"Μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις", η χιλιοειπωμένη φράση έχει αποκτήσει ένα ευρύτερο νόημα στις μέρες μας, όταν τόσοι πολλοί τρόποι ανταλλαγής εικόνων αποτελούν την καθημερινή συντροφιά χιλιάδων ανθρώπων, ιδιαίτερα των νέων. Κατά τη γνώμη του Κάρλος Μαρτίνο, υπάρχει μια νέα γλώσσα σε χρήση, κατά βάση φανταστική, της οποίας το εύρος και τις προεκτάσεις δεν γνωρίζουμε ακόμη. Στην πραγματικότητα, εδώ και αρκετό καιρό, οι εικόνες μας ψιθυρίζουν (μερικές φορέςΓια τον Αργεντινό φωτογράφο και γιατρό, αυτό είναι ένα πεδίο που αξίζει να μελετηθεί.

"Τουλάχιστον στην Αργεντινή δεν υπάρχει καμία εκπαίδευση ή γνώση της θεωρίας των χρωμάτων στα σχολεία, πόσο μάλλον ανάλυση των εικόνων ως μέσων, ή μελέτη της χειραγώγησης του θεατή μέσω των εφημερίδων και της διαφήμισης. Κατακλυζόμαστε καθημερινά από εικόνες, τις οποίες ερμηνεύουμε χωρίς καμία προηγούμενη γνώση, γινόμαστε αντικείμενο χειραγώγησης από αυτούς που τις εκθέτουν, είτε στις εφημερίδες,τηλεόραση ή τις διαφημίσεις", λέει ο ανήσυχος φωτογράφος, ο οποίος είναι 57 ετών και έχει πάνω από τριάντα χρόνια φωτογραφικής πρακτικής, εκτός από μια μακρά καριέρα στη νευρολογία και την ψυχιατρική.

Ο Μαρτίνο άρχισε να φλερτάρει με τη φωτογραφία στα μέσα της δεκαετίας του '80, όταν σπούδαζε ιατρική στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Κόρδοβα. "Αγόρασα την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή το 1981 και ήταν μια Praktica, την οποία έκλεψαν περίπου τρία χρόνια αργότερα. Στη συνέχεια αγόρασα μια Canon AE1, αλλά είχε την ίδια τύχη", λέει. Το ενδιαφέρον του για το χώρο, ωστόσο, εντάθηκε μόλις το 1998, όταν άρχισε να μελετά πραγματικά την τέχνητης φωτογραφίας, εξασκώντας σχολαστικά το εργαστήριο εμφάνισης στις λίγες στιγμές που είχε στη διάθεσή του.

Από αυτή την περίοδο παραμένει η προτίμηση για το ασπρόμαυρο και την αισθητική του κινηματογράφου. Και παρόλο που έχει ειδικευτεί στη φωτογραφία τοπίου και αρχιτεκτονικής, η ιατρική ρουτίνα, από την οποία έχει ήδη απομακρυνθεί, έχει ενσταλάξει στο καλλιτεχνικό του έργο μια περιέργεια για την ανθρώπινη κατάσταση: "Εργάστηκα για πάνω από μια δεκαετία σε ψυχιατρικό νοσοκομείο και σίγουρα πολλά από τα καθημερινά προβλήματα της ιατρικής πρακτικής είναιαντανακλώνται στις εικόνες: η παραδοχή της μοναξιάς, της ασημαντότητας, της απανθρωποποίησης, της απώλειας των ανθρώπινων αξιών και του χώρου ως μια άπειρη και κενή απεραντοσύνη που επηρεάζει τις σκέψεις ή τα ανθρώπινα συναισθήματα", αναλύει ο φωτογράφος, ο οποίος βάζει στη λίστα των ενδιαφερόντων του τη φωτογραφία δρόμου και, σε μικρότερο βαθμό, κάποια στούντιο. Από την άλλη πλευρά, η καριέρα του ως σχεδιαστής τοπίου μπορεί να εξασθενίσει, λόγω τηςηλικία: "Πολλές από τις φωτογραφίες μου έχουν τραβηχτεί στην Κορδιλιέρα, σε υψόμετρο άνω των 4.000 μέτρων, γενικά ένα αφιλόξενο κλίμα για τους ηλικιωμένους, υπάρχει πάντα ο δυσάρεστος συνδυασμός του κρύου, του ανέμου και της έλλειψης οξυγόνου, αν και το αποτέλεσμα αξίζει τον κόπο", λέει.

με το μήνυμα των εικόνων

Αλλά η ηλικία φέρνει και εμπειρία. Με μια πορεία που καλύπτει διαφορετικές εποχές της φωτογραφίας, ο Carlos Martino μπορεί να υπερηφανεύεται ότι καθοδηγεί τις νέες γενιές, πράγμα που κάνει μέσω της διδασκαλίας. Έχει εκπονήσει ακόμη και ένα εγχειρίδιο ψηφιακής φωτογραφίας, το οποίο μπορείτε να κατεβάσετε από την ιστοσελίδα του.Δεν είναι μόνο η μορφή του μέσου ή τα αρχεία, αλλά η τέχνη και ο τρόπος απόκτησης των εικόνων. Το εγχειρίδιο έχει σκοπό να βοηθήσει τον αρχάριο, προκειμένου να δώσει καθοδήγηση μέσα στο χάος που μας έχει καταλάβει γρήγορα: πώς να μετράμε για την έκθεση, μορφές Raw, ψηφιακά προγράμματα επεξεργασίας με εντυπωσιακές δυνατότητες. Το παλιό εργαστήριο έχει ενδυναμωθεί με έναν τρόποθεαματική, γεγονός που μας αφήνει σε ένα πεδίο τεράστιων δυνατοτήτων και με ελάχιστη γνώση για το τι πρέπει να κάνουμε".

Ο Carlos λέει ότι, εδώ και λίγο περισσότερο από ένα χρόνο, ψάχνει τρόπους για να δημοσιεύσει μια μελέτη σχετικά με τις σημερινές χρήσεις της φωτογραφίας: "Για παράδειγμα, σήμερα γνωρίζουμε ότι πολλοί έφηβοι επικοινωνούν με εικόνες που στέλνουν από τα κινητά τους τηλέφωνα: δύο άνθρωποι χαμογελαστοί μπροστά από ένα τραπέζι μπαρ και μια κρύα μπύρα, για να πουν "ελάτε, είναι ωραία και σας περιμένουμε". Αυτό είναι κάτι καθημερινό και έναΥπάρχουν χιλιάδες σελίδες γραμμένες για την επικοινωνία μέσω λέξεων, αλλά σχετικά λίγες [για την επικοινωνία] μέσω εικόνων. Το έργο συνίσταται στην ερμηνεία αυτού του νέου οράματος, όπου η ποιότητα, η πλαισίωση και η δομή της φωτογραφίας έχουν αλλάξει, δίνοντας τη θέση τους σε μια γρήγορη, εντυπωσιακή και σαφή ανάγνωση αυτού που θέλει κανείς να επικοινωνήσει".

Το να μεταφέρει αυτή τη γνώση στα σχολεία είναι μια από τις φιλοδοξίες του φωτογράφου: "Θα ήθελα να δημιουργήσω μια ομάδα ανθρώπων που να ειδικεύονται σε αυτά τα θέματα της επικοινωνίας, της παιδαγωγικής και της φωτογραφίας, ώστε οι νέοι να γνωρίσουν καλύτερα τη γλώσσα με την οποία λέγονται τα πράγματα σήμερα και να μοιραστούν αυτή τη μάθηση μαζί τους". Ο Martino, ωστόσο, λυπάται για τον λίγο χρόνο που διαθέτει σε σχέση με αυτό που θέλειΔεν υπάρχει προθεσμία για κανένα από αυτά τα σχέδια, παρά μόνο μια βεβαιότητα: "Πιστεύω ότι το δημιουργικό μου έργο θα είναι κάθε μέρα πιο συγκεκριμένο, πιο αυστηρό στο μήνυμά του, πιο γόνιμο και μοιρασμένο". Παρακάτω, μερικά ακόμη έργα του CarlosMartino: