Diane Arbus, de fotografe van representatie
De portretten van Diane Arbus zijn een mijlpaal in de Amerikaanse fotografie, en niet alleen vanwege de techniek maar ook vanwege de betrokkenheid van de fotografe zelf. De gevoeligheid waarmee Diane haar personages portretteerde is vandaag de dag een inspiratie voor veel fotografen en een voorbeeld van toewijding aan werk en opleiding.
De fotografe was niet erg sociaal, zeker niet toen haar huwelijk met collega-fotograaf Allan Arbus in 1959 eindigde. Dit waren moeilijke tijden voor Diane, die steun vond bij haar fotografische inspiratie en vriendin Lisette Model, en bleef fotograferen. Het was vanuit deze vriendschap dat de fotografe werd aangemoedigd om het thema van de heterodoxie te ontwikkelen.
Zie ook: 5 fotowedstrijden met gratis deelname en geweldige prijzen
De zoektocht naar verschillende profielen die volledig buiten de door de maatschappij opgelegde normen vallen werd de focus van haar werk, haar ongelooflijke gevoeligheid maakte dat de fotograaf een betrokkenheid opbouwde met de geportretteerden, waardoor de ervaring een echte ontmoeting werd. Het mysterie dat het personage betrof was de essentie van haar werk, door middel van deze foto's probeerde Diane hun verhalen te laten zienHet was hun manier om het individu te vieren zoals het werkelijk is.
Diane's aanpak was om mensen los te maken van het publieke imago dat ze droegen om geaccepteerd te worden. Ze praatten urenlang met elkaar, ze volgde hen naar huis of naar het werk en bestudeerde hun gedrag. Tot het moment kwam dat de personages zonder schaamte accepteerden om gefotografeerd te worden, omdat er een vertrouwen was dat ze hen niet zou behandelen in eenpejoratief.
Diane Arbus is een waar voorbeeld van een vrouw, kunstenaar, fotograaf en mens. Ze pleegde zelfmoord in 1971 en tot op de dag van vandaag is haar originele perspectief het onderwerp van tentoonstellingen en studies die onvoorstelbare reacties veroorzaken in de wereld.
28/3
