ফটোগ্ৰাফাৰ জোছুয়া ডানলপে তিৰ্যক ৰেখাৰে আপোনাৰ ফটোৰ গঠন কেনেকৈ উন্নত কৰিব পাৰি তাৰ বাবে ভাল টিপছ শ্বেয়াৰ কৰিছে। এই কৌশল ব্যৱহাৰ কৰিলে আপোনাৰ ফটোসমূহৰ দিশ আৰু অধিক গতিশীল হ'ব যিয়ে দৰ্শকৰ চকুক এটা নিৰ্দিষ্ট দিশলৈ লৈ যাব।

ফটোগ্ৰাফীত তিনিটা ভিন্ন ধৰণৰ তিৰ্যক ৰেখা আছে:

• প্ৰকৃত তিৰ্যক ৰেখা
• এটা দৃশ্যত তিৰ্যকভাৱে ৰখা বস্তু
• দৃষ্টিভংগীৰ দ্বাৰা সৃষ্টি কৰা এটা তিৰ্যক ৰেখা

ফটো: পেক্সেল

এইটো সহজ কেৱল চাৰিওফালে চাই তিৰ্যক ৰেখা চিনাক্ত কৰক। কঠিন অংশটো হ’ল আপোনাৰ ৰচনাত যোগ দিবলৈ সেইবোৰ সৃষ্টিশীলভাৱে ব্যৱহাৰ কৰা। গতিকে, তলৰ টিপছবোৰ চাওক:

চকুক আগুৱাই নিব

ফটোগ্ৰাফাৰসকলে চকুক ছবিখনৰ এটা বিন্দুলৈ লৈ যাবলৈ তিৰ্যক ৰেখা ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰে। ইয়াৰ বাবে তিৰ্যক ৰেখা অত্যন্ত ফলপ্ৰসূ। তিৰ্যক ৰেখাৰ ছেদক হোৱাৰ ফলত টেনচনৰ সৃষ্টি হয়, যাৰ ফলত চকুৱে এই বিন্দুটোত মনোনিৱেশ কৰে।

বিচত শিলৰ ওপৰত বহি থকা মডেলৰ তলৰ ফটোখন চাওক। আপুনি দেখিব যে পটভূমিত থকা তিৰ্যক ৰেখাডালে ফটোখনৰ ওপৰৰ ফালে মূৰৰ ফালে আপোনাৰ দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰে। যদি আপুনি কোনো নিৰ্দিষ্ট বৈশিষ্ট্যৰ প্ৰতি দৰ্শকৰ দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছে তেন্তে এইটো বিশেষভাৱে উপযোগী।

তলৰ ফটোখনতো একেধৰণৰ কৌশল ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে।

গভীৰতা

দৃশ্যবিন্দুৰ দ্বাৰা সৃষ্টি কৰা তিৰ্যক ৰেখাৰ ডিমিং ইফেক্ট থাকে আৰু ক সৃষ্টি কৰেগভীৰতাৰ অনুভূতি। আপুনি অন্তৰ্ভুক্ত কৰিবলৈ বাছি লোৱা তিৰ্যক ৰেখাৰ পৰিমাণৰ দ্বাৰা ইয়াক বৃদ্ধি বা হ্ৰাস কৰিব পাৰি।

যদি মই ওপৰৰ ফটোখন দূৰৰ পৰা তুলিলোহেঁতেন, তেন্তে ছবিখন গভীৰ দেখা গ'লহেঁতেন। মই এই বিশেষ দৃষ্টিভংগীটো বাছি লৈছিলো কাৰণ মই বিচাৰিছিলো যে আগফালে উপলব্ধ শিলবোৰে আন এটা, কম স্পষ্ট তিৰ্যক ৰেখা সৃষ্টি কৰক।

এটা তিৰ্যক ৰেখাৰে গভীৰতা যোগ কৰাৰ আন এটা ভাল উপায় হ'ল আপোনাৰ ফটোত এটা পথ অন্তৰ্ভুক্ত কৰা, দেখুওৱাৰ দৰে তলৰ ফটোখনত। এই সৰু আৰু সহজ কৌশলটোৱে মোৰ ফটোখনক বহুত বেছি আকৰ্ষণীয় কৰি তুলিছিল।

উলম্ব তিৰ্যক

ভিউপইণ্টৰ এটা সাধাৰণ সমস্যা হ'ল ই আমি উলম্ব ৰেখা বা অনুভূমিক দেখাৰ ধৰণ সলনি কৰে। দৰ্শন কোণৰ সামান্যতম পৰিৱৰ্তন হ'লেও এটা উলম্ব দিশ তিৰ্যকভাৱে দেখাব পাৰে, যেনেকৈ তলৰ ফটোখনত দেখুওৱা হৈছে।

এয়া বেয়া কথা হ'বই লাগিব বুলি ক'ব নোৱাৰি। যদি আপুনি এই প্ৰভাৱ সম্পূৰ্ণৰূপে এৰাই চলিব বিচাৰে তেন্তে টেলিফটো লেন্স ব্যৱহাৰ কৰি ফটোখন আৰু দূৰৰ পৰা লওক। দীঘলীয়া ফ'কেল দৈৰ্ঘ্য ব্যৱহাৰ কৰি সংকোচন কৰিলে এই ৰেখাবোৰ পুনৰ উলম্ব বা অনুভূমিক দেখা যাব।

টেনচন

মানুহসৃষ্ট বস্তুত তিৰ্যক ৰেখাবোৰ ইমান সঘনাই দেখা নাযায়, যিদৰে আমি দেখা নাপাওঁ নিৰ্মাণত ব্যৱহাৰ কৰক। ফলত ফটোগ্ৰাফীত ইয়াক ব্যৱহাৰ কৰিলে ফটো এখনত কনট্ৰাষ্ট আৰু গতিশীল টেনচন যোগ কৰাত সহায় কৰে য'ত আপুনি সাধাৰণতে দেখা নাপাব। আৰু কিমানজড়িত তিৰ্যক, প্ৰভাৱ যিমানেই বেছি।

তলৰ ফটোখন চাওক। প্ৰথম দৃষ্টিত সাধাৰণ যেন লাগে। যদি আপুনি ইয়াক অলপ বেছি সময় চায়, তেন্তে আপুনি লক্ষ্য কৰিব যে এটা আনুমানিক বিন্দুত একত্ৰিত হোৱা অসংখ্য তিৰ্যক ৰেখাই গঢ় লৈ উঠা টান। যিমানেই বেছি ৰেখা, সিমানেই বেছি টান – সেইটো মনত ৰাখিব।

একাধিক তিৰ্যক

ফটো এখনত এটাতকৈ অধিক তিৰ্যক ৰেখাই টেনচনৰ অনুভূতি সৃষ্টি কৰাত সহায় কৰে, যিদৰে আপুনি দেখিব তলৰ ফটোখনত। ইয়াত প্ৰায় একে কোণত তিৰ্যক ৰেখাই দিশৰ অনুভূতি সৃষ্টি কৰে।

আকাশত তৰাৰ গতিৰ দৰে ক্ষুদ্ৰ তিৰ্যক ৰেখাই সেই দিশটোক শক্তিশালী কৰাত সহায় কৰে।

এই সকলোবোৰ আপোনাৰ... ফটোখনৰ এটা নিৰ্দিষ্ট বিন্দুত মনোনিৱেশ কৰা চকু। সাধাৰণতে ইয়াতেই তিৰ্যক ৰেখাবোৰ শেষ হয়, সোঁফালে।

অস্থিৰ

যিহেতু আমি অট্টালিকাত তিৰ্যক দেখাত অভ্যস্ত নহয়, আমি ইয়াক বিশেষভাৱে সুস্থিৰ বুলি নাভাবো। যদি আপুনি আপোনাৰ ফটোখন লৰচৰ কৰা দেখাব বিচাৰে, তেন্তে তিৰ্যক যোগ কৰক। ইয়াৰ দ্বাৰা কম স্থিৰ অনুভৱ কৰা হয়। একাধিক তিৰ্যক যোগ কৰাটো আৰু ভাল।

তলৰ মোৰ ফটোখন চাওক। শিলৰ আকৃতি, ব্ৰেকৱাটাৰৰ দিশ, আৰু মোৰ মডেলৰ অৱস্থানৰ পৰা বহুত তিৰ্যক ৰেখা দেখা পাবলৈ আৰম্ভ কৰিব। স্থানৰ প্ৰকৃতি আৰু মডেলৰ অস্বস্তিকৰ অৱস্থানৰ বাবে আপুনি দেখিব যে সমগ্ৰ ফটোখন লৰচৰ কৰা দেখা গৈছে।