কাটিং হৈছে এনে এক কৌশল যিটো ফটোগ্ৰাফীৰ আৰম্ভণিৰে পৰাই আছে আৰু ইয়াৰ দ্বাৰা প্ৰদান কৰা সৃষ্টিশীল স্বাধীনতাৰ বাবেই আজিও জীয়াই আছে। ফটো সাংবাদিকতাত ইয়াক প্ৰায় সদায় ব্যৱহাৰ কৰা হয়, লগতে কাৰণ ফটো সাংবাদিকজনে কেতিয়াবা ফ্ৰেমিংৰ সৈতে অপচয় কৰিবলৈ সময় নাপায়। তেওঁ সেই মুহূৰ্তটো, তথ্যটো ঠিক কৰিব লাগিব, আৰু সেয়েহে কেৱল স্পষ্টতাইহে গুৰুত্বপূৰ্ণ, আৰু বাতৰিটোৰ পৰিপূৰক হ’ব পৰা সেই কাৰ্য্য বা তথ্যটোৰ প্ৰতি পাঠকৰ দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰাটো ফটো সম্পাদকৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল, বাতৰি কক্ষত। সেইখিনিতে শস্যটো আহি পৰে, ছবিখনত গৌণ সকলো বস্তু আঁতৰাই পেলায়...

কিন্তু কলাত্মক আৰু বাণিজ্যিক ফটোগ্ৰাফীতো শস্যটো অতি ওচৰত। কিছুমান ফটোগ্ৰাফাৰে নিজৰ ছবিৰ ৰচনা আৰু ভাৰসাম্য উন্নত কৰিবলৈ ইয়াক সকলো সময়তে ব্যৱহাৰ কৰে, আনহাতে আন কিছুমানে শেষ উপায় হিচাপেহে ইয়াৰ আশ্ৰয় লয়। বিকল্প যিয়েই নহওক কিয়, ক্ৰপিংক অন্য সৃষ্টিশীল কৌশল হিচাপে চাব লাগে।

যদিও কিছুমান ফটোগ্ৰাফাৰে এই সুবিধাৰ বিৰোধিতা কৰে, এইটো ভাবি যে সঠিক কাম হ’ব যিমান পাৰি কম কাটি লোৱা , এটা আদৰ্শ ছবি বিচাৰিলে, এইটোৰ বিশেষ যুক্তি নাই কাৰণ সতৰ্ক পেছাদাৰীজনৰ ছবি বেংকত সদায় এটা কপি থাকে। আৰু যদি আপুনি আচলতে কম্পোজিচনটো উন্নত কৰি ফটোখন চকুৰ বাবে অধিক ভাল কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছে তেন্তে চিন্তাৰ কোনো কথা নাই। কাৰণ, সেই ১০০% নিখুঁত ভিউফাইণ্ডাৰ ফটোখন এল চি ডি স্ক্ৰীণত দেখাৰ সময়ত বিৰল, ইয়াৰ বাবে সময় লাগে, অনুশীলন লাগে, বহুত শ্বট লাগে আৰু সৰ্বোপৰিভাগ্য...

একাধিক বিকল্পৰ সৈতে এখন ছবি

See_also: দুবছৰলৈ চাইন ইন নকৰিলে গুগল ফটোয়ে আপোনাৰ ফটো ডিলিট কৰি দিব

উদাহৰণস্বৰূপে বিবেচনা কৰোঁ যে আপোনাৰ ফটোখন সফল হৈছিল আৰু ৰচনাখন শুদ্ধ, কিন্তু আপুনি অনুভৱ কৰিছিল, যেতিয়া সফল হৈছিল , যে ইয়াক ফ্ৰেমিংৰ ক্ষেত্ৰত উন্নত কৰিব পৰা যাব। উপায় হ’ল আন এটা বনোৱা। আৰু যদি নহয়? আন টেক কৰি থাকোঁতে পুনৰাবৃত্তিৰ ধাৰণাটোৱে তেওঁক নিদিলে আৰু যেতিয়া তেওঁ পুনৰ কৰাৰ সিদ্ধান্ত ল’লে, ইমান পোহৰ নাছিল আৰু পুনৰাবৃত্তি কৰাটোও সম্ভৱ নাছিল। তাৰ পৰা ওলাই অহাৰ উপায় হ'ল ফটোশ্বপ ব্যৱহাৰ নকৰাকৈ সম্পাদনাৰ আশ্ৰয় লোৱা যাতে সেই প্ৰায় আদৰ্শ দৃশ্যটোক ৰঙৰ বিশৃংখল ডিলিৰিয়ামলৈ ৰূপান্তৰিত কৰাৰ আশংকা নাথাকে।

ফটো: জোচে আমেৰিকো মেণ্ডেছ

গতিকে, কিবা এটা বিচাৰক সহজ: ইয়াক বিচাৰিব কাটি! সাধাৰণতে, এখন ছবিয়ে তিনি ধৰণৰ কাটি লোৱা গ্ৰহণ কৰে: প্ৰথমটো হ’ব “প’ৰ্ট্ৰেইট” ফৰ্মেটত, ফটোখনক উলম্ব অনুভৱ দিব, যেনে ফটোখনত য’ত আমাৰ বসন্ত পিঁয়াজৰ সৰু পাত্ৰ এটা আছে, তাৰ সৈতে এটা বগা কাঁটাচামুচ জিৰণি লৈ আছে , তাৰ কাষত এটা সুপৰিচিত ব্ৰেণ্ডৰ পনিৰৰ টেবলেট। এই কাটিলে খোলা থকাতকৈ নতুন আৰু অধিক আকৰ্ষণীয় ছবিৰ সৃষ্টি কৰিলে, কাৰণ ইয়াৰ গন্তব্যস্থান আছিল এখন ৰন্ধন পুথি য'ত লিখাবোৰ সদায় বাওঁফালে আহিব।

ফটো: জোচে আমেৰিকো মেণ্ডেছ

দ্বিতীয় বিকল্প 'পেনোৰামিক' ফৰ্মেটত হ'ব, যেতিয়ালৈকে এটা দীঘলীয়া উপাদান থাকে, যেনে বিচ, ঘাট, দলং বা দিগন্ত, যেনে আৰম্ভণিৰ ফটোখনত য'ত আমাৰ পটভূমিত এখন মালবাহী জাহাজ আছে। ওপৰ আৰু তলত এটা কাটি আকৃতিটো অতি আয়তাকাৰ কৰি তোলাকেন্দ্ৰীয় বস্তুটোক হাইলাইট কৰে, এই ক্ষেত্ৰত জাহাজখন। তৃতীয় পছন্দটো হ'ল বৰ্গক্ষেত্ৰত ক্ৰপ কৰা একেখন ছবি।

ফটো: José Américo Mendes

যদি আপোনাৰ বেছি অনুশীলন নাই, তেন্তে মাস্কৰ সৈতে কাম কৰক। ইহঁত কাগজ বা কাৰ্ডবৰ্ডৰ ফিটা, সাধাৰণতে ৫ চে.মি. বহল, যাৰ সহায়ত আপুনি আপোনাৰ ফটোসমূহৰ বাবে এটা উন্নত ফৰ্মেট বিচাৰিব পাৰে মুদ্ৰিত কপিসমূহত কাম কৰা। ফটোসমূহে এটা পেনোৰামিক ফ্ৰেম আৰু এটা বৰ্গক্ষেত্ৰৰ কুঁৱা দেখুৱাইছে, যি হ'ব পাৰে গ্ৰহণ কৰা নহ’বও পাৰে। যদি আপুনি বাহিৰত আছে, তেন্তে ভিজাৰ ব্যৱহাৰ কৰক: এটা মজবুত কাৰ্ডত 15X10cm জোখৰ এটা আয়তক্ষেত্ৰ কাটি বাহিৰৰটোতকৈ 3cm সৰু আন এটা ভিতৰৰ আয়তক্ষেত্ৰ আঁকক। তাৰ লগে লগে আপোনাৰ হাতত ১২X৭চে.মি আৰু ফটোৰ নান্দনিকতাত মৌলিক বুলি বিবেচিত অন্যান্য নীতিসমূহ কাটৰ কথা কওঁতে সদায় লক্ষ্য কৰা নহয় । তথাপিও সম্ভৱ হ'লে সেইবোৰ বিবেচনা কৰক: যদি আপুনি গতিশীল বস্তু এটাৰ ফটো তুলিছে, তেন্তে ই যাবলগীয়া দিশত অলপ ঠাই দিয়ক... গতিকে বস্তুটো সদায় সঠিক ঠাইত থাকিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰিব পৰা এটা সহজ পদ্ধতি: ইয়াক ৰচনা কৰক ফটোখনৰ কেন্দ্ৰীয় অঞ্চলটো, হয় অনুভূমিক বা উলম্বভাৱে, যেনে জলপ্ৰপাতৰ ক্ষেত্ৰত, যিটোৰ পিছতশ্বটটো অনুভূমিকভাৱে লোৱাৰ পিছত ইয়াক উলম্বলৈ ৰূপান্তৰিত কৰা হয়, কাটি লোৱাৰ বাবে...

ফটো: জোচে আমেৰিকো মেণ্ডেছফটো: জোচে আমেৰিকো মেণ্ডেছ

আন এটা কৌশল হ'ল: ইয়াক কৰক,... ফটোখনৰ সৈতে বস্তুটোৱে সমগ্ৰ ছবিখন দখল কৰি আছে। ইয়াৰ দ্বাৰা ফটোখনৰ ফৰ্মেট সংজ্ঞায়িত হ'ব আৰু বস্তুটো অনুভূমিক হ'লেও, ইয়াক কেমেৰাৰ সহায়ত উলম্বভাৱে বৰ্গক্ষেত্ৰৰ কাটিবলৈ লক্ষ্য কৰি ল'ব পাৰি, বা বস্তুটোৰ সৈতে মিল ৰাখিবলৈ অধিক উলম্ব কাট গ্ৰহণ কৰিব পাৰি, যেনে ৱাইন বটলৰ চেট আৰু ক কাঁচ, সাগৰৰ পাৰৰ এখন দেৱালত।

ফটো: José Américo Mendes

এটা কেমেৰা আছে যিবোৰৰ মৌলিক সম্পাদনা প্ৰগ্ৰেম আছে যিবোৰ আপুনি আপোনাৰ কম্পিউটাৰত অন্তৰ্ভুক্ত কৰিব পাৰে, যেনে Play Memories Home, Sony ৰ দ্বাৰা, (মহান , বাইদেউ) বা আনকি আপোনাৰ স্ক্যানাৰৰ জৰিয়তেও।

See_also: কৃত্ৰিম বুদ্ধিমত্তা (AI) দ্বাৰা ছবি সৃষ্টি কৰা হৈছে নে নাই কেনেকৈ জানিব?

সদায় ক্ৰপিং বিকল্পসমূহ মনত ৰাখক আৰু আপুনি কেতিয়াও বেয়াকৈ ফ্ৰেম কৰা ফটো এখন নিৰ্মাণ নকৰিব। মনত ৰাখিব, আপুনি এজন অপেশাদাৰেই হওক বা পেছাদাৰী হওক, যে চিত্ৰ এখন কাটি পেলোৱাটো পাপ নহয় , যদিও এনে কিছুমান ক্ষেত্ৰ আছে য'ত ছবিখনৰ ফৰ্মেট ফটোগ্ৰাফাৰে নহয়, কিন্তু গন্তব্যস্থানেহে নিৰ্ধাৰণ কৰে তাৰ (পঢ়ক: গ্ৰাহক)। বাণিজ্যিক ফটো এখনে প্ৰায়ে বস্তুটোক সোঁফালে স্থানান্তৰিত কৰিবলৈ বাধ্য কৰে, যিহেতু বিজ্ঞাপনত লিখাটো বাওঁফালে থাকিব লাগিব, বা উৰ্কা (RJ) ৰ সূৰ্য্য উদয়ৰ এই ফটোখনৰ দৰে ফ্ৰেমিং বিচাৰিব লাগে, যাৰ ফলত “কল”ৰ বাবে ঠাই থাকে। এটা চুটি অনুভূমিক লিখনী, যি ওপৰত আহিব, সাধাৰণতে পৃষ্ঠাত দীঘলীয়া লিখনীৰ পৰিচয়মূলক,তলত... এই আৰু আন কেইবাটাও পৰিস্থিতিত, ফ্ৰেমিং আৰু কাট ছবিখনক দিয়া ফাংচনৰ দ্বাৰা সংজ্ঞায়িত কৰা হয়। আৰু কাটি জীয়াই থাকক!

ফটো: জোচে আমেৰিকো মেণ্ডেছ