Gündelik Bayraklar: Şiddet görüntülerini günlük olarak yakalamak
Kültürel dönüşüm ve teknolojik ilerlemeler medyada değişiklikleri zorunlu kılmıştır. Sosyal ağların ve platformların bilgi dağıtım aracı olarak kullanılmaya başlanmasından bu yana medya kuruluşları her geçen gün adapte olmaya başlamıştır ve bu farklı kanallar aracılığıyla aynı içerik artık farklı biçimlerde alınıp yorumlanabilmektedirBu dönüşüm medya yakınsaması ile ilgilidir.
Cep telefonu, görüntü yakalamayı kolaylaştıran sayısız dahili araçla her zaman el altındadır, kamera bunlardan biridir. Sıradan bir vatandaş bir anı kaydetmekte ve sosyal ağlarda yayınlamakta özgürdür. Yakalanan içerik dikkat çekerse, platformlarda büyük bir dağıtım akışına girecek ve viral hale gelecektir.Amatör imajlar aracılığıyla yapılan bu bilgi dağıtımı olumlu ve yaratıcı sonuçlar doğurabilir, ancak sonuçlara da açıktır.
Ayrıca bakınız: Fotoğrafın arkasındaki hikaye: Monk yanıyor Fotoğraf: Evgeniy Grozev/Pexels Fotoğraf, gün boyunca çok sayıda haberle karşılaştığımız için bilgiyi ezberlemenin en hızlı yoludur. Bir belge, tanık ve bilgi görevi görür. Amatör çekimi, görüntünün taşıdığı atmosferi dönüştürür, bunlar kurban, saldırgan veya üçüncü bir kişi tarafından elde edilen gerçek sahnelerdir veBir profesyonel tarafından gerçekleştirilen gazetecilik fotoğrafçılığı.
Şiddet görüntüleri dünyada yeni bir şey değil. Savaş resimleri yıllardır dergi ve gazetelerin kapaklarını süslüyor. Kamera dünyada sayısız vahşet anına eşlik etti. Şiddet dünyanın her yerinde rutindir, masum insanları öldürür ve gerçekleri dönüştürür. Bir savunma, cezalandırma ve dayatma aracı olarak işlev görür. Sosyal sınıflar ve eğitim tartışılan gerçeklerdir.Daha az eğitimli insanlar saldırgan tutumlara daha mı yatkın? Devlet okullarındaki eğitim çocuklara barışı öğretemiyor mu? Yoksa medyadaki şiddet görüntüleri düşmanca davranışları mı tetikliyor?
Ayrıca bakınız: Mayara Rios'un sanatsal ve gösterişsiz duygusallığı
Fotoğraf: Lukas Hartmann/Pexels 