ফটোগ্ৰাফীৰ অন্যতম সহজ অংশ যেন লাগিব পাৰে: ফটোত দিগন্ত ৰেখা সমতল কৰা। বেছিভাগ ফটোগ্ৰাফাৰে নিজৰ দিগন্ত পোন হোৱাটো অৱশ্যে বিচাৰে, কিন্তু এইটো ফটোগ্ৰাফীৰ এনে কোনো ক্ষেত্ৰ নহয় যিটোৱে বহুত মনোযোগ আকৰ্ষণ কৰে। দিগন্ত সমতল কৰাটো এটা সহজ কাম হ’ব লাগে, কিন্তু কাৰ্যক্ষেত্ৰত অৱশ্যে ইয়াৰ বাবে মানুহে ভবাতকৈ অধিক যত্নৰ প্ৰয়োজন। আপুনি কেৱল আপোনাৰ কেমেৰাৰ “ভাৰ্চুৱেল দিগন্ত”, বা পোষ্ট-প্ৰচেছিং চফ্টৱেৰত “অটো ষ্ট্ৰেইটেন” সঁজুলিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিব নোৱাৰে। আমাৰ দিগন্ত স্তৰৰ ধাৰণা তাতকৈ অধিক জটিল। ফটোগ্ৰাফাৰ স্পেন্সৰ কক্সে এই কামত আপোনাক সহায় কৰিবলৈ পাঁচটা টিপছ দিছে:

1. সহজ ক্ষেত্ৰবোৰ

কেতিয়াবা, দিগন্ত সমতল কৰাটো জটিল নহয়। যিবোৰ পৰিস্থিতিত দিগন্ত সম্পূৰ্ণ সমতল আৰু ইয়াৰ চাৰিওফালে কোনো স্পষ্ট বিক্ষিপ্ততা নাথাকে – উদাহৰণস্বৰূপে সাগৰৰ দৃশ্য বা বৃহৎ পথাৰ – তেনে পৰিস্থিতিত দিগন্তক সঠিকভাৱে সমতল কৰাটো সঁচাকৈয়ে কঠিন নহয়। এই ক্ষেত্ৰত এটা স্তৰ এতিয়াও গুৰুত্বপূৰ্ণ, অৱশ্যেই। ইয়াক সামঞ্জস্য কৰাটো বহুত সহজ, আৰু পোষ্ট-প্ৰচেছিঙত এটা বা আনটো দিশত সৰু সৰু টুইকসমূহৰ বাহিৰে অন্য কোনো পদক্ষেপৰ প্ৰয়োজন নাই (কীষ্টোন সংশোধনসমূহ অন্তৰ্ভুক্ত কৰি)।

সহজ ক্ষেত্ৰসমূহ , অৱশ্যে , আপুনি ভবাতকৈও বিৰল। বেছিভাগ সময়তে আপোনাৰ দৃশ্যৰ কিবা এটাই দিগন্তক অসমান বা বক্ৰ যেন কৰি তুলিব। আন কিছুমান ক্ষেত্ৰত প্ৰথম অৱস্থাত সুকীয়া দিগন্ত নাথাকিবও পাৰে।এই পৰিস্থিতিসমূহে বিষয়টোক যথেষ্ট জটিল কৰি তোলে।

2. The Perceptual Horizon

প্ৰতিখন ফটোৰ এটা perceptual horizon থাকে – এটা কোণ য’ত আপোনাৰ ফটোখন সমতলভাৱে দেখা যায়। অনুভূতিশীল দিগন্ত, যিটো আমি দিগন্ত বুলি অনুভৱ কৰোঁ, এটা দৃশ্যৰ প্ৰকৃত দিগন্তৰ সৈতে সদায় একমত নহয়। অৰ্থাৎ, হয়তো আপুনি আপোনাৰ কেমেৰাৰ ওপৰত এটা বাবল লেভেল ব্যৱহাৰ কৰিছে যিয়ে কয় যে ছবিখন সম্পূৰ্ণ লেভেল, কিন্তু আপোনাৰ ফটোবোৰ তথাপিও বহুত হেলনীয়া দেখা যায়। কেমেৰাৰ “ভাৰ্চুৱেল দিগন্ত”ৰ ক্ষেত্ৰতো একেই কথা। কাৰণটো? যদি আপোনাৰ ফটোত দূৰৈৰ বস্তুবোৰ হেলনীয়া, যেনে সমগ্ৰ ফ্ৰেমৰ ওপৰেৰে দীঘল হেলনীয়া, ই আপোনাৰ নতুন দিগন্ত হিচাপে কাম কৰিব লাগে। যদি নহয়, তেন্তে আপুনি দৃশ্যটোৰ “বাস্তৱ দিগন্ত”ৰ সৈতে যিমানেই ভালদৰে মিল নাথাকক কিয়, আপোনাৰ ফটোখন সমতল নহ’ব।

উদাহৰণস্বৰূপে তলৰ ফটোখন সমতল দেখা যায়। কিন্তু দূৰৈৰ “দিগন্ত”টোৰ ক্ৰমান্বয়ে ঢাল আছিল আৰু ছবিখনক সমতল যেন দেখাবলৈ যথেষ্ট পৰিমাণে সামঞ্জস্য কৰিবলগীয়া হৈছিল। অৰ্থাৎ ইয়াত ধাৰণাৰ দিগন্তটো “কাৰিকৰীভাৱে সঠিক” দিগন্তৰ সৈতে মিল নাই।

3. আপোনাৰ ফটোসমূহত দিগন্ত ৰেখা সমতল কৰিবলৈ অধিক জটিল ক্ষেত্ৰত

বেছিভাগ মানুহেই একমত হ'ব – অসমান পাহাৰৰ ক্ষেত্ৰত – যে আপুনি সমতল দেখা ফটো এখন ধৰিবলৈ আপোনাৰ ফ্ৰেমিং হেলনীয়া কৰিব লাগিব। কিন্তু বহু পৰিস্থিতিইয়াতকৈও লক্ষণীয়ভাৱে অধিক জটিল হ’ব। কেতিয়াবা আচলতে আন দৃশ্যমান ইংগিতে ফটো এখনক হেলনীয়া যেন কৰি তুলিব পাৰে যদিও ফটোখন হেলনীয়া নহয়। উদাহৰণস্বৰূপে, তলৰ ফটোখনৰ দিগন্ত সম্পূৰ্ণ সমতল, অৱশ্যে বহুতৰে বাবে ছবিখনৰ ঠেক ঢাল থকা যেন লাগে (ওপৰলৈ বাওঁফালে, তললৈ সোঁফালে):

ইয়াত আছে একেখন ফটোতে এটা সমতল ৰেখাৰ ওপৰত ওপৰত আৰোপ কৰা হৈছে। মই ৰেখাডাল দিগন্তৰ অলপ তলত ৰাখোঁ যাতে কথাবোৰ যিমান পাৰি স্পষ্ট হয়:

ইয়াৰ দিগন্তটো যথেষ্ট সমতল। গতিকে যদি আপুনি প্ৰাৰম্ভিক ছবিখনত স্পষ্ট ঢাল দেখিছে, তেন্তে কি হৈছে? এই ক্ষেত্ৰত ফটোখনৰ বাকী সকলো শাৰীতে উত্তৰটো নিহিত হৈ আছে – ঢৌবোৰত। বিলৰ ঢালযুক্ত প্ৰকৃতিৰ বাবে এই ৰেখাবোৰ হেলনীয়া যেন লাগে। গতিকে মূলতঃ ফটোখনত থকা প্ৰতিটো ভিজুৱেল ক্যু য়ে কয় যে ই সোঁফালে বহু দূৰলৈ হেলান দিছে। একমাত্ৰ ৰেখা যিটো সমতল দেখা যায় সেয়া হৈছে দিগন্তটো নিজেই, যিটো সকলো অগ্ৰভূমিৰ প্ৰতিউদাহৰণ অতিক্ৰম কৰিব পৰাকৈ শক্তিশালী নহয়।

এইটোও একমাত্ৰ ক্ষেত্ৰ নহয়, য'ত সমতল দিগন্তবোৰ সমতল দেখাব পাৰে। আমাৰ ভিজুৱেল চিষ্টেমটোক আপুনি সঠিকভাৱে কৰিলে সহজেই বোকা পাতিব পাৰি। তলৰ চিত্ৰখন চাওক, উদাহৰণস্বৰূপে, স্পষ্টভাৱে হেলনীয়া (ওপৰলৈ সোঁফালে):

বাদে ই নহয়। এই সংখ্যা সম্পূৰ্ণ সমতল। কিন্তু বিপুল সংখ্যক লোকে ইয়াক তিৰ্যক বুলি চাব, কিয়নো – স্থানীয় পৰ্যায়ত – আমাৰ মগজুৱে প্ৰতিটো ব্যক্তিগত খণ্ডক তিৰ্যক হিচাপে দেখে, আৰু ফলস্বৰূপে সামগ্ৰিক পৰিসংখ্যাটোৰ ওপৰত তিৰ্যক ছাপ গঢ়ি তোলে। বগা ৰেখাবোৰ ক'লা ৰঙেৰে আৰু এটা গ্ৰেডিং গাইড যোগ কৰিলে যদিও, ইয়াৰ প্ৰকৃততে এটা গোলকীয় ঢাল নাই বুলি কোৱাটো সহজ হ'ব লাগে:

চিত্ৰসমূহৰ পৰাও কোনো পাৰ্থক্য নাই। আপোনাৰ ফটোখনৰ দিগন্তটো কাৰিকৰীভাৱে পোষ্ট প্ৰচেছিং লাইন অনুসৰি সমতল হ’লেও তাৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে ইয়াক সমতল দেখা যায়। দৃশ্যগত ইংগিতে তেওঁক কোনোবা নহয় কোনোবা প্ৰকাৰে অফ-কী যেন লগাটো অতি সহজ। তাৰ পিছত কক্সে ধাৰণাৰ দিগন্ত সামঞ্জস্য কৰাৰ পৰামৰ্শ দিয়ে, কাৰণ আপোনাৰ ফটোখন আপোনাৰ দৰ্শকৰ বাবে সমতল যেন দেখাবলৈ এইটোৱেই সৰ্বোত্তম উপায়।

4. আপোনাৰ ফটোসমূহত দিগন্ত ৰেখাডাল সমতল কৰিবলৈ আপুনি কি কৰিব পাৰে?

কেইটামান উপাদানে নিখুঁতভাৱে সমতল ফটো এখন ধৰি ৰখাটো কঠিন কৰি তোলে:

• দৃশ্যটোৰ এটা অসমান ঢাল
<১৫>উল্লেখযোগ্য লেন্স বিকৃতি
• কিছুমান ছবিত দিগন্তৰ সৰল অভাৱ
• অন্য বিভ্ৰান্তিকৰ ধাৰণাৰ ইংগিত

এই ধৰণৰ ক্ষেত্ৰত আপুনি কি কৰিব পাৰে – বেছিভাগ ক্ষেত্ৰতে কি বুজায়? কক্সে আন যিকোনো কামৰ আগতে ধাৰণাৰ দিগন্তক লক্ষ্য কৰি লোৱাৰ পৰামৰ্শ দিয়ে। অধিকাংশভাৱে,আপুনি আপোনাৰ ফটোসমূহ সমতল দেখাব বিচাৰিব, যদিও কাৰিকৰীভাৱে নহয়।

এইটো কৰিবলৈ, ফটোখনত ঘটা যিকোনো ধাৰণাৰ ইংগিতৰ প্ৰতি সচেতন হওক। আপোনাৰ ৰচনাত এনেকুৱা গছ আছেনে যিটো হেলনীয়া যেন লাগে? বা, আগফালে থকা ৰেখাবোৰ যিয়ে এটা ছবিৰ আপাত সংকোচক প্ৰভাৱিত কৰে?

আপোনাৰ পষ্ট-প্ৰচেছিং চফ্টৱেৰত “অটো ষ্ট্ৰেইটেন” বিকল্পটো অন্ধভাৱে অনুসৰণ নকৰিব। কেমেৰাৰ বাবল স্তৰ বা ভাৰ্চুৱেল দিগন্তৰ ক্ষেত্ৰতো একেই কথা। আনকি আপোনাৰ ছবিখন শাৰী পাতিবলৈ আপোনাৰ দিগন্তৰ ওপৰেৰে এটা সমতল ৰেখা অংকন কৰাটোও ফুলপ্ৰুফ নহয়। এই কৌশলসমূহে কিছুমান বিশেষ পৰিস্থিতিত কাম কৰিলেও, ই নিশ্চিতভাৱে সদায় ধাৰণাৰ দিগন্তৰ সৈতে মিল নাথাকিব।

আন এটা টিপছ হ'ল পোষ্ট-প্ৰডাকচনত আপোনাৰ ছবিখন অনুভূমিকভাৱে উলটিব লাগে। মিৰ'ৰ কৰা সংস্কৰণটো চাওঁতে, আপুনি ফটোখন নতুন ধৰণেৰে দেখিব – দিগন্তৰ সম্ভাৱ্য সমস্যাসমূহ অন্তৰ্ভুক্ত কৰি যিবোৰ আপুনি প্ৰথমতে লক্ষ্য কৰা নাছিল।

আৰু, সময়ে সময়ে আপোনাৰ পুৰণি ফটোসমূহ পৰ্যালোচনা কৰক যদি তেওঁলোকৰ এতিয়াও এটা সমতল দিগন্ত আছে যেন লাগে তেন্তে নিশ্চিত হ'ব লাগে। তেনেকৈ, আপুনি আপোনাৰ কামক সতেজ চকুৰে চায়, এটা ছবি কেনেকুৱা দেখা যায় তাৰ লগত ইমানেই অভ্যস্ত হোৱাৰ পৰিৱৰ্তে যে আপুনি ইয়াৰ ত্ৰুটিসমূহ উপেক্ষা কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে।

5. উপসংহাৰ

আপোনাৰ সকলো ফটো যাতে সমতল দেখা যায় তাৰ বাবে এই টিপছবোৰ যথেষ্ট নেকি? সকলো সম্ভাৱনাতে, আপোনাৰ ফটোখন ধাৰণামূলক দিগন্ত ৰ সৈতে প্ৰান্তিককৰণ নকৰাৰ প্ৰয়োজনআয়ত্ত কৰিবলৈ কিছু সময় আৰু অভ্যাস। যদিও, হয়তো, এইটো এনেকুৱা এটা বিষয় যিটো কোনেও সম্পূৰ্ণৰূপে আয়ত্ত কৰিব নোৱাৰে, যিহেতু সকলোৱে পৃথিৱীখনক বেলেগ ধৰণেৰে চায়। মোৰ বাবে যিটো সম্পূৰ্ণ সমতল যেন লাগে, সেয়া আন কাৰোবাৰ বাবে তিৰ্যক যেন লাগিব পাৰে।

তথাপিও, ই এটা চেষ্টা কৰাৰ যোগ্য। অসমান দিগন্তই বহু ক্ষেত্ৰত অপেছাদাৰী, বা খৰখেদাকৈ ৰচনা কৰা যেন দেখাব। এইটো কেতিয়াবা ইচ্ছাকৃতভাৱে হ’ব পাৰে, কিন্তু বহু ফটোগ্ৰাফাৰৰ বাবে লক্ষ্যটো এটা সমতল দিগন্ত।

উৎস: ফটোগ্ৰাফী জীৱন