد. زنی که هدف چندین بی عدالتی قرار گرفت و در زمانی زندگی می کرد که عکاسی هنوز وجود نداشت.
این هنرمند همچنین بسیار تحت تأثیر نقاشان پیش از رافائلی بود که مانند او از تاریخ استفاده می کردند. مذهب، اساطیر و ادبیات به عنوان پایه ای برای خلقت خود، و حتی از هنرمندانی مانند جان اورت میلیاس عکاسی کردند. به عنوان نمونه ای از این نوع عکاسی، می خواهم کار زهره را که کوپید را سرزنش می کند و بال هایش را از بین می برد (یا به زبان انگلیسی، ونوس کوپید و برداشتن بال هایش) را برجسته کنم که در آن او از اساطیر در روایت عکاسی استفاده می کند. صحنه علاوه بر شخصیتهای واقعی، شخصیتهای داستانی.
میتوان دریافت که هنرمند به خود واقعیت پایبند نبوده است، اگرچه او یک پرترهست محسوب میشود، اما عکاسی اوصحنهسازی آشکار، ذهنی، خودمختار، حتی اگر تماشاگر بتواند این صحنهپردازی را به عنوان واقعیت در نظر بگیرد. کامرون به عکس هایش اجازه می دهد تا یک رویا و تصور بسازند و امکانات تفسیر آثارش را گسترش دهند. امیدوارم از مقاله لذت برده باشید. دفعه بعد شما را می بینیم.
همچنین ببینید: ابزار جدید Canva با هوش مصنوعی به شما امکان می دهد لباس ها و موهای خود را در عکس ها به روش های شگفت انگیزی تغییر دهیداگر می خواهید بیشتر بدانید، به دوره آموزشی من RATIVES IN PHOTOGRAPHY دسترسی پیدا کنید. همچنین من را در اینستاگرام یا وب سایت من دنبال کنید.