Αυτή είναι μια πολύ συχνή ερώτηση και συνήθως ακούμε εξαιρετικά ποικίλες απαντήσεις. Δυστυχώς, οι περισσότερες από αυτές είναι λανθασμένες. Εξάλλου, για πόσο καιρό πρέπει ο φωτογράφος να διατηρεί τις φωτογραφίες του πελάτη; Πολλοί επαγγελματίες λένε ότι έχουν ήδη ακούσει από άλλους φωτογράφους ή σε συνέδρια του κλάδου ότι η προθεσμία που πρέπει να τηρεί κάθε επαγγελματίας κατά την αποθήκευση των ψηφιακών του αρχείων είναι πέντε έτη Αλλά αυτή η προθεσμία είναι ένας μύθος, διότι αυτό που συμβαίνει σε πέντε χρόνια είναι η παραγραφή, ένα θέμα ρουτίνας για τους δικηγόρους, αλλά όχι για τους φωτογράφους.

Κάποιες λανθασμένες πληροφορίες οδήγησαν στην πεποίθηση ότι η προθεσμία αυτή χρησιμεύει ως ο ελάχιστος υπολογισμός του χρόνου που πρέπει να διατηρεί ο φωτογράφος τα αρχεία του. Όμως ο καθορισμός αυτού του χρόνου αποσκοπεί σε κάτι πολύ διαφορετικό. Ένα πρακτικό παράδειγμα: μετά την παρέλευση της προθεσμίας παραγραφής, ο πελάτης δεν θα μπορεί να χρεώσει δικαστικά κάποια υποχρέωση που δεν εκπλήρωσε ο φωτογράφος και που προβλεπόταν στη σύμβαση. Υπάρχει νομική πρόβλεψη του θέματος στοΆρθρο 206, §5, Ι του Αστικού Κώδικα (Ν. 10.406/02).

Φωτογραφία: Cottonbro / Pexels

Σε αυτό το σημείο, μην ανησυχείτε για την τέλεια κατανόηση της συνταγογράφησης, φέραμε το θέμα προς συζήτηση μόνο για να απομυθοποιήσουμε κάποιες πληροφορίες. Το θέμα δεν αγκαλιάζεται από τον νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας (Ν. 9610/98), σοφά το έκανε ο νομοθέτης, γιατί δεν αφορά τη συγγραφή ενός έργου, ούτε τα δικαιώματα εικόνας. Το θέμα αντηχεί στον τομέα του Αστικού Δικαίου, και πιο συγκεκριμένα σεΣυμβατικό Δίκαιο (Παροχή υπηρεσιών), που ρυθμίζεται από τον Αστικό Κώδικα.

Η απάντηση βρίσκεται στις αρχές του δικαίου των συμβάσεων. Η λέξη "αρχή" αναφέρεται στην αρχή, δηλαδή στη βάση πάνω στην οποία θεμελιώθηκε και παγιώθηκε κάποιος κανόνας. Επομένως, οι αρχές βοηθούν στην εκπόνηση νέων νόμων και στην εφαρμογή του Νόμου, κυρίως σε περίπτωση παράλειψης του νομικού κειμένου που ρυθμίζει κάποιο θέμα. Αυτή είναι η δική μας περίπτωση.

Υπάρχει, μεταξύ άλλων, μια αρχή στο πλαίσιο των Συμβάσεων που είναι η Αρχή της υποχρεωτικής εκτελεστότητας των συμβάσεων γνωστός και ως pacta sunt servanda (Από αυτή την παραδοχή, βρίσκουμε τη λύση στο δίλημμα: η συμβατική διάταξη είναι αυτή που θα καθορίσει τον όρο ότι ο φωτογράφος/κινηματογραφιστής θα κρατήσει τις εικόνες που έχουν καταχωρηθεί στο έργο/εκδήλωσή του.

Ως εκ τούτου, η εν λόγω συμβατική διάταξη είναι εξαιρετικά σημαντική και η Η έλλειψή του μπορεί πράγματι να επιφέρει μεγάλη ταλαιπωρία, αφού ο πελάτης μπορεί, μετά από μερικά χρόνια, να "μαζέψει" τα αρχεία του γάμου του που θα έπρεπε να βρίσκονται στο αντίγραφο ασφαλείας, ωστόσο, αν δεν υπάρχουν πλέον, μπορεί να απαντήσετε σε αγωγή αποζημίωσης, με πιθανότητα επιτυχίας για τον πελάτη.

Φωτογραφία: Pexels

Για να μην διατρέξετε αυτόν τον κίνδυνο, παρακαλούμε να ορίσετε στη σύμβασή σας ένα επαρκές χρονικό όριο. Η πρότασή μας είναι μερικά χρόνια, για παράδειγμα δύο ή τρία. Ο υπερβάλλον ζήλος σε αυτή την περίπτωση είναι ευπρόσδεκτος. Διατηρήστε τις εικόνες για λίγο ακόμη, μετά το χρονικό όριο που προβλέπεται στη σύμβαση.

Εάν έχετε αμφιβολίες σχετικά με το πώς να συντάξετε μια συγκεκριμένη ρήτρα για το θέμα αυτό, σας αφήνουμε ένα παράδειγμα:

"Οι φωτογραφίες θα αποθηκεύονται από τον ΠΑΡΟΧΟ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ (τη φωτογραφική σας εταιρεία) για περίοδο 2 (δύο) ετών, μετά την οποία ο ΠΑΡΟΧΟΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ θα παύσει κάθε ευθύνη για την παροχή του έντυπου υλικού και των ψηφιακών αρχείων, απαλλάσσοντάς τον από την υποχρέωση διατήρησης των αρχείων της παρεχόμενης υπηρεσίας."

Να θυμάστε ότι το ιδανικό είναι να καταρτιστεί η σύμβαση από εξειδικευμένο δικηγόρο, καθώς κάθε φωτογράφος έχει ένα πολύ συγκεκριμένο σύστημα εργασίας και ο επαγγελματίας νομικός θα ξέρει πώς να περιγράψει τις ανάγκες σας σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας και τις αρχές μας.

Σχετικά με τον συγγραφέα: Me. Felipe Ferreira, δικηγόρος, επαγγελματίας φωτογράφος, σύμβουλος επιχειρήσεων και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στη Διοίκηση και την Καινοτομία από το UFSC.