Francesca Woodman was een Amerikaanse fotografe die beroemd werd om haar krachtige en verontrustende beelden waarin ze het menselijk lichaam onderzoekt in thema's als eenzaamheid, dood en het vrouwelijke. Veel van haar foto's zijn zelfportretten, met naakte vrouwenfiguren, vaak vervaagd door beweging in lange belichting, opgaand in hun omgeving of gesluierde gezichten.

Zie ook: Foto's laten zien hoe het eruit zou zien als advertenties voor ondergoed normale mannen zouden gebruiken

Francesca werd op 3 april 1958 geboren in Denver, Colorado. Als dochter van kunstenaars begon ze op 13-jarige leeftijd te fotograferen met een Yashica-camera die ze cadeau kreeg. In 1975 ging ze naar de Rhode Island School of Design (RISD) in Providence, Rhode Island. Tussen 1977 en 1978 studeerde ze in Rome in het kader van een RISD honoursprogramma. Omdat ze vloeiend Italiaans sprak, slaagde ze erin om vrienden te worden met intellectuelen en andere intellectuelen.Eind 1978 keerde ze terug naar Rhode Island om af te studeren aan RISD.

Francesca en haar vriend Benjamin

Woodman verhuisde in 1979 naar New York nadat ze de zomer had doorgebracht in Stanwood, Washington, toen ze haar vriend bezocht op de Pilchuck Glass School. Ze keerde terug naar New York om te gaan fotograferen en stuurde een portfolio met haar werk naar modefotografen, maar was niet succesvol. In de zomer van 1980 was ze kunstenaar in de MacDowell Colony in Peterborough, New Hampshire.

Eind 1980 raakte Woodman in een depressie omdat ze niet de aandacht kreeg die ze wilde voor haar werk en door het einde van haar relatie. Ze overleefde een zelfmoordpoging in de herfst van datzelfde jaar. Op 19 januari 1981, op 22-jarige leeftijd, stierf Woodman door uit het raam van een loft in een East Side gebouw in New York City te springen. Zijn vader suggereerde dat de zelfmoord te maken had met een mislukte aanvraag voor subsidie van de National Endowment for the Arts.

Foto: Francesca Woodman

Postume erkenning

Francesca Woodman liet een werk na van grote poëtische kracht dat voor zichzelf spreekt. Tijdens haar leven had ze slechts een paar tentoonstellingen, in alternatieve ruimtes in New York en Rome en er waren geen solotentoonstellingen van haar werk bekend tussen 1981 en 1985, maar sindsdien zijn er elk jaar talloze tentoonstellingen gehouden. De publieke opinie was over het algemeen positief over het werk van de fotografe. Tijdens een tentoonstelling in Parijs in 1998 hadden veel mensen sterke reacties op zijn foto's.

In 2000 onderzocht een experimentele video "The Fancy" van Elisabeth Subrin Woodmans leven en werk. In 2011, op de dertigste verjaardag van haar dood, verscheen de lange documentaire "The Woodmans", geregisseerd door Scott Willis. De regisseur had onbeperkte toegang tot alle foto's, privédagboeken en experimentele video's van Francesca. De film won de prijs voor Beste Documentaire in New York.York op het Tribeca Film Festival. De reacties op de film waren overwegend positief.

Zie ook: Apple lanceert nieuwe iPhone met 3 camera's Foto: Francesca Woodman Foto: Francesca Woodman Foto: Francesca Woodman Foto: Francesca Woodman Foto: Francesca Woodman Foto: Francesca Woodman Foto: Francesca Woodman Foto: Francesca Woodman Foto: Francesca Woodman Foto: Francesca Woodman Foto: Francesca Woodman Foto: Francesca Woodman