A-mount versus E-mount: het onderwerp is ongetwijfeld meer dan achterhaald en wordt als ouderwets beschouwd, omdat er veel actuelere zaken te analyseren zijn, maar het is verrassend dat het in bepaalde fotografiegroepen nog steeds discussies uitlokt over wat het beste is, tot het punt dat het de uitgave van een boek over spiegelloze systemen uitlokt, wat een uitgeefsucces is.

Persoonlijk zie ik de kwestie van lenskoppelingssystemen niet in termen van het ene systeem is beter dan het andere, zoals vandaag de dag nog steeds wordt besproken met de gebruikelijke overdrijving, bijna als een duel tussen A-mount en E-mount.

De A-mount heeft sinds zijn lancering zonder twijfel zijn stempel gedrukt. Betrouwbaar, met hoge prestaties en precisie wat betreft contacten, heeft het zijn stempel gedrukt onder Sony-gebruikers, en jarenlang was het absoluut tot de komst van de E-mount, die aanvankelijk bekritiseerd werd vanwege het gebrek aan lensopties.

Wat we in feite meestal hebben, is dat fabrikanten (allemaal!) met de nieuwe modellen compacte series lenzen presenteren met de belangrijkste brandpuntsafstanden, waarvan het aantal meestal toeneemt dankzij de onafhankelijke merken, die opties toevoegen tegen meer toegankelijke prijzen en altijd proberen nieuwe marktniches te bereiken.

Met een traditioneel ontwerp hebben camera's met A-bevestiging nog steeds een goede marktpenetratie

En het positieve aan dit alles is dat A-mount en E-mount hun rol vervullen en daarmee beide het vertrouwen van de consument hebben verdiend, niet alleen wat betreft de bevestiging van het objectief op de camerabody, maar ook wat betreft de interactie van de elektronische contacten voor een correcte werking. En is dat niet waar het allemaal om draait?

Veel van de lenzen op de markt worden aangeboden door onafhankelijke merken die de voorkeur van het publiek willen volgen.

Desondanks, omdat de mens altijd iets moet kiezen dat beter is dan het andere, en iedereen zijn eigen overtuigingen heeft, schrijf ik de mening van Lee Harvey op die, als het geen einde maakt aan de vraag, in ieder geval de mening brengt van een man die weet waar hij het over heeft, als een van de meest gerenommeerde fotografen van National Geographic, gepubliceerd in het tijdschrift Digital Photography, hierovervraag, in het nummer van november 2017:

"Je kunt de A- en E-mount koppelingen niet analyseren zonder het over de systemen te hebben: Sony schoot ongetwijfeld op andere merken vooruit toen het een dubieuze weg insloeg en investeerde in spiegelloze systemen en zijn APS-C sensoren, en op de golf van succes bracht het drie jaar geleden twee full frame spiegelloze systemen op de markt, zoals de A99 en de A99.II, in A-mount, die verfijningen bevatten die ze uniek maken.Ik heb er twee!

En de E-mount? Nou, die kwam er als een natuurlijke evolutie, in een marketingbeweging die al lang op het lanceerplatform lag en die een nieuwigheid moest brengen in een nieuwe lijn die was ontwikkeld, waarin Sony al zijn chips inzette, met de nieuwste verworvenheden op het gebied van elektronica en die, hoewel hij een reeks verbeteringen bevatte, iets eenvoudigs en economisch was omdat de industriële kostenbelangrijk. Het moet in elk opzicht iets nieuws zijn!!! Het was aan de orde van de dag, ook al maakte het niet zoveel verschil.

De aangebrachte wijzigingen hebben camera's met E-bevestiging naar een hoger niveau getild", hoewel de verbeteringen zijn uitgebreid naar camera's met A-bevestiging

En tot op de dag van vandaag weten veel mensen misschien niet het echte verschil tussen beide systemen, dat kan worden gedefinieerd als een mechanische vereenvoudiging, volgens de tekening, waardoor de E-mount lichtere body's en compactere lenzen kon krijgen met de verkleining van de flens [1]. Hiermee verloor het zijn spiegel, zoals te zien is in de illustratie, waardoor de body's van de nieuwe "SEL" serie camera's [2] dunner en lichter werden,terwijl de volumineuzere A-mount zijn grote voordeel heeft behouden, wat altijd de kwaliteit van de scherpstelling is geweest.

Gerk levert speciale lenzen, die veel worden gebruikt in landschappen en wildlife, met beide statieven en zijn favoriet bij professionals.

Zie ook: 8 klassieke flitsfouten

En opnieuw komt de vraag naar boven: wat is het beste systeem, de A-mount of de E-mount? Is dit belangrijk? Ik denk het niet, maar de waarheid is dat de neiging van de mens is om altijd een camera te kopen op basis van wat er wordt aangeboden als nieuwigheid en niet op basis van wat effectief zal worden gebruikt door de fotograaf. Uiteindelijk zijn het deze aanbiedingen die de voorkeur van het publiek zullen bepalen dankzij de aangeboden nieuwigheden.door de nieuwe lenzen, hoewel er nog steeds mensen zijn die gefrustreerd zijn door het schijnbaar kleine aantal van sommige accessoires in de E-mount...

Illustratie: José Américo Mendes

1. lensvatting; 2. spiegelbevestigingsflens; 3. doorschijnende spiegel; 4. sensor

Ik zou zeggen dat de keuze afhangt van het soort fotografie dat je doet. Er zijn fabrikanten, zoals Sony en Fuji, die beide mounts gebruiken. De Sony A6000/6300, A7/7RII en A9 series gebruiken bijvoorbeeld de E-mount, terwijl andere modellen uit dezelfde lijn, zoals de A68 en A99 de A-mount gebruiken, die het traditionele formaat volgt, met behoud van de spiegel.

De E-mount wordt nog steeds als relatief nieuw beschouwd - het is binnen de periode van vier tot acht jaar die voor elk model op de markt is voorzien - en fabrikanten vermijden het te overspoelen met tientallen opties. Ten eerste door de hoge kosten van seriële lanceringen, zonder de definitieve acceptatie van de apparatuur door het publiek te testen. Dan is het spel om de consument altijd aan te zetten, wachtend op het volgende nieuwe ding... Het lijkt er dus op dat er relatief weinig E-mount lenzen beschikbaar zijn, ook al heeft Sony samen met Tamron aanpassingsringen op de markt gebracht voor het gebruik van lenzen van andere systemen en andere merken. Dit was een manier om de markt te sussen.

Ik weet niet precies hoeveel, maar ik geloof dat de markt de belangrijkste modellen ontvangt, met twee of drie dozijn verschillende soorten lenzen van beide koppelingen, niet alleen geproduceerd door Sony, maar ook door onafhankelijke merken zoals Sigma,Tokina, Tamron, Vivitar en anderen, in een zee van talloze opties. Zeiss, in een slim beleid, levert beide systemen...

Ik heb dertien objectieven met A-bevestiging en dat is een relatief klein aantal vergeleken met wat andere collega's hebben. Sommige van deze door Minolta geproduceerde objectieven worden nu beschouwd als klassiekers.

Dit kan dit schijnbare verschil in het aantal lenzen op de markt verklaren, misschien zelfs door een aantal verfijningen die de E-mount biedt en die het "selectiever" maakt, omdat dit voor velen de verfijningen zijn die het verschil maken en die op hun beurt worden weerspiegeld in een hogere prijs, gehoorzamend aan de oude wet van vraag en aanbod.

GPS, bijvoorbeeld, is voor mij volkomen overbodig, maar het is iets heel belangrijks voor degenen die niet kunnen slapen zonder te weten "hoeveel graden noord en hoeveel minuten oost die foto is genomen"...

Belangrijk voor sommigen en overbodig voor anderen, GPS is nog steeds een punt van discussie

Als ik jonger was en met fotografie zou beginnen, zelfs uit nieuwsgierigheid, zou ik misschien bezwijken voor de verleiding van de knipperende lichtjes [3] en een A6300 kopen, of een A7, voor wat ze zouden kunnen bieden, maar niet voor het type koppeling. En ik zou misschien wat lenzen kopen als ze op de markt komen.

Maar sinds lange tijd zit ik op een ander niveau en fotografeer ik zowel op de stoffige vlaktes van Afrika als in de vochtige bossen van Borneo, met spiegelloze camera's en lenzen, licht en kort, die de oude kanonnen perfect vervangen, waardoor ik veel comfortabeler kan werken, met dezelfde output. Uiteindelijk is het de kwaliteit van het beeld en niet het type koppeling datzaken, en die A-mount geeft me."

Zie ook: De extravagantie van Mario Testino "Focus is voor mij essentieel en die A-Mount geeft me dat"

Opmerkingen:

1. Flens is de ruimte tussen de laatste lens van het objectief en de camerasensor. Deze afstand is nodig bij de A-mount om de spiegel op de juiste inclinatie te houden, zodat deze het hele beeld dat door de sensor wordt ontvangen, kan bedekken, terwijl bij de E-mount de flens veel kleiner is door het ontbreken van de spiegel, waardoor dunnere en lichtere bodies ontstaan, zoals te zien is in de tekening.
2. Lenzen met een "A" vatting beginnen met de afkorting "SAL", terwijl lenzen met een "E" vatting beginnen met "SEL".
3. De toespeling op "knipperlichten" is een veelgebruikte manier onder Amerikaanse professionals om de overdaad aan technologie in fotografische apparatuur te bekritiseren, die door anderen "parfumerie" wordt genoemd.

De nieuwste lanceringen op Photokina, 's werelds grootste fotografiebeurs Naast de meest geavanceerde objectieven ter wereld presenteerden onafhankelijke merken zoals Sigma en Tamron de nieuwste modellen objectieven met A-bevestiging en E-bevestiging, met een reeks verfijningen zoals stabilisatie over vijf assen, optische rectificatie, duidelijkere objectieven, lichtere objectieven en twee versies: de A99 wordt geleverd zonder GPS, terwijl de A99II dit accessoire wel heeft, en de twee systemen werden op gelijke voet tentoongesteld in dezelfde ruimte.raam, beide met volledig frame.

Sigma presenteerde onlangs, ter gelegenheid van de lancering van het 150-600mm objectief, een serie accessoires, waarvan we er twee teleconverters en twee adapters uitlichten, voor Sony camera's met een van beide vattingen.

Naar mijn mening is er ruimte voor beide opties en de keuze is puur persoonlijk aangezien de technologie in beide systemen aanwezig is, hoewel ik niet veel wil bij Sony zie om de twee systemen te behouden en het gerucht al groeit dat de A-mount zijn dagen geteld zijn...

Om af te sluiten, let op het nieuws: de Sony A9R wordt al verwacht op de Europese markt, met onder andere een 75-megapixelsensor, vijfassige stabilisatie, 4K-video en 30 fps snelheid, in E-mount systeem. Kun je weerstand bieden?