Mocne i niepokojące zdjęcia Franceski Woodman
![Mocne i niepokojące zdjęcia Franceski Woodman](/wp-content/uploads/dicas-de-fotografia/2856/irzlkadjmb.jpg)
Spis treści
Francesca Woodman była amerykańską fotografką, która zasłynęła z mocnych i niepokojących zdjęć, w których bada ludzkie ciało w takich tematach jak samotność, śmierć i kobiecość. Wiele z jej fotografii to autoportrety, przedstawiające nagie kobiece postacie, często rozmyte ruchem przy długim naświetlaniu, zlewające się z otoczeniem lub zasłoniętymi twarzami.
Francesca urodziła się 3 kwietnia 1958 r. w Denver w stanie Kolorado. Jako córka artystów zaczęła fotografować w wieku 13 lat aparatem Yashica, który otrzymała w prezencie. W 1975 r. rozpoczęła naukę w Rhode Island School of Design (RISD) w Providence w stanie Rhode Island. W latach 1977-1978 studiowała w Rzymie w ramach programu RISD Honors. Biegle władając językiem włoskim, zdołała zaprzyjaźnić się z intelektualistami i artystami.Pod koniec 1978 roku wróciła do Rhode Island, aby ukończyć RISD.
![](/wp-content/uploads/dicas-de-fotografia/2856/irzlkadjmb.jpg)
Woodman przeprowadziła się do Nowego Jorku w 1979 roku, po tym jak spędziła lato w Stanwood w stanie Waszyngton, odwiedzając swojego chłopaka w Pilchuck Glass School. Wróciła do Nowego Jorku, aby zająć się fotografią i wysłała portfolio swoich prac do fotografów mody, ale nie odniosła sukcesu. Latem 1980 roku była artystką w MacDowell Colony w Peterborough w stanie New Hampshire.
Pod koniec 1980 r. Woodman popadła w depresję z powodu braku uwagi, jakiej pragnęła dla swojej pracy i zakończenia związku. Jesienią tego samego roku przeżyła próbę samobójczą. 19 stycznia 1981 roku, w wieku 22 lat, Woodman zmarł skacząc z okna poddasza w budynku East Side w Nowym Jorku. Jego ojciec zasugerował, że samobójstwo było związane z nieudanym wnioskiem o dofinansowanie z National Endowment for the Arts.
Zobacz też: Zdjęcia pokazują, jak by to wyglądało, gdyby w reklamach bielizny występowali normalni mężczyźni![](/wp-content/uploads/dicas-de-fotografia/2856/irzlkadjmb-1.jpg)
Pośmiertne uznanie
Francesca Woodman pozostawiła po sobie dzieło o wielkiej sile poetyckiej, które mówi samo za siebie. Za życia zorganizowała tylko kilka wystaw w alternatywnych przestrzeniach w Nowym Jorku i Rzymie, a w latach 1981-1985 nie było żadnych znanych wystaw indywidualnych jej prac, jednak od tego czasu każdego roku odbywały się liczne wystawy. Opinia publiczna była ogólnie przychylna twórczości fotografki. Podczas wystawy w Paryżu w 1998 roku, wiele osób miało silne reakcje na jego zdjęcia.
W 2000 roku eksperymentalne wideo "The Fancy" Elisabeth Subrin przyglądało się życiu i pracy Woodman. W 2011 roku, w trzydziestą rocznicę jej śmierci, ukazał się pełnometrażowy film dokumentalny "The Woodmans" w reżyserii Scotta Willisa. Reżyser miał nieograniczony dostęp do wszystkich zdjęć Franceski, prywatnych pamiętników i eksperymentalnych filmów wideo. Film zdobył nagrodę dla najlepszego filmu dokumentalnego w Nowym Jorku.Reakcje na film były w większości pozytywne.
Zobacz też: Gari wygrywa fotoreportaż i "dzień księżniczki" fotografa![](/wp-content/uploads/dicas-de-fotografia/2856/irzlkadjmb-2.jpg)
![](/wp-content/uploads/dicas-de-fotografia/2856/irzlkadjmb-3.jpg)
![](/wp-content/uploads/dicas-de-fotografia/2856/irzlkadjmb-4.jpg)
![](/wp-content/uploads/dicas-de-fotografia/2856/irzlkadjmb-5.jpg)
![](/wp-content/uploads/dicas-de-fotografia/2856/irzlkadjmb-6.jpg)
![](/wp-content/uploads/dicas-de-fotografia/2856/irzlkadjmb-7.jpg)
![](/wp-content/uploads/tend-ncia/2809/9r97g86dwa-1.jpg)
![](/wp-content/uploads/dicas-de-fotografia/2856/irzlkadjmb-8.jpg)
![](/wp-content/uploads/dicas-de-fotografia/2856/irzlkadjmb-9.jpg)
![](/wp-content/uploads/dicas-de-fotografia/2856/irzlkadjmb-10.jpg)
![](/wp-content/uploads/dicas-de-fotografia/2856/irzlkadjmb-11.jpg)
![](/wp-content/uploads/dicas-de-fotografia/2856/irzlkadjmb-12.jpg)