"Een beeld zegt meer dan duizend woorden", de welbekende zin heeft een bredere betekenis gekregen in onze tijd, waarin zoveel manieren om beelden te delen het dagelijkse gezelschap vormen van duizenden mensen, vooral jongeren. Volgens Carlos Martino is er een nieuwe taal in gebruik, hoofdzakelijk imaginair, waarvan we de reikwijdte en implicaties nog niet kennen. In feite fluisteren beelden ons al enige tijd toe (somsVoor de Argentijnse fotograaf en arts is dit een gebied dat studie verdient.

"Tenminste in Argentinië is er geen onderwijs of kennis van kleurentheorie op scholen, laat staan een analyse van beelden als media, of een studie van de manipulatie van de kijker door kranten en reclame. We worden elke dag overspoeld met beelden die we interpreteren zonder enige voorkennis en die gemanipuleerd worden door degenen die ze tentoonstellen, of dat nu in kranten is,TV of reclame", zegt de bezorgde fotograaf, die 57 jaar oud is en meer dan dertig jaar fotografische praktijk heeft, naast een lange carrière in de neurologie en psychiatrie.

Martino begon halverwege de jaren tachtig te flirten met fotografie, toen hij medicijnen studeerde aan de Nationale Universiteit van Cordoba. "Ik kocht mijn eerste camera in 1981 en dat was een Praktica, die ongeveer drie jaar later werd gestolen. Daarna kocht ik een Canon AE1, maar die had hetzelfde geluk," zegt hij. Zijn interesse in het vakgebied werd echter pas groter in 1998, toen hij zich echt begon te verdiepen in de kunst van het fotograferen.van fotografie en oefende nauwgezet in zijn ontwikkelingslaboratorium in de weinige momenten die hij beschikbaar had.

Uit deze periode stamt zijn voorliefde voor zwart-wit en de esthetiek van film. En hoewel hij zich heeft gespecialiseerd in landschaps- en architectuurfotografie, heeft de medische routine, waaruit hij al eerder is gestapt, in zijn artistieke werk een nieuwsgierigheid naar de menselijke conditie gewekt: "Ik heb meer dan tien jaar in een psychiatrisch ziekenhuis gewerkt en veel van de alledaagse problemen van de medische praktijk zijn daar zeker aanwezig".weerspiegeld in de beelden: de premisse van eenzaamheid, onbeduidendheid, ontmenselijking, het verlies van menselijke waarden en ruimte als een oneindige en lege uitgestrektheid die van invloed is op gedachten of menselijke gevoelens", analyseert de fotograaf, die straatfotografie en, in mindere mate, wat studiowerk op zijn interesselijst heeft staan. Aan de andere kant kan zijn carrière als landschapsontwerper afzwakken, vanwege deleeftijd: "Veel van mijn foto's zijn genomen in de Cordillera, op meer dan 4.000 meter, over het algemeen een onherbergzaam klimaat voor oudere mensen, er is altijd de onaangename combinatie van kou, wind en gebrek aan zuurstof, hoewel het resultaat de moeite waard is", zegt hij.

met de boodschap van de beelden

Maar leeftijd brengt ook ervaring met zich mee. Met een pad dat verschillende fotografie-tijdperken bestrijkt, gaat Carlos Martino er prat op de nieuwe generaties te begeleiden, wat hij doet door les te geven. Hij heeft zelfs een handleiding voor digitale fotografie uitgewerkt, die je kunt downloaden van zijn website.Het gaat niet alleen om het mediaformaat of de bestanden, maar ook om de kunst en de manier om beelden te verwerven. De handleiding is bedoeld om de beginner te helpen, om begeleiding te geven in de chaos die ons in rap tempo heeft overspoeld: hoe de belichting te meten, Raw-formaten, digitale editors met indrukwekkende mogelijkheden. Het oude lab is op een manier mondiger gewordenspectaculair, waardoor we ons op een terrein van enorme mogelijkheden bevinden en weinig kennis hebben over wat we moeten doen."

Carlos vertelt dat hij al iets meer dan een jaar op zoek is naar manieren om een studie te publiceren over het huidige gebruik van fotografie: "Vandaag de dag weten we bijvoorbeeld dat veel tieners communiceren met beelden die worden verzonden vanaf hun mobiele telefoon: twee mensen die glimlachen voor een bartafel en een koud biertje, om te zeggen 'kom, het is goed en we wachten op je'. Dit is iets alledaags en eenEr zijn duizenden pagina's geschreven over communicatie via woorden, maar relatief weinig [over communicatie] via beelden. Het project bestaat uit het interpreteren van deze nieuwe visie, waarbij de kwaliteit, kadrering en structuur van de fotografie zijn veranderd en plaats maken voor een snelle, impactvolle en duidelijke lezing van wat men wil communiceren".

Deze kennis overbrengen naar scholen is een van de ambities van de fotograaf: "Ik zou graag een groep mensen vormen die gespecialiseerd zijn in deze onderwerpen van communicatie, pedagogie en fotografie om jonge mensen de taal waarmee dingen vandaag de dag worden gezegd beter te leren kennen, en deze kennis met hen te delen". Martino betreurt echter de weinige tijd die beschikbaar is in vergelijking met wat hij wilVoor geen van deze plannen is er een deadline, alleen één zekerheid: "Ik geloof dat mijn creatieve werk elke dag specifieker zal zijn, strikter in zijn boodschap, vruchtbaarder en meer gedeeld". Hieronder nog meer werk van CarlosMartino: