Ο φωτογράφος Michael Rubin έδωσε έναν περίεργο ορισμό για τους 6 τύπους φωτογράφων που υπάρχουν. Έγραψε το ακόλουθο κείμενο για την ιστοσελίδα Neomodern, το οποίο αναδημοσιεύουμε παρακάτω:

"Καθώς καθόμουν με μια ομάδα φωτογράφων, μου ήρθε στο μυαλό ότι παρόλο που όλοι μας αποκαλούμε τους εαυτούς μας "φωτογράφους", πολλά από αυτά που μας ενδιαφέρουν, ο τρόπος που φωτογραφίζουμε, ο πυρήνας αυτού που απολαμβάνουμε από τη λήψη φωτογραφιών , είναι ξεχωριστά, διαφορετικά.

Δείτε επίσης: Φθηνότερες φωτογραφικές μηχανές DSLR για αγορά το 2021

Ενώ μπορούμε να βρούμε κοινό έδαφος στην εκτίμηση των εικόνων του άλλου, αυτό με κάνει να αναρωτιέμαι για τις βασικές αρχές του να είσαι φωτογράφος. Οι διακρίσεις μεταξύ μας συχνά περιγράφονται στο θέμα (ειδήσεις, νεκρή φύση, γυμνά, selfies, φύση κ.λπ.), στο στυλ (ασπρόμαυρο, αφηρημένο, πανοράματα) ή στην τεχνολογία (μεγάλο φορμά, Leica, πλαστικό), φωτογραφική μηχανή, φιλμ 35mm)- αλλά αρχίζω νανομίζοντας ότι έχει να κάνει με την ίδια τη δραστηριότητα:

Τι μου αρέσει στη φωτογράφηση;

Ποιες δεξιότητες χρειάζομαι ή ποιες κατευθυντήριες γραμμές θέτω για τον εαυτό μου;

Δείτε επίσης: Η πατάτα άνω του 1 εκατ. δολαρίων ΗΠΑ

Με αυτή την έννοια, προτείνω να υπάρχουν έξι "τύποι" φωτογράφων:

1. ο κυνηγός/συλλέκτης

Η διασκέδαση είναι να βρίσκεις στιγμές και να αποτυπώνεις τα πράγματα σε πραγματικό χρόνο, να συνθέτεις εικόνες δυναμικά, να είσαι ένας ειλικρινής παρατηρητής του κόσμου. Μερικές φορές είναι αστείες, περίεργες ή οπτικά γοητευτικές. Δεν υπάρχει "κοίτα εδώ" ή "χαμόγελο". Σχεδόν καθόλου post-production. Συχνά φωτογράφος του δρόμου. Ένα είδος πουρίστα. Πολλές μονοχρωματικές δουλειές.

Παραδείγματα : Henri Cartier-Bresson, Andre Kertesz, Elliott Erwitt, φωτορεπόρτερ Magnum.

Φωτογραφία: Elliott Erwitt

Ο Διευθυντής

Φωτογραφία στούντιο συνήθως, αλλά και σε τοποθεσία. Ο φωτογράφος ελέγχει το θέμα, ελέγχει το φως. Ο φωτογράφος είναι σκηνοθέτης, μερικές φορές μιας ομάδας. Ένας τεχνίτης που εργάζεται για να κάνει το κάδρο τέλειο. Ο φωτογράφος είναι πρόθυμος να διορθώσει τα μικρότερα προβλήματα στην εικόνα. Αυτό είναι συνήθως ο τομέας των αμειβόμενων επαγγελματιών, των φωτογράφων προϊόντων, μόδας και διαφήμισης, αλλά και των καλλιτεχνών.πλαστικά και εξωφρενικοί δημιουργοί.

Παραδείγματα : Annie Leibovitz, Irving Penn, Karsh, Nigel Barker.

Φωτογραφία: Ana Brandt

3. ο αθλητής

Αυτός ο φωτογράφος είναι ένα είδος κυνηγού/συλλέκτη, αλλά η δουλειά απαιτεί σημαντικά μεγαλύτερη επένδυση χρόνου, και αυτή η διάκριση είναι σημαντική. Πώς να φωτογραφίσεις άγρια ζώα, αθλήματα ή ένα γεγονός με ποιότητα; Χρειάζεται υπομονή, η οποία περιστασιακά ανταμείβεται. Ξέρουν πώς να περιμένουν το σπάνιο, σπάνιο πράγμα που θα συμβεί μπροστά στην κάμερα. Το οποίο απαιτεί σχεδιασμό... όπως μια ληστεία.Πρόκειται για φωτογράφο άγριας ζωής, αλλά θα μπορούσε επίσης να είναι αθλητικός φωτογράφος ή φωτορεπόρτερ.

Παραδείγματα : Frans Lanting, Neil Leifer.

Φωτογραφία: Frans Lanting

4. ο εικονογράφος

Οι εικόνες που καταγράφονται είναι ένα σημείο εκκίνησης, η πρώτη ύλη της δημιουργίας. Μέσω της δημιουργικής μετα-παραγωγής, προστίθενται περισσότερα στοιχεία, προσαρμόζονται, κόβονται και τροποποιούνται. Οι εικόνες είναι μια μορφή φωτογραφικής τέχνης, όχι ένα οποιοδήποτε είδος στιγμιότυπου. Η ποσότητα της μετα-παραγωγής θα ποικίλει, αλλά οι εικόνες δεν πρέπει να είναι δημοσιογραφικές, αλλά "δημιουργίες". Τα pixels χειραγωγούνται. Πολλαπλέςεκθέσεις.

Παραδείγματα : Jerry Uelsmann, Maggie Taylor, Russell Brown

Φωτογραφία: Jerry Uelsmann

5. ο εξερευνητής

Ένα είδος κυνηγού για θέματα που δεν κινούνται. Ένα είδος αθλητή, αλλά κυνηγώντας ελαφριά, μη δυναμικά θέματα. Τοπία, αρχιτεκτονική, νεκρή φύση σε διάφορους βαθμούς. Ο φωτογράφος έχει χρόνο να σκεφτεί τα πράγματα, να βρει τη σωστή γωνία, να ρυθμίσει την έκθεση. Τα θέματα δεν μπορούν ή δεν θέλουν να ελεγχθούν.

Παραδείγματα : Eugene Atget, Berenice Abbott, Ansel Adams.

Φωτογραφία: Ansel Adams

Ο Αναρχικός

Ένας φωτογράφος στιγμιότυπων, ο οποίος τραβάει ακατάστατες εικόνες του κόσμου, μέσα από παράθυρα, ενώ περπατάει, συχνά χωρίς σύνθεση ή τουλάχιστον με τυπική σύνθεση. Συχνά με ολλανδικές γωνίες, θολά θέματα και σκληρό φωτισμό.

Παραδείγματα : Garry Winogrand

Φωτογραφία: Alessandro Galantucci

Το θέμα είναι ότι: μια ομάδα φωτογράφων μπορεί να έχει υπέροχες φωτογραφίες ενός αλιγάτορα, αλλά ένας κυνηγός/συλλέκτης τράβηξε μερικές φωτογραφίες ενώ έκανε πεζοπορία στην άκρη μιας λίμνης- και ένας αθλητής ήξερε ότι υπήρχαν αλιγάτορες στη λίμνη και κατασκήνωσε όλη την εβδομάδα για να πιάσει αυτόν τον αλιγάτορα την τέλεια στιγμή περιτριγυρισμένος από άλλα ζώα καθώς έδυε ο ήλιος. Ένας εικονογράφος τράβηξε μια αξιοπρεπή φωτογραφία ενός αλιγάτορα σε μια πεζοπορία,αλλά στη συνέχεια ξόδεψε ώρες προσθέτοντας πουλιά, χελώνες και ηλιοβασιλέματα για να κάνει πιο πικάντικη την εικόνα. Ο σκηνοθέτης προσέλαβε έναν χειριστή αλιγάτορα για να κάνει το ζώο να ανοίξει το στόμα του και είχε τρεις βοηθούς με προβολείς για να βεβαιωθεί ότι η εικόνα ήταν καταπληκτική.

Ακόμα και με τον ίδιο τύπο φωτογραφικής μηχανής και παρόμοιο τύπο θέματος, κανένας από αυτούς τους φωτογράφους δεν προσεγγίζει μια εικόνα με τον ίδιο τρόπο, ούτε έχουν τον ίδιο τύπο εκπαίδευσης, εμπειρίας ή ενδιαφέροντος για τη φωτογραφία και, τολμώ να πω, θα είχαν σχετικά λίγα να διδάξουν ο ένας στον άλλον.

Αναρωτήθηκα για μια στιγμή αν οι περισσότεροι φωτογράφοι είναι συνήθως ένα μείγμα αυτών των χαρακτηριστικών, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις ένα άτομο ενδιαφέρεται για τη φωτογραφία και αγαπά τη δραστηριότητα για κάποια πτυχή που ταιριάζει στην προσωπικότητά του. Ο κυνηγός είναι τυχαίος, ο σκηνοθέτης όχι- ο αθλητής έχει τεράστια υπομονή, ο αναρχικός όχι- και ούτω καθεξής.

Τέλος πάντων, αυτή είναι η παρατήρησή μου, ποιος από τους 6 τύπους φωτογράφων είστε εσείς;"