প্ৰথমে ফটোৰ নিৰ্বাচন সংজ্ঞায়িত কৰাটো প্ৰয়োজনীয়, যিটো ক্লায়েণ্ট বা ফটোগ্ৰাফাৰে কৰিব পাৰে, এইটো প্ৰতিজন পেছাদাৰীৰ কামৰ শৈলী আৰু চুক্তিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে বা চুক্তিবদ্ধ যে সেইটো দৰা-কইনাৰ সৈতে কৰা হৈছিল। এলবামটোত প্ৰৱেশ কৰিবলগীয়া ফটোৰ সংখ্যা আৰু ফটোৰ সংখ্যা যিয়েই নহওক কিয়, প্ৰতিখন ফটোৰ বাবে বা প্ৰতিটো লেআউট পেজৰ বাবে লোৱা ধনৰ চুক্তি কৰাটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ।

মোৰ পৰামৰ্শ প্ৰতিখন ফটোৰ বাবে চাৰ্জ লোৱা হ'ব, যাতে গ্ৰাহকে এলবামটো ফটোৰে ভৰাই প্ৰদূষিত কৰিব বিচৰাৰ আশংকা নাথাকে। আন এটা টিপছ হ'ল চুক্তিখনত ক্লায়েণ্টৰ বাবে সকলো ছবি উচ্চ ৰেজোলিউচনত থকা পেণ্ড্ৰাইভ/ডিভিডি অন্তৰ্ভুক্ত কৰা, যাতে তেওঁ পৰিয়ালৰ বহু সদস্যৰ ফটো বাছি লোৱাৰ প্ৰয়োজন নাপাব, যিয়ে এলবামটোক অধিক কলাত্মক কৰি তোলে।

<০>বেছিভাগ ক্ষেত্ৰত কেতিয়াবা ফটো বাছি লোৱা সকলেই দৰা-কইনা। আপুনি কোনবোৰ ফটো বাছি ল’ব বিচাৰে, অন্ততঃ মূল ফটোবোৰক পৃথক কৰি তেওঁলোকক ইংগিত দিয়াটো আকৰ্ষণীয় কাৰণ এই ফটোবোৰে আপোনাৰ ফটোগ্ৰাফিক শৈলী প্ৰিন্ট কৰিব আৰু ভৱিষ্যতৰ কইনা আৰু কইনাৰ বন্ধুসকলৰ সৈতে অন্যান্য চুক্তি বন্ধ কৰাত সহায় কৰিব যিসকলে এইটো চাব পাৰে চুক্তিত সংজ্ঞায়িত কৰিবলগীয়া আন এটা কথা হ'ল এলবামৰ আকাৰ আৰু ধৰণ। পৃষ্ঠাৰ সংখ্যা অনুমান হিচাপে বন্ধ কৰিব পাৰি, অলপ কম বেছি পৰিমাণে ভিন্ন হ’ব পাৰে, ডিজাইনাৰক সীমিত কৰা আৰু বিন্যাসক স্তব্ধ কৰাটো এৰাই চলিব পাৰি। সহজ কৰি তুলিবলৈ আৰু এটা ধাৰণা পাবলৈএটা ভাল এলবামত কিমান ছবি ফিট হ'ব, মই প্ৰতিখন স্লাইডত গড়ে তিনিখন ফটোগ্ৰাফ বনাবলৈ পৰামৰ্শ দিওঁ (শ্বীট = ডাবল পেজ, স্লাইডৰ মাজত দুটা পৃষ্ঠা পৃথক কৰা এটা কাট বা ভাঁজ থাকিব পাৰে, এইটো নিৰ্ভৰ কৰিব

এলবামটোত যিমানেই বেছি স্লাইড থাকিব, সিমানেই ডায়েগ্ৰামৰ বাবে বেছি ঠাই থাকিব আৰু ফলস্বৰূপে, ফলাফল পৰিষ্কাৰ হ'ব। নেতিবাচক দিশটো হ'ল যে যিমানেই বেছি শ্বীট হ'ব সিমানেই এলবামটো গধুৰ হ'ব আৰু এলবামটোৰ আকাৰৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি গ্ৰাহকে কঢ়িয়াই নিবলৈ আৰু মানুহক দেখুৱাবলৈ কঠিন হ'ব পাৰে।

কোনটো এলবাম ৰখা হ'ব সেইটো জনাটো আউট, যোগানকাৰীৰ পৰা এটা জোখৰ সাঁচ লাভ কৰা সম্ভৱ। যোগানকাৰীৰ পৰা যোগানকাৰীলৈ জোখ-মাখ বেলেগ বেলেগ হ’ব পাৰে, কিন্তু যদি ফটোগ্ৰাফাৰে সদায় একে ঠাইলৈ পঠোৱাৰ অভ্যাস সৃষ্টি কৰে, তেন্তে সাঁচবোৰ সাজু কৰি ৰখাটো সহজ হ’ব, যিয়ে সৃষ্টিৰ ভিত্তি হিচাপে কাম কৰিব। মনত ৰখা ভাল যে, যদি কভাৰটো ফটোগ্ৰাফিক, ব্যক্তিগতকৃত হয়, তেন্তে ইয়াৰ জোখ-মাখ এলবামটোৰ ভিতৰৰ পৰা বেলেগ হ’ব।

See_also: লাইফষ্টাইল ফটোগ্ৰাফীয়ে মানুহক যিদৰে আছে তেনেদৰেই ৰেকৰ্ড কৰে

এবাৰ এলবামটোত প্ৰৱেশ কৰিবলগীয়া ফৰ্মেট, যোগানকাৰী আৰু ছবিৰ সংখ্যা হ’লে সংজ্ঞায়িত কৰা হৈছে, বিন্যাস আৰম্ভ কৰিবলৈ প্ৰায় সাজু হৈছে। তাৰ আগতে ছবিসমূহ প্ৰক্ৰিয়াকৰণ কৰাটো প্ৰয়োজনীয়।

চিকিৎসাৰ প্ৰথম পদক্ষেপটো এড’ব লাইটৰুমে বেচত কৰা হয় যাতে বগা ভাৰসাম্য সমান কৰা হয়, ৰং, উজ্জ্বলতা আৰু কনট্ৰাষ্ট সামঞ্জস্য কৰা হয়, ফিল্টাৰ প্ৰয়োগ কৰা হয় (প্ৰিছেট কৰা), তাৰিখ নিয়ন্ত্ৰণ কৰা হয় আৰু সময় ধৰি সৰু কৰি লওকসংশোধনসমূহ। সকলো ছবি এবাৰ সামঞ্জস্য কৰি লোৱাৰ পিছত প্ৰকৃততে সেইবোৰৰ চিকিৎসা কৰাৰ সময় আহি পৰিছে। ইয়াৰ বাবে আটাইতকৈ উপযুক্ত প্ৰগ্ৰেমটো হ’ল ফটোশ্বপ। এই দ্বিতীয় পদক্ষেপত অধিক সুক্ষ্ম সালসলনি আৰু অধিক নিখুঁত সংশোধন কৰা সম্ভৱ। আটাইতকৈ সাধাৰণ কথাটো হ’ল ফটোত মাজে মাজে দেখা দিয়া কিছুমান অবাঞ্চিত বস্তু, যেনে তাঁৰ, অগ্নিনিৰ্বাপক যন্ত্ৰ, চকেট আদি যিবোৰে ছবিৰ নান্দনিকতাক বিঘ্নিত কৰিব পাৰে, সেইবোৰ আঁতৰাই পেলাব লাগে। এই প্ৰক্ৰিয়াতেই মই মানুহৰ ছালৰ চিকিৎসাও কৰো, কিন্তু এইটো অতি সাৱধানে কৰিব লাগিব, যাতে সংশোধনবোৰ অতিমাত্ৰা কৰি বাস্তৱ নহয় বুলি ৰূপান্তৰিত নহয়।

See_also: কেলেংকাৰীকাৰীয়ে ইনষ্টাগ্ৰামৰ পৰা যিকোনো ব্যক্তিক নিষিদ্ধ কৰিবলৈ ৫ ডলাৰ লয়

সেই এই প্ৰক্ৰিয়াসমূহ শেষ হ'লে, এলবামৰ বিন্যাস আৰম্ভ হ'ব পাৰে। ইয়াৰ বাবে দুটা শ্ৰেষ্ঠ প্ৰগ্ৰেম আছে: ফটোশ্বপ আৰু ইনডিজাইন। এই পদক্ষেপৰ বাবে আটাইতকৈ উপযুক্ত হৈছে InDesign, কাৰণ ই ফাইলসমূহক লঘু কৰে আৰু দ্ৰুত কামৰ অনুমতি দিয়ে। কিন্তু বাছনি নিৰ্ভৰ কৰে নিজৰ পছন্দৰ ওপৰত। বিশেষকৈ, মই ফটোশ্বপ পছন্দ কৰো, আনকি এইটো জানিও যে এছেম্বলিৰ সময়ত মোৰ হাতত গধুৰ ফাইল থাকিব।

এলবামটো ডায়াগ্ৰাম কৰাৰ পিছত, অনুমোদনৰ বাবে ক্লায়েণ্টলৈ পঠোৱাটো প্ৰয়োজনীয়। কিছুমান মানুহে প্ৰতিজন ক্লায়েণ্টৰ সৈতে মুখামুখিকৈ ​​এই কাম কৰে; মই ইণ্টাৰনেটৰ জৰিয়তে কৰো, কিয়নো ই দ্ৰুত, ব্যৱহাৰিক আৰু দূৰৈত থকা গ্ৰাহকৰ সৈতে যোগাযোগৰ সুবিধা প্ৰদান কৰে। কিছুমান কইনাই পৰিৱৰ্তন বিচাৰে, আন কিছুমানে জমা দিয়াৰ ঠিক পিছতেই অনুমোদন দিয়ে। যেতিয়া পৰিৱৰ্তনৰ অনুৰোধ কৰা হয়, আপুনি কি আছিল সেইটো মূল্যায়ন কৰিব লাগেপ্ৰয়োজন হ'লে প্ৰশ্ন কৰা আৰু প্ৰতিতৰ্ক কৰা হয়, কিয়নো এনেকুৱা কিছুমান ক্ষেত্ৰ আছে য'ত পেছাদাৰীজনৰ দৃষ্টিভংগী বুজি পোৱাৰ পিছত কইনাই সেই সৃষ্টিৰ কাৰণসমূহ ইয়াক উপস্থাপন কৰা ধৰণে বুজি পায়। এলবাম ডিজাইন কৰাসকলৰ ডিজাইনৰ সকলো কাৰিকৰী পটভূমি থাকিব লাগে যাতে সৃষ্টি হোৱা বস্তুটোক কেনেকৈ ৰক্ষা কৰিব লাগে।

কেতিয়াবা এনেকুৱাও হয় যেতিয়া যুক্তিৰ মাজতো কোনো উপায় নাথাকে আৰু পৰিৱৰ্তন কৰিব লাগিব গ্ৰাহকৰ অন্যান্য অনুৰোধৰ সৈতে। এলবামটোৰ বিন্যাসত কইনাসকলে কি ধৰণৰ পৰিৱৰ্তন কৰিব পাৰে সেয়া চুক্তিত প্ৰতিষ্ঠা কৰাটো প্ৰতিজন পেছাদাৰীৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল। কোনো অতিৰিক্ত খৰচ নোহোৱাকৈ অন্ততঃ এটা পৰিৱৰ্তন আগবঢ়োৱাটো যুক্তিসংগত। মই মোৰ ক্লায়েণ্টসকলক সকলো পৰ্যবেক্ষণ একেলগে কৰিবলৈ কওঁ। পৰিৱৰ্তনবোৰ কৰা হয় আৰু পুনৰ উপস্থাপন কৰা হয়; যদি আপুনি এলবাম প্ৰডাকচনলৈ পঠোৱাৰ আগতে আৰু কোনো সালসলনিৰ প্ৰয়োজন হয়, মই কোনো সমস্যা দেখা নাই। কইনাক অংশত পৰিৱৰ্তন পঠিয়াবলৈ নিদিয়া বা পৰীক্ষা কৰিবলৈ অনুৰোধ নকৰাটো বাঞ্ছনীয়। ইয়াৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ এইটো যোগাযোগ কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ যে পৰৱৰ্তী পৰিৱৰ্তনসমূহৰ বাবে অতিৰিক্ত খৰচ হ'ব।

যেতিয়া অনুমোদিত হয়, এলবাম আৰ্টটো প্ৰডাকচনলৈ পঠিওৱা হয়, যিটোৱে গড়ে ৪৫ দিন লয়। সময়সীমা গ্ৰাহকক সহজেই পাছ কৰিব লাগিব যাতে তেওঁলোকে এলবামটো লাভ কৰাৰ আশাৰ সৃষ্টি নকৰে আৰু তেওঁলোকৰ যোগানকাৰীয়ে দেৰি হোৱাৰ বাবে হতাশ হয়। ইয়াৰ ফলত গ্ৰাহকে বিচলিত হৈ আপোনাৰ অসুবিধাৰ সৃষ্টি কৰিব নোৱাৰে। আৰুগ্ৰাহকক আশা কৰাতকৈ অধিক সময়সীমা দিবলৈ আৰু সম্পূৰ্ণ এলবামটোৰে তেওঁক আচৰিত কৰিবলৈ সক্ষম হোৱাটো অধিক আকৰ্ষণীয়। নিশ্চয়কৈ তেওঁ অতি সন্তুষ্ট হ’ব আৰু প্ৰদান কৰা সেৱাৰ কথা ভালদৰে কৈ গুচি যাব।